bc

มนตร์ตาละวัน -ภพคุณหลวง-

book_age18+
229
FOLLOW
1K
READ
dark
love after marriage
arranged marriage
dare to love and hate
drama
mystery
royal
multiple personality
spiritual
ancient
like
intro-logo
Blurb

‘แม่แก้ว’ บุตรสาวเ**กอี้หลวงโรงฝิ่น ผู้ตกเป็นที่หมายปองแต่แรกพบของ ‘คุณหลวงจัน’ หล่อนมีความจำเป็นต้องแต่งงานเพื่อรักษาหน้าตาวงศ์ตระกูลเอาไว้ แต่เมื่อคุณหลวงจันเอง พอได้รับแม่แก้วเป็นเมียมาแล้วกลับพบว่าหล่อนไม่ได้เป็นกุลสตรีอย่างที่คิด ฤาหล่อนจะฝักใฝ่คุณไสยอาคมจริง ๆ

“ขัดสีฉวีวรรณนานเหลือเกิน ออกจากห้องอาบน้ำมากี่หน ฉันแลเห็นว่าหล่อนยังงามเท่าเดิม” ในรอยยิ้มชื่นชม กระทั่งแววตาคมที่ไล่มองผิวขาวละเอียดบริเวณเนินอกนุ่ม เหนือผืนน้ำนั้นเต็มไปด้วยฟอง หญิงสาวทำตาใสแป๋ว

“คุณหลวง... เข้ามาได้ยังไงคะ?”

“ก็พังประตูเข้ามาน่ะซีแม่ ฉันจะอาบน้ำบ้าง หล่อนไม่ให้ฉันอาบ เห็นทีว่าอยากลงไปแช่โอ่งมังกรหลังบ้านฉันกระมัง แต่ว่าคงจะต้องต่อสู้กับบ่าวนะแม่ โอ่งหลังบ้านนั้นน่ะ ผัวเมียต้องแก่งแย่งกัน” เขาช่างพิรี้พิไรจีบเมีย ทั้งที่อยากจะอาบน้ำด้วยมากกว่า ดวงตาคู่สวยจึงเบิกกว้างมองตั้งแต่แผงอกกว้างกำยำไล่ลงมาถึงไรกล้ามเรียงตัวสวยบริเวณหน้าท้อง ความร้อนแรงของเขาคงจะทำให้หล่อนร้อนตามไปด้วย ก่อนจะเบือนหน้าไปอีกทางพอรู้ตัวว่าทำกิริยาไม่งาม

“ทำไมถึงไม่ซื้อโอ่งเพิ่มเล่าคะ?”

“หากฉันซื้ออ่างเพิ่ม ให้ผัวเข้าไปในอ่างหนึ่งใบ อีกคนก็เข้าไปในอ่างหนึ่งใบ มันจะไม่โรแมนติกน่ะซี ต้องเข้าไปอาบร่วมกันในอ่างเดียวกัน”

“ทำไมจะต้องอาบอ่างเดียวกัน”

หล่อนถามหน้าบึ้งตึงเพราะได้ยินอยู่ว่าพูดเรื่องโอ่ง คุณหลวงจันก็วกกลับมาเรื่องอ่าง ให้มันได้อย่างนี้สิ

“เป็นผัวเมียกัน อาบน้ำอ่างเดียวกัน มันออกจะกระชุ่มกระชวยแม่แก้ว”

“เป็นผัวเมียกัน อาบโอ่งหรือว่าอาบอ่าง คนละอ่างก็เหมือนกันค่ะคุณหลวง”

“ไม่จริงหล่อน...”

กว่าผู้ชายตัวโตจะสะบัดผ้าขนหนูทิ้งลงพื้นแล้วก้าวขาลงอ่าง แก้วตาหน้าตื่นตะลึงมองกลางกายชายที่มีแพรไหมปกคลุม ผ่านหน้าไปไว ๆ ขณะที่เขาขยับกายเข้าหาหล่อนในอ่างเล็กแคบ แหวกฟองสีขาวออกกระจายไปทั่ว

“แม่แก้วตา... แม่คนงามของพี่” ทั้งเสียงแหบพร่าและนัยน์ตาประกายสีแดงสดสวยทำให้หล่อนนิ่งอึ้งมองเขา เพราะไม่ผิดแน่ หล่อนไม่ได้คิดไปเอง แสงสีนวลอ่อนในห้องน้ำตอนนี้สะท้อนเข้านัยน์ตาของเขายิ่งทำให้เห็นชัดเจน

“ทำไม... ดวงตาคุณหลวง... เป็นสีแดง...”

