EMBERLYNN’s POV:
Five years ago...
Lalong naging maalaga ang aking mga magulang. Naglalarawan kami ng isang masaya at buong pamilya. Gaya ng narinig kong usapan ni Tatay noon, inaalagaan at pinoprotektahan niya ako. Hindi ako sigurado kung isa akong mahalagang misyon na kailangan tuparin.
“Ang lalim naman ng iniisip ng anak ko?” Nakaupo ako sa harapan ng bahay namin. Ilang araw na lang magtatapos na ako ng high school. Tatahakin ko ang seryosong buhay. Sa mga na taong na nakalipas nabibilang sa aking mga kamay na napagalitan nila ako.
“Magkokolehiyo na ho sa susunod na pasukan tay,” sagot ko sa kanya na hindi siya sinulyapan naka tingin lang ako puno ng kaimito sa tapat ng bahay namin. Hitik na hitik iyon sa bunga. Ang damot pa naman ng kapitbahay namin. Ayaw mamigay kung hindi bibilhi