ไม่ทันได้ตกใจนาน เรียวปากหนาก็ประกบปิดลงบนริมฝีปากอิ่มงาม มอบจุมพิตอ่อนหวานนุ่มนวลทว่าเนิบนาบอาลัยราวคิดถึงความหอมหวานนี้นักหนา โดยไม่สนว่าหล่อนจะคิดอย่างไรกับการรับรู้ตัวตนที่แท้จริงของเขา กุมภิลหนุ่มในร่างมนุษย์ยังคอยสูบลมหายใจหอบสั่นจากปากเล็กดื้อรั้นประหนึ่งจะกลืนกิน

เรือนร่างเปลือยเปล่าแนบชิดอิงแอบหากแตะต้องกัน พาลพาให้น้ำในอ่างเหมือนจะกลายเป็นน้ำร้อนจัด ฝ่ามือหนาอยู่ไม่สุขเลื่อนลูบบนเอวคอดบาง ขยับขึ้นมาบนอกอวบอัด บีบกำเบา ๆ จนหล่อนสะดุ้ง

คุณหลวงจันคงคิดเรื่องอาบน้ำผึ้งพระจันทร์กับเมียในเร็ววัน แต่กระนั้น คนในอ้อมแขนก็แสนจะเหนียมอาย เพียงถูกสะกิดเข้าบนยอดกายสาวที่แข็งเป็นตุ่มไตตามอารมณ์หวามไหว มือเรียวพลันผลักอกกว้างออก

“คุณหลวงคะ... พอก่อนนะคะ”

“ทำไมล่ะ?”

“ฉันเกรงว่าฉันไม่รู้จักเรื่องหนุ่มสาวดี”

“อยู่เฉย ๆ ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นแหละแม่ ฉันรู้หน้าที่ผัว ฉันยินดีจะสอนหล่อนเอง”

“คุณหลวงว่าจะไม่บังคับจิตใจฉัน”

“เป็นเด็กดื้อเงียบ เอาแต่ใจตนเป็นใหญ่ ฉันยินดีจะตามใจหล่อนแต่ไม่ใช่ทุกคราวนะแม่แก้ว หล่อนควรจะตามใจฉันบ้าง” ต่อว่าตัดพ้อเสียงเข้ม หญิงสาวทำหน้าบึ้งตึงใส่เขาที่จับคางหล่อนเชยขึ้น โน้มใบหน้าลงประกบจุมพิตอีกครา

ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับคุณหลวงจันยิ่งกับคนไร้ประสบการณ์ ไม่เคยถึงเนื้อต้องตัวบุรุษ พอเขากอดหล่อน ถูไถยอดอกสีหวานด้วยแผงออกแข็งแรงอบอุ่น หล่อนก็ทำเก้ ๆ กัง ๆ เลื่อนมือขึ้นโอบรอบคอ ในที่สุดปากอันดื้อรั้นก็กลับมาโอนอ่อนตาม เมื่อถูกบดเบียดบังคับให้เผยอปากขึ้นรับจูบหวานอย่างไม่ลดละ แต่เพียงไม่นาน เขาเป็นฝ่ายผละออกจากริมฝีปากคู่งาม ก้มหน้าลงมองดวงตาคู่สวยฉ่ำปรือดูเสียอกเสียดาย

“หล่อนชอบให้ฉันจูบ แต่หล่อนกลัวอะไร... หล่อนรู้สึกยังไง?”

“ฉันไม่ใช่คนพูดจาโจ่งแจ้งอย่างคุณหลวงค่ะ”

“ผู้หญิงกระไรใจดำ หล่อนไม่ให้ฉันได้มีความสุขสมกับที่เสียค่าขันหมากทองหมั้นตั้งแพงโข ช่างปะไร ฉันจะจูบตามเนื้อตัวหล่อนให้ช้ำเทียว...” ในน้ำเสียงและท่าทีเง้างอน ร่างกำยำรุ่มร้อนดึงเอวบางเข้าหา ยกก้นงามงอนให้นั่งบนกลางกายเพื่อที่จะยืดขายาว ๆ ด้วยลักษณะอ่างที่มีขอบโค้งวางพักแขนได้อย่างพอดี แต่เพราะนั่งทับบางอย่างในน้ำอุ่นร้อน แก้วตาจึงหน้าตาตื่นตระหนก แม้จะยังวางมือบนแผงอกกว้างซึ่งเขาจับข้อมือนั้นไว้

“หะ... หาง... ค่ะ...” ทั้งน้ำเสียงและสีหน้าตกใจ นอกจากนัยน์ตาสีแดงสดสวยประกายทำให้หญิงสาวสั่นกลัว ยังสัมผัสได้ว่าทับบางอย่างเข้าจัง มันบุกรุกผ่านซอกขาของหล่อน แยกกลีบดอกไม้งามที่โอบกอดมันไว้อย่างเต็มใจยินดี ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างเพราะสัมผัสร้อนที่ถูไถกันเพียงภายนอก และถัดไปนั้น...

“แปลกตรงที่ไหนหล่อน ผู้ชายก็มีหางทั้งนั้น”

“หางไอ้เข้ค่ะ!”

บางคนทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย เหมือนเป็นเรื่องปรกติยังมองไปทางผิวขรุขระสีดำสนิทที่พาดยาวผ่านขอบอ่างไป

“เวลาฉันตื่นเต้นก็เป็นอย่างนี้ มันชอบออกมาเกะกะวุ่นวาย หล่อนคงไม่ว่านะแม่”

ซีรีส์สาปอสุรา

มนตร์ตาละวัน

มนตร์ตาละวัน - ภพคุณหลวง - (พีเรียด)

พันวาเสน่หา

โรมานซ์

*** *****คราคาพิเศษ***

chap-preview
Free preview
จากใจนักเขียน
จากใจนักเขียน  สวัสดี นักอ่านที่น่ารักทุกท่าน กลับมาพบกันอีกครั้งกับ ‘ปานอัปสร’ นะคะ สำหรับเรื่องนี้เป็นภพอดีตชาติของพระนางเล่มมนตร์ตาละวัน เป็นแนวพีเรียดในช่วงปีร.ศ. ๑๓๑ หรือ พ.ศ. 2455 (ค.ศ. 1912) เป็นเล่มเสริมพิเศษ ไม่อ่านเล่มหลักมาก็ยังอ่านรู้เรื่องอยู่ หากว่าใครได้อ่านเล่มแรกมาจะเห็นว่าจบไม่ดีนะคะสำหรับภพแรก ดราม่าน้ำตาแตกแต่ยังคละไปกับการเดินเรื่องสบาย ๆ ตอนสุดท้ายก็จะวกกลับไปที่ Happy Ending แบบว่านักเขียนก็ไม่ชอบเศร้ามาก แล้วตัวเรื่องมาแบบนี้คือภพปัจจุบันเขาจบดีค่ะ ‘แม่แก้ว’ บุตรสาวเ**กอี้หลวงโรงฝิ่น ผู้ตกเป็นที่หมายปองแต่แรกพบของ ‘คุณหลวงจัน’ หล่อนมีความจำเป็นต้องแต่งงานเพื่อรักษาหน้าตาวงศ์ตระกูลเอาไว้ แต่เมื่อคุณหลวงจันเอง พอได้รับแม่แก้วเป็นเมียมาแล้วกลับพบว่าหล่อนไม่ได้เป็นกุลสตรีอย่างที่คิด ฤาหล่อนจะฝักใฝ่คุณไสยอาคมจริง ๆ ‘มนตร์ตาละวัน ภพคุณหลวง’ เป็นแนวพีเรียดอ่านสบาย แทรกความรู้ไปด้วยสไตล์นักเขียนนามนี้ ยังมีเรื่องราวการใช้ชีวิตของคนยุคนั้นเช่นการคลุมถุงชน การแต่งงานที่ไม่ได้เกิดจากความรักแต่เป็นความต้องการของทางผู้ใหญ่ หรือแม้แต่ทางฝ่ายชายหากถูกใจใครแล้วอยากไปสู่ขอเป็นเมีย ด้วยยังอยู่ในยุคสมัยที่ชายใหญ่ ผู้หญิงมีบทบาททางสังคมน้อยมาก ๆ แต่ก็มีอยู่นะคะ ไม่ถึงกับสมัยอยุธยาสุโขทัยนู้นก็จะอีกฟีลหนึ่งเลย ด้วยความที่เริ่มเข้าสู่สังคมเมือง ‘ศิวิไลซ์’ บ้านเมืองกำลังเปลี่ยนแปลงไปอย่างช้า ๆ ผู้หญิงมีโอกาสได้ออกเที่ยวเข้าสังคมมากขึ้น ค่อนข้าง ‘ฟรี’ มีอิสระมากขึ้นกว่าเก่า หากใครเคยอ่านนิยายเก่ายกตัวอย่างเช่นหัวใจชายหนุ่มนะคะ มีการกล่าวถึงว่าผู้หญิงในสมัยนั้นพบปะได้มากกว่าแต่ก่อน หญิงไทยเริ่มไว้ผมยาวสรวย ผมสั้นก็จะมีแต่คนแก่ ฯลฯ จึงบ่งบอกได้ว่าวัฒนธรรมจากประเทศตะวันตกเข้ามามีอิทธิพลต่อชาวสยามอยู่ทีเดียว ว่าด้วยเรื่องฝ**นในสมัยนั้นยังไม่ถูกยกเลิกนะคะ จนกระทั่งมีประกาศจากคณะปฏิวัติมาในภายหลัง (ประกาศฉบับที่ 37 ลงวันที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2501 ให้ฝ**นเป็นสิ่งผิดกฎหมายนับตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2502 เป็นต้นไป โรงงานผลิตฝ**นต้องถูกปิดอย่างถาวรในวันที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2502) จะอย่างไร นักเขียนคงไม่ได้มุ่งตรงไปเรื่องฝิ่น จะเน้นหนักไปทางโรมานซ์ ความสัมพันธ์ของคนสองคนและความเป็นพีเรียดแบบหนัก ๆ ประหนึ่งว่าอยู่ในยุคนั้นเทียว ขอแจ้งให้ทราบว่าหากคำไทยคำไหนมีการใช้แบบพจนานุกรมเก่า นักเขียนจะลงเชิงอรรถไว้ให้นะคะ ทางนักเขียนได้ศึกษาอย่างจริงจังด้วยความตั้งใจที่จะนำภาษาของผู้คนในสมัยนั้น จากการค้นคว้าด้วยความอุตสาหะพยายามของนักเขียนเอง และจะใช้พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๔๙๓ ด้วย เพื่อให้สำเนียง การออกเสียง อรรถรสในแต่ละบทสนทนาได้รับการเข้าถึงในนวนิยายเรื่องนี้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ จึงหวังเป็นอย่างยิ่ง อยากนำทุกอย่างที่มีในหัวมาถ่ายทอดสู่สายตาผู้อ่าน อยากให้ลองติดตามกัน ได้ขายในราคาพิเศษเป็นการคืนกำไรให้นักอ่าน เพื่อให้เป็นความรู้ไม่มากก็น้อย ให้ความบันเทิงผ่านงานเขียนชิ้นนี้ด้วยเช่นกัน สุดท้ายนี้ขอขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่คอยสนับสนุนผลงานกันมาโดยตลอด พันพราย ปานอัปสร รับปากว่าจะพัฒนาฝีมือให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไปในอนาคตค่ะ ปล. นวนิยายเรื่องนี้ไม่มีการกล่าวอ้างถึงหรือมีเรื่องราวเกี่ยวโยงกับบทประพันธ์เดิม เป็นนิยายที่แต่งขึ้นจากจินตนาการ จากเรื่องเล่ากล่าวขานนิทานพื้นบ้าน ตำนานจระเข้ใหญ่แห่งเมืองพิจิตร หาได้มีเจตนาบิดเบือนส่วนใด เนื้อหาหลักเน้นหลักไปทางโรมานซ์แฟนตาซีพีเรียด ‘ชาละวัน’ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลใดทั้งสิ้น

editor-pick
Dreame-Editor's pick

bc

ซ่านเสน่หา พี่น้องต่างสายเลือด

read
6.3K
bc

นางสาวอินทุอรณ์

read
7.8K
bc

กระชากกาวน์

read
7.4K
bc

FirstLove น้องพี่ที่รัก

read
13.6K
bc

My Buddy เล่นเพื่อน

read
23.8K
bc

ร้อยสวาททาสหัวใจ

read
5.8K
bc

แคดดี้ที่รัก

read
1.3K

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook