Tribute of the Serpent 蛇神之致敬 -Volume 1- In the spring of the lunar month Circulates every twelve years It's the year that humans will be closest to the world of the deities. 龙年Lóng- nián 's bride has been chosen this time, By the order from A noble city lord Long-Yi-Jin 龙一进 Firstly, Must be a virgin woman Secondly, No family members are descended from demons and lastly It must be a woman with a red birthmark somewhere on her body in the shape of a 'python' 'Apei' 阿贝 strongly did not agree. Definitely She did not agree with the offering of sacrifices to deities. She would never agree! She had only turned eighteen a few days ago. while she never had a life of her own before. She was captured without prior notice. No one explained anything to her, even her Master could only lower her head to face her fate. when no one dared to disobey the command of the great lord "Please Go, now is your time. You will live among gods. for the honor of your country and your parents You are a woman with a brave heart to be a sacrifice today. let you be proud I won't forget you either... Apei" "You definitely won't forget me. Lord, I know that this path is not for the bride of the gods at all. I am going to feed the snake." Original Chinese Fantasy Novel from 梦府 Mèng fǔ Thai Version E-book : MEBMARKET.com (coming soon) English Version : Webnovel / MEBMARKET.com (coming soon) Thai-English Translator : 梦府 Mèng fǔ Thai-Chinese Translator : 安祯 Lee Cover : Gawkung FB Fanpage Author : @Mengfu.APK / @Daladamask twitter : @PanapSnpp

ทพ. ไม่ใช่เทคนิคการแพทย์แต่อย่างใดแต่เป็น ทันตะ-แพทย์! ทพ. ตฤณภพ หรือ ‘หมอตฤณ’ คุณหมอฟันขี้บ่นต้องมาตกกระไดพลอยโจนไปกับบริษัทจัดหาคู่เพราะความเมาเป็นเหตุ กว่าจะค้นพบว่าแม่สาววันไนท์สแตน หน่วยคัดกรองโรค แอบเก็บลูกของเขาไว้ในท้องเงียบ ๆ คนเดียว! เรื่องวุ่นวายน่าปวดหัวก็เข้ามาเยือนชีวิตอันแสนสงบสุขของคุณหมอหนุ่มโสดสาย LGBTQ ไปเสียแล้ว ซีรีส์ COVID ทั้งสามเล่ม : กรงรักกักหัวใจ Covid19 (กุมภาพันธ์ 64) พันพราย : หน่วยคัดกรองรัก Covid19 (มีนาคม 64) อากาเป : ไทม์ไลน์รัก Covid19 (กรกฎาคม 64) พันพราย “ทำไมเมย์ไม่กินยา? ทำไมปล่อยให้ตัวเองท้อง...” คำถามนั้นพาใบหน้าหวานซีดแสดงอาการตื่นตระหนก มือเรียวเล็กสั่นเทาพร้อมความเสียใจระลอกหนึ่ง หากพอได้ยิน... “พี่เมา... ไม่ควรจะถามแบบนั้นเลยใช่ไหม? พี่ไม่ป้องกันเอง พี่ขอโทษละกัน พี่เต็มใจจะรับผิดชอบเมย์กับลูกของเรา... ทั้งแม่และลูกต้องอยู่กับพี่” ความกังวลใจตลอดหลายเดือนหายไปราวกับว่าฮอร์โมนร้ายของคุณแม่ไม่ทำงานอีก เมษารู้ว่าเขาเป็นพวกพูดเองถามเองได้ ชอบแกล้งคนอื่นเหมือนตัวหล่อน ภาพความทรงจำเลือนรางปรากฎขึ้นเป็นฉากราวกับว่ามันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน หล่อนนั่งรับประทานอาหารกับเขาบนดาดฟ้าโรงแรมหรู พูดคุยอย่างถูกปากถูกคอ จิบชิมไวน์รสชาติดีเคล้าเสียงหัวเราะ ไม่มีวันไหนที่จะไม่คิดถึง... แววตาคู่หวานระรื้นสบมองเขาตรง ๆ หล่อนไม่อยากจะเชื่อเขายังมองไม่เห็นอนาคตอะไรเลย “นอนด้วยกันครั้งเดียว ไม่คิดบ้างเหรอคะว่าอาจจะไม่ใช่ลูกหมอ...” “ยังไม่เคยคิด...” “ถ้าไม่ใช่ล่ะคะ?” “พี่ยินดีตรวจ DNA แต่ถ้าเป็นลูกพี่... พี่ขอลูกไปนะ ถ้าเมย์ไม่ให้ พี่จะฟ้องจนกว่าจะได้เด็กคนนี้ ถ้าเมย์ไม่ยอม พี่จะมาขโมยลูกไปอยู่เมืองนอก พี่ไม่มีทางคืนลูกให้เมย์จนกว่าเขาจะโตแล้วนั่งรถไปหาแม่เอง โอเคไหม?” หญิงสาวลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างหวาด ๆ เมื่อคนดื้อรั้นอย่างเมษาเจอคนดื้อกว่า ตลอดระยะเวลาที่พูดคุยกัน ได้รู้จักกันพอสมควร ไม่ควรอย่างยิ่งคือมีเรื่องกับหมอตฤณ!

‘อิงฟ้า’ ถึงคราววิบัติ เมื่อเพื่อนบ้านรุ่นคุณพ่อสุดแซ่บพริกขี้หนูยกสวน! ดันเป็นหนุ่มที่เธอตามกลับห้องเมื่อคืนก่อน แล้วเพื่อนบ้านคนนี้หรือจะยอมมอบอิสระภาพให้เธอ สปอยล์ : “...เราก็เป็นเด็กดีหน่อย พ่อกับแม่เขาเป็นห่วง พ่อแม่อาเสียหมดแล้ว เรายังโชคดี มีครอบครัวคอยห่วง” “ฟ้าเสียใจด้วยนะคะ เรื่องคุณพ่อคุณแม่อาพี” ในน้ำเสียงเศร้าหมองลงแสดงความเสียใจกับคุณอา แต่แล้วเธอกลับย้ำเตือนอีกฝ่ายด้วยแววตาดื้อรั้น “แต่ฟ้าไม่ใช่เด็กแล้วนะคะ ฟ้าโตแล้ว ฟ้าเรียนหนังสือจบแล้วทำงานแล้ว เงินเดือนออก ฟ้าก็แบ่งให้หลาน ฟ้าไม่ได้ทำตัวเหลวไหล” “อยากดื่มเหล้าย้อมใจ มาดื่มเป็นเพื่อนอานี่ ไปกินเหล้าถูก ๆ ทำไม ตับพัง ไม่ดีต่อสุขภาพ ตื่นมาปวดหัวอีก” “เหล้าที่ไหน กินเข้าไปเยอะ ๆ ปวดหัวทั้งนั้นแหละค่ะ” “เหล้าดี เหล้าแพง ไม่ปวดหัว” หญิงสาวทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ เธอไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านเครื่องดื่มมึนเมา ก่อนจะเหลือบไปเห็นขวดบรั่นดี ขวดไวน์ วางเรียงรายอยู่ในตู้ไม่ไกลจากห้องรับแขก มีโต๊ะรับประทานอาหารทำด้วยกระจกสีดำสนิท ครู่หนึ่งเธอมีความคิดพิสดาร อยากพาเพื่อนมาถล่มเหล้าที่บ้านคุณอาสายเปย์เสียให้เละเทะ! จะได้เลิกยุ่งวุ่นวายกับเธอสักที อีกครู่หนึ่งเธอเปลี่ยนใจไปเสียอย่างนั้น “ฟ้ากลับบ้านไปเลี้ยงหลานดีกว่า เดี๋ยวโดนบ่นอีก ฟ้าลานะคะอาพี” “ดีนะ เป็นเด็กดี แต่ถ้าหนีไปเที่ยวไม่ชวนอา... จะฟ้องพ่อ” เสียงเข้มขึ้นข่มขู่สาวน้อยที่ทำตาเขียวใส่ คุณอาแค่นหัวเราะในลำคอ “ลบภาพใน CCTV ให้แล้ว... แต่ที่ขึ้นคร่อมขี่อาวันนั้นน่ะ ไม่ได้บอกว่าจะไม่ฟ้องพ่อกับแม่” “อาพี!”

เมื่อหนุ่มนักเฝ้าหนังสือ มาเฝ้ามองหาความรักจากครูสาวทุกวัน หลายคนคงเห็นเขาเอาแต่มองคุณครูสาวมาเป็นปี ๆ ได้ขับรถผ่านไปดูประตูรั้วโรงเรียนหน่อยก็ยังดี... ได้เพียงเฝ้ามองเธออยู่ห่าง ๆ รู้แก่ใจดีว่าสามารถเก็บเธอเอาไว้เป็นความทรงจำอันสวยงาม ในเรือนใจของเขาเท่านั้น แค่นี่ก็มีความสุขที่สุดแล้ว กระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง เมื่อถึงโอกาสทองของ ‘อคิน’ ชายหนุ่มพร้อมจะก้าวเข้าไปในโลกของ ‘ครูแหม่ม’ อย่างไม่รีรอ ----------------------- ‘มิตรรักลวงใจ’ เรื่องราวของเพื่อนสนิท คิดคดกับเธอมานานแล้ว ดันมาโพล๊ะเข้าได้ในวันเมามายไร้สติ ได้ลองกินเพื่อนสักคำหนึ่งแล้วก็ต้องมีคำที่สองคำที่สาม คำเดียวจะอิ่มพอได้ไง

ชายหนุ่มนามว่า ‘จัน’ ผู้ต้องคำสาปมนตร์ตาละวัน นั่นก็คือเขาจะต้องกลายเป็นจระเข้ในเวลากลางคืน เป็นบุรุษรูปงามผู้โดดเดี่ยวเดียวดายในเวลากลางวัน เจ้าสาวจระเข้เท่านั้นที่จะทำให้หลุดพ้นจากคำสาป แน่นอนว่าความปรารถนาเพียงหนึ่งเดียวของเขาไม่ใช่ความตาย ตัวเขาและบ่าวคนสนิทจึงใช้ชีวิตหลบ ๆ ซ่อน ๆ มาตลอดหลายร้อยปี จนได้พบเจ้าของพรหมลิขิตผู้ชี้ชะตาชีวิตอย่าง ‘กัญญาวีร์’ ทว่าเธอดันเป็นถึงพนักงานขายอันดับหนึ่งของโรงงานผลิตหนังจระเข้! เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป... จระเข้หน้ามึนอย่างนายจันจะต้องตายหรือไม่? ฤาจะโดนกุดหาง ถลกหนังไปเป็นกระเป๋าให้แม่แก้วตาดวงใจ ร้ายที่สุดคงได้กลายเป็นสเต๊กจระเข้ในยุคข้าวยากหมากแพง “เนื้ออิ่มอวบแนบเนื้อ นวลนาง ขยับถอดสอดแท่งกาม เข้าไซร้ เคลื่อนอีกท่าคว้าดารา ได้ต่อ หนอแม่ กี่ราตรีควบขี่ข้าง พี่นี้ ดุร้าย นำพา” “ลามกจกเปรต! ผู้ชายที่ไหนเขาแต่งกลอนแนว Sexual Harassment จีบสาวกัน” กระแทกเสียงบริภาษว่า ทั่วทั้งวงหน้าหวานเต็มไปด้วยอารมณ์เกรี้ยวกราด แก้มแดงก่ำเพราะโกรธและอับอาย หนุ่มใหญ่กลับยิ้มกรุ้มกริ่ม “แล้วน้องต้องการเยี่ยงไร?” “สายเปย์ค่ะ พ่อบุญทุ่มหมดตัวหมดใจ กลับบ้านตรงเวลา ไปไหนกับใครส่งข้อความบอก สำคัญที่สุดคือไม่เจ้าชู้มีหลายเมีย กันไม่ชอบ ไม่เอาเด็ดขาด กลัวโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ไม่ใช้ผัวร่วมกับใคร มีไม่ดีไม่มีดีกว่า...” กัญญาวีร์หน้าบึ้งตึงใส่คนข้างกายที่อยู่ในชุดโบราณ นุ่งโจงกระเบนสีดำ อกกว้างกำยำเปลือยเปล่าเต็มไปด้วยมัดกล้าม ผิวเหลืองนวลทอประกายสีทองอ่อนราวสีสันของแสงอรุณยามเช้า สตรีนางไหนได้เห็นคงต้องตาต้องใจทันทีเว้นเพียงเธอ ซึ่งพรั่งพร้อมด้วยสติสำนึกรู้ตน ไม่สบตา ไม่แม้แต่จะสนใจเส้นผมดำขลับมัดเกล้าแซมสีขาวเทาเป็นปอย ขนานไปกับกรามแกร่งราวม่านน้ำ บุรุษรูปงามราวกับว่าเป็นเทวดาบนสรวงสวรรค์ ทว่าคงไม่ใช่... ซีรีส์สาปอสุรา มนตร์ตาละวัน มนตร์ตาละวัน ภพคุณหลวง (ภาคพิเศษ) พันวาเสน่หา ขอฝากผลงานแฟนตาซีโรมานซ์ไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ

‘แม่แก้ว’ บุตรสาวเจ๊กอี้หลวงโรงฝิ่น ผู้ตกเป็นที่หมายปองแต่แรกพบของ ‘คุณหลวงจัน’ หล่อนมีความจำเป็นต้องแต่งงานเพื่อรักษาหน้าตาวงศ์ตระกูลเอาไว้ แต่เมื่อคุณหลวงจันเอง พอได้รับแม่แก้วเป็นเมียมาแล้วกลับพบว่าหล่อนไม่ได้เป็นกุลสตรีอย่างที่คิด ฤาหล่อนจะฝักใฝ่คุณไสยอาคมจริง ๆ “ขัดสีฉวีวรรณนานเหลือเกิน ออกจากห้องอาบน้ำมากี่หน ฉันแลเห็นว่าหล่อนยังงามเท่าเดิม” ในรอยยิ้มชื่นชม กระทั่งแววตาคมที่ไล่มองผิวขาวละเอียดบริเวณเนินอกนุ่ม เหนือผืนน้ำนั้นเต็มไปด้วยฟอง หญิงสาวทำตาใสแป๋ว “คุณหลวง... เข้ามาได้ยังไงคะ?” “ก็พังประตูเข้ามาน่ะซีแม่ ฉันจะอาบน้ำบ้าง หล่อนไม่ให้ฉันอาบ เห็นทีว่าอยากลงไปแช่โอ่งมังกรหลังบ้านฉันกระมัง แต่ว่าคงจะต้องต่อสู้กับบ่าวนะแม่ โอ่งหลังบ้านนั้นน่ะ ผัวเมียต้องแก่งแย่งกัน” เขาช่างพิรี้พิไรจีบเมีย ทั้งที่อยากจะอาบน้ำด้วยมากกว่า ดวงตาคู่สวยจึงเบิกกว้างมองตั้งแต่แผงอกกว้างกำยำไล่ลงมาถึงไรกล้ามเรียงตัวสวยบริเวณหน้าท้อง ความร้อนแรงของเขาคงจะทำให้หล่อนร้อนตามไปด้วย ก่อนจะเบือนหน้าไปอีกทางพอรู้ตัวว่าทำกิริยาไม่งาม “ทำไมถึงไม่ซื้อโอ่งเพิ่มเล่าคะ?” “หากฉันซื้ออ่างเพิ่ม ให้ผัวเข้าไปในอ่างหนึ่งใบ อีกคนก็เข้าไปในอ่างหนึ่งใบ มันจะไม่โรแมนติกน่ะซี ต้องเข้าไปอาบร่วมกันในอ่างเดียวกัน” “ทำไมจะต้องอาบอ่างเดียวกัน” หล่อนถามหน้าบึ้งตึงเพราะได้ยินอยู่ว่าพูดเรื่องโอ่ง คุณหลวงจันก็วกกลับมาเรื่องอ่าง ให้มันได้อย่างนี้สิ “เป็นผัวเมียกัน อาบน้ำอ่างเดียวกัน มันออกจะกระชุ่มกระชวยแม่แก้ว” “เป็นผัวเมียกัน อาบโอ่งหรือว่าอาบอ่าง คนละอ่างก็เหมือนกันค่ะคุณหลวง” “ไม่จริงหล่อน...” กว่าผู้ชายตัวโตจะสะบัดผ้าขนหนูทิ้งลงพื้นแล้วก้าวขาลงอ่าง แก้วตาหน้าตื่นตะลึงมองกลางกายชายที่มีแพรไหมปกคลุม ผ่านหน้าไปไว ๆ ขณะที่เขาขยับกายเข้าหาหล่อนในอ่างเล็กแคบ แหวกฟองสีขาวออกกระจายไปทั่ว “แม่แก้วตา... แม่คนงามของพี่” ทั้งเสียงแหบพร่าและนัยน์ตาประกายสีแดงสดสวยทำให้หล่อนนิ่งอึ้งมองเขา เพราะไม่ผิดแน่ หล่อนไม่ได้คิดไปเอง แสงสีนวลอ่อนในห้องน้ำตอนนี้สะท้อนเข้านัยน์ตาของเขายิ่งทำให้เห็นชัดเจน “ทำไม... ดวงตาคุณหลวง... เป็นสีแดง...” ไม่ทันได้ตกใจนาน เรียวปากหนาก็ประกบปิดลงบนริมฝีปากอิ่มงาม มอบจุมพิตอ่อนหวานนุ่มนวลทว่าเนิบนาบอาลัยราวคิดถึงความหอมหวานนี้นักหนา โดยไม่สนว่าหล่อนจะคิดอย่างไรกับการรับรู้ตัวตนที่แท้จริงของเขา กุมภิลหนุ่มในร่างมนุษย์ยังคอยสูบลมหายใจหอบสั่นจากปากเล็กดื้อรั้นประหนึ่งจะกลืนกิน เรือนร่างเปลือยเปล่าแนบชิดอิงแอบหากแตะต้องกัน พาลพาให้น้ำในอ่างเหมือนจะกลายเป็นน้ำร้อนจัด ฝ่ามือหนาอยู่ไม่สุขเลื่อนลูบบนเอวคอดบาง ขยับขึ้นมาบนอกอวบอัด บีบกำเบา ๆ จนหล่อนสะดุ้ง คุณหลวงจันคงคิดเรื่องอาบน้ำผึ้งพระจันทร์กับเมียในเร็ววัน แต่กระนั้น คนในอ้อมแขนก็แสนจะเหนียมอาย เพียงถูกสะกิดเข้าบนยอดกายสาวที่แข็งเป็นตุ่มไตตามอารมณ์หวามไหว มือเรียวพลันผลักอกกว้างออก “คุณหลวงคะ... พอก่อนนะคะ” “ทำไมล่ะ?” “ฉันเกรงว่าฉันไม่รู้จักเรื่องหนุ่มสาวดี” “อยู่เฉย ๆ ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นแหละแม่ ฉันรู้หน้าที่ผัว ฉันยินดีจะสอนหล่อนเอง” “คุณหลวงว่าจะไม่บังคับจิตใจฉัน” “เป็นเด็กดื้อเงียบ เอาแต่ใจตนเป็นใหญ่ ฉันยินดีจะตามใจหล่อนแต่ไม่ใช่ทุกคราวนะแม่แก้ว หล่อนควรจะตามใจฉันบ้าง” ต่อว่าตัดพ้อเสียงเข้ม หญิงสาวทำหน้าบึ้งตึงใส่เขาที่จับคางหล่อนเชยขึ้น โน้มใบหน้าลงประกบจุมพิตอีกครา ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับคุณหลวงจันยิ่งกับคนไร้ประสบการณ์ ไม่เคยถึงเนื้อต้องตัวบุรุษ พอเขากอดหล่อน ถูไถยอดอกสีหวานด้วยแผงออกแข็งแรงอบอุ่น หล่อนก็ทำเก้ ๆ กัง ๆ เลื่อนมือขึ้นโอบรอบคอ ในที่สุดปากอันดื้อรั้นก็กลับมาโอนอ่อนตาม เมื่อถูกบดเบียดบังคับให้เผยอปากขึ้นรับจูบหวานอย่างไม่ลดละ แต่เพียงไม่นาน เขาเป็นฝ่ายผละออกจากริมฝีปากคู่งาม ก้มหน้าลงมองดวงตาคู่สวยฉ่ำปรือดูเสียอกเสียดาย “หล่อนชอบให้ฉันจูบ แต่หล่อนกลัวอะไร... หล่อนรู้สึกยังไง?” “ฉันไม่ใช่คนพูดจาโจ่งแจ้งอย่างคุณหลวงค่ะ” “ผู้หญิงกระไรใจดำ หล่อนไม่ให้ฉันได้มีความสุขสมกับที่เสียค่าขันหมากทองหมั้นตั้งแพงโข ช่างปะไร ฉันจะจูบตามเนื้อตัวหล่อนให้ช้ำเทียว...” ในน้ำเสียงและท่าทีเง้างอน ร่างกำยำรุ่มร้อนดึงเอวบางเข้าหา ยกก้นงามงอนให้นั่งบนกลางกายเพื่อที่จะยืดขายาว ๆ ด้วยลักษณะอ่างที่มีขอบโค้งวางพักแขนได้อย่างพอดี แต่เพราะนั่งทับบางอย่างในน้ำอุ่นร้อน แก้วตาจึงหน้าตาตื่นตระหนก แม้จะยังวางมือบนแผงอกกว้างซึ่งเขาจับข้อมือนั้นไว้ “หะ... หาง... ค่ะ...” ทั้งน้ำเสียงและสีหน้าตกใจ นอกจากนัยน์ตาสีแดงสดสวยประกายทำให้หญิงสาวสั่นกลัว ยังสัมผัสได้ว่าทับบางอย่างเข้าจัง มันบุกรุกผ่านซอกขาของหล่อน แยกกลีบดอกไม้งามที่โอบกอดมันไว้อย่างเต็มใจยินดี ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างเพราะสัมผัสร้อนที่ถูไถกันเพียงภายนอก และถัดไปนั้น... “แปลกตรงที่ไหนหล่อน ผู้ชายก็มีหางทั้งนั้น” “หางไอ้เข้ค่ะ!” บางคนทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย เหมือนเป็นเรื่องปรกติยังมองไปทางผิวขรุขระสีดำสนิทที่พาดยาวผ่านขอบอ่างไป “เวลาฉันตื่นเต้นก็เป็นอย่างนี้ มันชอบออกมาเกะกะวุ่นวาย หล่อนคงไม่ว่านะแม่” ซีรีส์สาปอสุรา มนตร์ตาละวัน มนตร์ตาละวัน - ภพคุณหลวง - (พีเรียด) พันวาเสน่หา โรมานซ์ ***อีบุ๊คราคาพิเศษ***

เครื่องบรรณาการของเทพงู 蛇神之致敬 เล่ม 2 [ Tribute of the Serpent ] [เวอร์ชันภาษาไทย] โปรย : 简介 ไม่รู้ด้วยเหตุอันใด นางจึงไม่อยากปล่อยบุรุษผู้นี้ไปจากอ้อมแขน ราวกับว่านางแสนคิดถึงแผงอกกว้างแกร่งอันอบอุ่น แม้บนผิวกายขาวละเอียดปรากฏเกล็ดสีนิลอันงดงามสะท้อนแสงจันทร์ ท่านเหยียบยืนด้วยหางอสรพิษคล้ายครึ่งมัจฉาแต่มีเกล็ดที่แตกต่างไป นางไม่ได้นึกรังเกียจเดียดฉันท์แม้แต่น้อย ถึงแม้ว่านางจะจดจำเรื่องราวระหว่างนางและท่านไม่ได้ กลับหวนคิดถึงบางสิ่ง หมู่มวลบุปผาบานสะพรั่ง เถาวัลย์หลากสีสันทิ้งตัวลงจากต้นพฤษชาติสูงใหญ่ตระหง่านตา มันแสนงดงามราวม่านน้ำตก เสียงหัวเราะของบุรุษสตรีดังอยู่ในห้วงจิตสำนึก อยู่ในที่อันแสนไกล ที่ใดสักแห่ง “ท่านจะตายไม่ได้... ท่านตายไม่ได้...” “ข้าจะยอมตายได้อย่างไร อาเป้ย... ข้าได้พบเจ้า ได้โอบกอดเจ้าไว้ในอ้อมแขนของข้า มิใช่เป็นเพียงนิมิตฝันอีกต่อไป ข้าจะไม่ยอมตายด้วยน้ำมือผู้ใด ต่อให้เป็นท่านแม่...” เมื่อรับรู้ได้ถึงอ้อมกอดอันโหยหาเหลือคณา ความอ้างว้างเดียวดายของบุรุษเทพอันดำเนินมาอย่างเนิ่นนานราวสิ้นสุดลง นางตะเกียกตะกายกอดร่างกำยำจนลืมตัวไปว่าท่านกำลังบาดเจ็บจึงผ่อนแรงลง ดวงตาคู่สวยเอ่อคลอ ครู่หนึ่งปรากฏอารมณ์เคียดแค้นต่อผู้ที่ทำร้ายท่าน เมื่อนางเป็นฝ่ายผละออกไป “ท่าน... เจ็บมากหรือไม่?” “พอสมควร ยามท่านแม่โกรธเกรี้ยวไม่น่ามือเบากับข้านัก” ร่างอรชรในอาภรณ์งดงามสีแดงสดสวย ปักด้วยลวดลายอสรพิษสีทองพาดผ่าน เฉกเช่นคราสุดท้ายที่นางหายไปต่อหน้า แม้ใจรู้ดีว่านางจำท่านไม่ได้ ก็ไม่ได้เสียใจเลย ยังถือวิสาสะเลื่อนมือขึ้นล้อมกรอบใบหน้าหวานงาม “เป่าเป้ย... ภริยาที่รักของข้า... คิดถึงเจ้าเหลือเกิน”

เครื่องบรรณาการของเทพงู 蛇神之致敬 เล่ม 1 [ Tribute of the Serpent ] [เวอร์ชันภาษาไทย] โปรย : 简介 ในวสันตฤดูเดือนยี่ เวียนครบรอบในทุกสิบสองปี เป็นปีที่มนุษย์จะเข้าใกล้โลกของเหล่าทวยเทพมากที่สุด เจ้าสาวของท่านเทพหลงเหนียนได้รับการคัดเลือกแล้วในปีนี้ ‘อาเป้ย’ ไม่เห็นด้วยกับการส่งเครื่องสังเวยแด่เทพ นางไม่เคยยินยอม! นางเพิ่งอายุสิบแปดปีไม่กี่วันมานี้โดยที่นางไม่เคยได้มีชีวิตเป็นของตนเองเลย นางไม่เคยได้ปิ่นปักผมเยี่ยงสตรี นาน ๆ ครั้งนานนางจะได้กินอาหารดี ๆ แล้วนี่มันเรื่องอะไร! ท่านเจ้าเมืองผู้สูงศักดิ์ผู้ปกครองแคว้นทั้งสิบหกแคว้น ทั้งที่ปกติจะมีธุระยุ่งวุ่นวายตลอดเวลา ยังอุตส่าห์มาส่งนางด้วยตนเอง พร้อมทั้งทหารองครักษ์ผู้เป็นจอมยุทธฝีมือเก่งฉกาจหกนาย ถืออาวุธครบมือเพื่อมาคุ้มครองนางไปส่งให้ถึงมือท่านเทพ “ไปเถิด บัดนี้ก็ถึงเวลาของเจ้าแล้ว เจ้าจะได้ไปอยู่กับเหล่าทวยเทพ เพื่อเป็นเกียรติยศแก่บ้านเมืองและบิดามารดาของเจ้า การที่เจ้าเป็นสตรีจิตใจกล้าหาญยอมเป็นผู้เสียสละในวันนี้ ขอให้เจ้าจงภูมิใจ ข้าเองก็จะไม่ลืมเจ้าเช่นกัน... อาเป้ย” “ท่านคงไม่ลืมข้าแน่ล่ะใต้เท้า ข้าทราบดีว่าเส้นทางนี้มิใช่ไปเป็นเจ้าสาวของทวยเทพแต่อย่างใด ข้ากำลังจะไปเป็นอาหารงูต่างหาก”

Arachné Tailors ‘เพราะบุคลิกภาพที่ดีเริ่มต้นจากเสื้อผ้า’ เป้าหมายสายตาเสื้อผ้าหน้าผมโดนใจ เข้าสโลแกนหน้าร้านบนป้ายตัวเบ้อเริ่ม หลายคนยังได้ยิน ‘ตรึงใจ’ ถูกหัวหน้างานเรียก ตามด้วยเจ้านายหนุ่ม ภายใต้รูปลักษณ์หล่อเหลา เอาการเอางาน ไม่มีใครรู้ว่าเจ้าของห้องเสื้อสูทชื่อดัง แท้จริงแล้วคือปีศาจแมงมุม! ผู้มาพร้อมสัญญาแห่งความปรารถนา ซึ่งเธอจะต้องเสียสละวิญญาณเข้าแลก และกฎแรงดึงดูดเที่ยงตรงเสมอ... “อ่านก่อนเซ็นนะครับ คุณดาว...” “ด้วยความหวังดี...” คำเตือนถึงสองครั้งสองครา! หญิงสาวก็ยังพลาด จนเกิดแต่เรื่องประหลาด ๆ ยิ่งสัมผัสจากเจ้านายหนุ่มช่างแตกต่างจากใคร เขาแสนอ่อนโยนกับเธอที่เผลอใจเต้นตึกตัก แต่นั่น... ก็จนกระทั่งเรียวปากหนาหยักได้รูปอ้ากว้าง คายเจ้าแมงมุมตัวสีดำออกมา... ให้ตายเหอะ นี่มันยิ่งกว่าหนังสยองขวัญ! อีกหนึ่งผลงานโรมานซ์ทริลเลอร์ แฟนตาซี 18+ ของพันพราย ซีรีส์สาปอสุรา มนตร์ตาละวัน มนตร์ตาละวัน - ภพคุณหลวง - (พีเรียด) พันวาเสน่หา

น้องนางนวลผ่องแผ้ว งามเกิน ผู้ใด น้องอยู่แห่งใดฤา จิตพี่ สุขทุกข์คู่เคียงดั่ง ชาติรัก ปางก่อน น้องรักอย่าทิ้งพี่ พี่ไซร้ วายชนม์ กรุงศรีอยุธยา พระพุทธศักราช ๒๓๑๐ ทั่วทุกสารทิศเต็มไปด้วยเขม่าของเพลิงไฟที่ก่อสุมจากข้าศึก เสียงกรีดร้องโหยหวนของผู้คน เสีย บ้านเสียเมืองเสียราชธานีกรุงศรีอโยธยาครานี้เท่ากับเสียชีพ “บัดนี้อโยธยาพ่ายแพ้ย่อยยับให้แก่พระเจ้ามังระ แลเราสองผัวเมียจักถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลยศึก หากพี่เป็นไส้ศึกให้พม่ารามัญ คิดคดทรยศบ้านเมือง เฉกเช่นน้องนั้นหูเบา.. โง่เขลานัก พี่คงไม่ตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ใช่ฤาไม่?” พระยาร้าย พระยารัก ‘ภยาภลเทป’ ဘယာဘလဒေပ แม้เป็นดวงจิตล่องลอย ห่วงหา อาฆาต ฤาเป็นภพชาติหน้าฉันใด... ความรักของพี่นี้หาได้เสื่อมสลายไปกับกาลเวลา พระพุทธศักราช ๒๔๕๕ คุณชายนายเรือจะกลับมาทวงความรักคืน... “หล่อนรู้ไหม? แม่พลอย.. พระยาพลเทพ เสนาบดีกรมนา ‘เกษตราธิการ’ หนึ่งในเสนาบดีจตุสดมภ์ถือตราประจำตำแหน่งถึงเก้าดวง มากที่สุดในบรรดาเสนาบดีทั้งปวง ทำไมพระยายศใหญ่ขนาดนั้นถึงไม่มีคนกล่าวถึง? ไม่มีการบันทึกใดๆในประวัติศาสตร์ช่วงเสียกรุงฯครั้งที่สองเกี่ยวกับตัวเขาเลย ทั้งที่เป็นบุคคลสำคัญ” ดวงตากลมโตสุกสว่างฉายแววอยากรู้อยู่เต็มที่ ตรงกันข้ามกับแววตาคู่หวานคมเอ่อคลอฉายประกายเศร้าหมอง “เพราะเขาตายไปเงียบๆ โดยไม่มีใครต้องไปจดจำยังไงล่ะ..”

โปรย : สภาวะของโลกที่เปลี่ยนไปเนื่องมาจากโรคระบาด Covid ทำให้หนุ่มเกียร์ขี้หลีอย่าง ‘เตชิน’ ต้องดิ้นรนมาแลนดิ้งดิ่งตรงลงสุวรรณภูมิแอร์พอร์ตกลับสู่อ้อมอกเมืองไทย สถานที่กักตัว ASQ โรงแรมระดับห้าดาวด้วยฝีมือแม่ชักแม่สื่ออย่าง ‘ขวัญฤดี’ ที่อยากได้ลูกสะใภ้นักหนา จึงไปเที่ยวปล่อยเงินกู้ด้วยดอกเบี้ยแสนถูก ยื่นข้อเสนอออฟชั่นพร้อมให้เลือกลูกชายได้ทั้งสามคน! เขาจึงได้พบน้องพิมพ์สาวงามสมญานาม ‘สวยทะลุแมสก์!’ สายรุกบุกอ่อย คอยส่งงานยั่วอย่างหนัก สมิงหนุ่มผู้หิวกระหายเคยโลดโผนอยู่ในป่าดงดิบ ไม่ได้ออกล่าเหยื่อมามาแรมปี ตั้งแต่สาวน้อยนามว่าโคโรน่าถือกำเนิดบนโลกนี้ จะจับเธอขย้ำเสียก็ได้ ถ้าไม่ติดว่าน้องพิมพ์... เด็กแม่! คือของต้องห้าม ซีรีส์ COVID ทั้งสามเล่ม : กรงรักกักหัวใจ Covid19 (กุมภาพันธ์ 64) พันพราย : หน่วยคัดกรองรัก Covid19 (มีนาคม 64) อากาเป : ไทม์ไลน์รัก Covid19 (กรกฎาคม 64) พันพราย “น้อง... หมดเวลาไปกับการย้อมสีผมเหรอ? โรงแรมนี้มีบริการกักตัวซาลอนด้วยหรือยังไงกัน?” “กวนนะคะพี่เต... ถ้าไม่ใช่เพราะพี่หน้าตาดี พิมพ์คงไม่ให้อภัยอย่างแน่นอน” เธอพูดผ่านรอยยิ้มใต้แมสก์ดำ ยิ้มอันแฝงไปด้วยจุดประสงค์บางอย่าง “มีอะไรล่ะครับ? กักตัวไม่สบาย หรือว่าเหงาเลยอยากมาเจอคนหล่ออย่างพี่เต” เตชินยังหลงตัวเองเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน หญิงสาวแค่เงียบไป มองคนในฝั่งตรงข้ามกันด้วยแววตาแน่วแน่ ในสิ่งที่เธอคิดว่าตัวเองตัดสินใจมาดีแล้ว “พิมพ์อยากมีหลานให้ป้าขวัญค่ะ” เธอรู้ตัวว่าตัวเองพูดอะไรออกไปตรงข้ามกับอีกคนที่นั่งนิ่งอึ้ง เตชินเห็นอยู่ก่อนหน้านี้ว่าเธอไม่ชอบให้เขาจีบ พูดจาหยอด หรือแสดงกริยาว่าชอบพอต้องการได้เธอมาเป็นคู่ควงจะชั่วคราวหรือตลอดไปก็ตาม พิมพ์ลภัสเป็นคนประหลาด... กว่าที่เขาคิดเอาไว้... พันพรายขอฝากอีกหนึ่งผลงานไว้ในใจด้วยนะคะ และอย่าลืม... การ์ดอย่าตก!

คนเราจะตามหาความรักท่ามกลางสถานการณ์คร่ำเครียดเช่นนี้ได้อย่างไร โรคระบาด สงคราม การคร่าชีวิตผู้คนบริสุทธิ์ให้ล้มตายลงโดยไม่มีสาเหตุอันควรเกิดขึ้นทุกยุคสมัย เหตุการณ์วันนี้ล้วนเป็นเพียงส่วนหนึ่งในหน้าประวัติศาสตร์ ทุกสรรพสิ่งจะกลายเป็นอณูเถ้าธุลีของจักรวาลกว้างขวางนับล้านดวง แหลกสลายไปกับกาลเวลา เร็วหรือช้า... มันอาจผ่านไปอย่างรวดเร็วหรือเชื่องช้าราวนาฬิกาไขลานที่กำลังจะหมดอายุขัย ในเมื่อมนุษย์ต่างเกิดแก่เจ็บตาย เจ็บปวดทรมานทั้งสิ้น นั่นคือที่คุณป้าบอกสอนเปมนีย์ให้หัดมีความเชื่อ อย่ากลายเป็นเด็กหัวนอกที่ไม่ฟังผู้หลักผู้ใหญ่เลย อย่างน้อยเธอก็ยังมีความเชื่อ... ด้วยบุญกรรมที่กระทำร่วมกันมา สักวันคงได้พบกันอีกในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งแค่รอ... อดทนรอสักหน่อย เราจะได้พบกันอีกแน่นอน “คือ... ฉันคิดว่าถ้าคุณตาณเกิดโชคร้ายอย่างคุณป้าฉัน... เท่ากับว่าชีวิตของคุณต้องเสียไปเพราะฉัน หนึ่งชีวิตและชีวิตก็คงไม่พอ... แต่ว่าฉันก็ไม่อยากอยู่เกาะไปนาน ๆ นะคะ ฉันอยากกลับไปทำงานเหมือนกัน” คนได้ยินมีสีหน้าฉงน ยกมือขึ้นแตะคาง “อืม... ตอนนี้เขาติดไอ้โรคนี่กันทั่วแล้วนะ วันหนึ่งมีคนเสียชีวิตก็เยอะ ที่คุณบอกว่าหนึ่งแลกหนึ่งน่ะคุณมีกี่ชีวิตกัน ผมว่าคุณกำลังสับสน...” “สับสน...? คงงั้นมั้งคะ” ปลายเสียงแผ่วเบาลง กิริยาย่นคิ้วเข้าหากันหลุบตาลงมองต่ำไม่เป็นตัวเธอเอาเสียเลย ไม่รู้เมื่อไรที่เปมนีย์กลายเป็นคนพูดไม่รู้เรื่อง คิดอะไรก็ไม่รู้ไม่เข้าใจตัวเอง เธอยังกลัวแม้กระทั่งลมหายใจตัวเอง กลัวว่ามันจะแพร่เชื้อใส่ใครอีก ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาหนัก ๆ พยายามพูดปลอบใจเธอ “เรื่องบางเรื่องช่างมันบ้างก็ได้ ผมว่าคุณรู้สึกผิดมากพอแล้วและคุณคงไม่ทำมันอีก คุณเป็นคนดีนะคุณเปม ผมเชื่อว่าคุณจะไม่ทำผิดพลาดซ้ำสอง... คนอื่น ๆ ก็คงจะเหมือนกัน ระหว่างนี้เรามาช่วยกันแก้ไขปัญหาดีกว่าครับ” “ยังไงคะ? เราควรแก้ปัญหากันยังไง...” ท่าทางสงสัยจริงจังนั้นพารอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้าคมคาย “ที่ผมบอกว่าจะช่วยไง อะไรก็ได้... ได้หมด...” “ฉันไม่เข้าใจค่ะ” เธอก้มหน้าลงมองหน้าตักอย่างขลาดกลัว ทั้งที่เขาพิสูจน์ให้เธอเห็นแล้วว่างานบริจาคโชว์พาวสาวก็ทำได้ ขณะร่างสูงกระเถิบก้นเข้าหา เอื้อมมือลูบหัวเจ้าเหมียวเหมือนอยากมีส่วนร่วมยังก้มหน้าคุยกับแมว “นี่... อย่าเล่นตัวเยอะเลยนะ” ***อ่านฟรี.เป็นกำลังใจให้ทุกท่านผ่านพ้นสถานการณ์นี้ไปด้วยกันนะคะ

‘เณศรา’ สาวโสดไม่สนิทวัยย่างเข้ายี่สิบหกปี ยืนหนึ่ง! เรื่องกิริยามารยาทงาม เรียบร้อยน่ารักสมเป็นกุลสตรี ฐานะทางบ้านจัดอยู่ในชนชั้นกลาง มีชีวิตแสนเรียบง่ายกับร้านเบเกอรี่เล็ก ๆ หน้ารั้วมหาวิทยาลัย นานถึงสามปีที่เธอมีความสัมพันธ์สนิทสนมกับพี่ชายเพื่อนสาวโดยไม่มีใครพูดกล่าวว่าควรจะเป็นแฟนหรือเปล่า ชายในฝันกลับทำให้เธอต้องผิดหวังและไม่กล้ารักใครจนบุพเพอาละวาดอีกครั้ง “อะนี่ค่ะ... ฝนมันก็ตกของฝน ดูแลแว่นดี ๆ ค่ะ ฉันคงไม่มาเช็ดให้แบบนี้ตลอดไปนะคะ ไม่ได้เป็นอะไรกัน” “นั่นสิครับ ไม่น่าไปโทษฝน” รอยยิ้มมีนัยคล้ายสื่อความหมายบางอย่าง ป้องเกียรติไม่ได้เสียใจที่เธอตัดขาดความสัมพันธ์ทางอ้อม เพราะทุกอย่างเป็นไปตามแผนในรถยนต์เงียบงัน ได้ยินเสียงเครื่องปรับอากาศ เครื่องยนต์ที่แผ่วเบาลงเรื่อย ๆ เณศราดันเพิ่งสังเกตเห็นว่าเขาจ้องมองมาอย่างมีจุดประสงค์แอบแฝง นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนประกายไม่ละวางไปจากเธอที่เพ่งมองใบหน้าคร้ามคมสะอาดสะอ้าน เคราขึ้นแซมเล็กน้อยไล่ไปตามกรามแกร่งทำให้เขาดูเป็นหนุ่มเคร่งขรึมแต่ดูแลตัวเองดี กระทั่งผมรวบเสยสีดำขลับมีปอยผมเล็ก ๆ ตกลงมาอย่างตั้งใจ อาจารย์ฮอตเนิร์ดก็ฮอตจริง ๆ อย่างที่น้องนักศึกษาบอกเธอนั่นแหละ! “เนยครับ... พี่จะไปแล้วนะ”

หลังบิดาเสียชีวิตกะทันหัน ‘ศรัณย์วริศ’ ลูกครึ่งหนุ่มไทย-ญี่ปุ่น ทายาทบริษัทเกมจีบสาวผู้จีบใครไม่เป็นได้รับคำสั่งเสียให้ดูแลสาวน้อยไอรีน ในฐานะประธานบริษัท Airi คนต่อไป CEO หนุ่มไฟแรงจึงสวมบท ‘คุณอา’ ผู้หวังดีมีจุดประสงค์แอบแฝง ‘ไอรีน’ ในวัยยี่สิบปีบริบูรณ์ติดท็อปทุกสื่อโซเชียลมีผู้ติดตามนับล้าน! ภายใต้ฉายาโลลิต้าดอลล์เมืองไทย Tai LoliTa Irene เธอมีปากนิดจมูกหน่อย นัยน์ตาสวยใสกลมโตสีมรกต ผมหยิกลอนเหมือนตุ๊กตาบาร์บี้ นั่นทำให้คุณอา... ฉีกสัญญานางแบบพรีเซ็นเตอร์ระบบผูกขาดทิ้งไปเป็นสัญญาฉบับใหม่ที่ผูกขาดไว้กับคุณอาเสียเอง -------------------- “อาว่าเธอไม่น่าจะเป็นคนคิดมาก นักศึกษาสมัยนี้อาได้ยินว่าบางคนมีผู้ชายเลี้ยงนะ เยอะแยะไป” “คุณอาเลี้ยงรินไม่ไหวหรอกค่ะ” “อาไม่ได้หมายความว่าเลี้ยงแบบนั้น ที่ชวนมา... อาชวนมากินข้าวครับ อาชอบเลี้ยงข้าวเด็ก” คุณอาหรือเคยเห็นเธอเป็นเด็ก แววตาหลงใหลเอ็นดูของเขาบอกจุดประสงค์ชัดเจน แต่ด้วยสถานะลูกจ้าง เธอคงไม่กล้าพูดกับเขาตรง ๆ “คุณอาชอบแกล้งรินค่ะ คุณอาชอบล้อเล่นด้วย” “อาไปล้อเล่นตอนไหนครับ?” “ตลอดค่ะ ทุกวัน...” เสียงหัวเราะดังจากริมฝีปากหนาปรากฏลักยิ้มตรงมุมปาก เขาคงนึกขำเธอเข้าจริง ๆ กับเรื่องที่เธอคิดว่าคนอย่างเขาเห็นเป็นเรื่องเล่น! “ที่อาพูดเล่นด้วยเพราะอาเอ็นดูนะ ปกติอาไม่ได้เอ็นดูเด็กน้อยที่ไหนบ่อย ๆ อาให้ความช่วยเหลือเราช่วยรับไว้เถอะ อย่ามากศักดิ์ศรีนักเลยมันกินไม่ได้หรอก” “คำก็เด็ก สองคำก็เด็ก... ที่เคยบีบ ๆ จับ ๆ คุณอาว่าขนาดมันเท่าเด็กน้อยไหมคะ?” แก้มกลมตุ่ยบนใบหน้าสดสวยบึ้งตึง มองบ้างไม่มองบ้างเธอยังเหมือนจะสนใจโต๊ะสีน้ำตาลมากกว่าหน้าตาหล่อ ๆ ของเขา หนุ่มวัยสามสิบสี่คงอดใจไม่ไหว ยื่นมือไปสัมผัสผมเป็นลอนสีน้ำบรอนด์ทองประสะโพกที่ลอดผ่านปลายนิ้วทีละเส้น หญิงสาวสะบัดหน้าหนีไปอีกทาง “มาจับผมเด็กเล่นทำไมคะ?” “ไม่เด็กก็ไม่เด็กครับ... แต่ถ้าเป็นเด็กดื้อแบบนี้อาคงไม่ได้เลี้ยงไม่ไหว เธอน่ะจะเป็นเด็กอาไม่ไหวต่างหาก” The Passion Series - My Twin Butlers บัตเลอร์ที่รัก (3P) - Oh! My Lolita คลั่งรักโลลิต้า (หมวดนิยายรัก) - My Daughter Secretary เลขาฯ หญ้าอ่อน (เร็ว ๆ นี้)

โบราณว่า ‘หญ้าอ่อนไม่เคยติดคอโคตาย’ สัมปชัญญะน้อยนิดบอกหนุ่มใหญ่ว่าไม่ควรทำตัวเป็นสมภาร ต่อให้หล่อนจะเป็นเลขานุการส่วนตัวของลูกก็ตาม แต่ ‘ณดา’ น่ารัก! ประจบประแจงเจ้านายเก่งเสมอต้นเสมอปลาย แววตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชมบอกว่าเธอไม่เคยโกหก หนุ่มวัยสี่สิบห้าเป็นเสือผู้หญิงกินเด็กทุกวัน... “อย่าค่ะ... คุณท่าน...” “หืม?” เขาเอียงคอสงสัยเพราะว่ามันไม่ใช่เสียงหวาน ๆ! แม้แต่กลิ่นก็ไม่ใช่... “ใครน่ะ?” “ณดาค่ะ... ขอประทานโทษนะคะ ดิฉันไม่ได้ตั้งใจเข้ามารบกวนเวลาส่วนตัวของท่านเลยค่ะ ช่วยเปิดผ้าปิดตาแล้วปล่อยดิฉันก่อนได้ไหมคะ?” เป็นเพราะว่าเขาไม่อยากปล่อยของใหม่ที่ทั้งหอม! นุ่ม! ทั้งที่รู้แล้วว่าณดาน่ะเลขาฯ ของลูกสาว ความอยากรู้อยากเห็นอย่างค่อยเป็นค่อยไปทำให้หยุดแค่กอด เป็นอ้อมกอดที่ระวังไม่ให้กระต่ายน้อยตื่นตูม แต่ก็คงจะยาก ณดาไม่เคยถูกคุกคามขนาดนี้ เธอตัวสั่นกลัวในอ้อมกอดชายแปลกหน้า และหยุดดิ้นเพราะเหมือนว่าจะโดนบางอย่างอุ่น ๆ แข็ง ๆ ทิ่มหลังอยู่ “เรียกท่านทำไมเล่า? แก่หมด... ผมเพิ่งสี่สิบห้าเองนะครับ... หน้าผมแก่ขนาดนั้นเลยรึไง?” “ไม่ค่ะ คุณอนันต์ไม่แก่เลยค่ะ... ช่วยปล่อยดิฉันก่อนนะคะ” “อ้อ... ครับ ขอโทษทีนะ” สัมปชัญญะน้อยนิดบอกตัวเขาเองว่าไม่ควรทำตัวเป็นสมภาร ต่อให้จะเป็นเลขานุการส่วนตัวของลูกก็ตาม ณดาไม่ได้รับเงินเดือนจากเขาโดยตรง แต่ลูกสาวรับเงินจากบริษัทและหุ้นอื่น ๆ ที่มี แล้วให้ต่อไปอีกทอด ณดาช่วยงานคุณแป๋ว เข้าไปดูแลเรื่องเอกสารต่อจากเลขาฯ รุ่นพี่ในบางโอกาส ก็ต้องนับว่าเป็นลูกน้องอยู่ดีนั่นแหละ! The Passion Series - My Twin Butlers บัตเลอร์ที่รัก 3P - Oh! My Lolita คลั่งรักโลลิตา - My Daughter Secretary เลขาฯ หญ้าอ่อน

เมื่อผู้ดีตีนแดง ตะแคงตีนเดิน ไฮโซปากตลาดฉายา ‘อีปริม’ ทายาทคนเดียวของเจ้าแม่ปลากระป๋อง ต้องมาเจอกับเลขาฯ บอร์ดี้การ์ด 'อลัน แบรดฟอร์ด' หนุ่มลูกครึ่งไทย-บราซิล สัญชาติอเมริกัน ระดับความฮ็อตหลุดโลก ดีกรีความดิบเถื่อนสูงปรี้ดติดเพดาน! สำคัญสุดคือเขาดันตกหลุมรักคุณหนูเอาแต่ใจ ยอมตกเป็นทาสรักในเรือนเบี้ย เธอจะทำอย่างไรต่อไป...

เมื่อเด็กสาวที่เขาเฝ้าทะนุถนอมมาตลอดยี่สิบเอ็ดปีโตเป็นสาวสวยสะพรั่ง เขาจึงตัดสินใจหนี... แต่สุดท้ายแล้วเขาหรือจะหนีหัวใจตัวเองพ้น ยิ่งได้รับรู้ว่า ‘ลูกพุทรา’ กำลังจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตน ‘พ่อเลี้ยง’ ที่หลงรักเธอมาตลอดหรือจะยอมปล่อยนกน้อยให้หลุดจากกรงทอง!

โชคชะตาพลิกผลันเมื่อชายผู้เกิดมาพร้อมความยากจนจากโรงโขนเล็ก ๆ ในหมู่บ้านสลัม ประสบความสำเร็จเป็นเจ้าคนนายคน ‘ไอ้เมธพนธ์’ คือชื่อที่ทุกคนเรียกคาสโนว่าหนุ่มนักธุรกิจ เจ้าของฟาร์มมาเฟีย จุดประสงค์เดียวของ ‘เมฆ’ มีเพียงการแก้แค้นฟาร์มคู่แข่งผู้สร้างตราบาปจอมปลอมให้ตัวเขาจนไม่มีจุดยืนในสังคม วิธีที่สะใจที่สุดคือแย่งผู้หญิงที่มันรัก ‘รักต้องแย่ง’ ตัวร้ายที่รู้จักแค่คำว่าแย่ง! คงมีแต่ทศกัณฐ์กับตัวเขา ‘นายหัวเมฆแห่งไร่องุ่น พีควัลเล่’ “เป็นลิง... ต้องเข้มแข็งและว่องไว...” ว่าพลันกระโดดกระทบขา โบกมือไปมาที่ปากพยักหน้าหัวเราะร่า ในสายของคุณครูชื่นชมสิ่งที่พร่ำสอนไปนับสิบปีแต่นักเรียนยังไม่ลืม ทว่าพอศิษย์เอกเปลี่ยนอิริยาบถเป็นอีกตัวละครหนึ่ง ที่มักวิ่งตามนางเอกอยู่เสมอแม้ว่าเขาจะไม่เคยสมหวังในความรักต้องแย่ง! “เป็นยักษ์! ต้องรักนางให้ได้เท่ากู...!” ถึงจะร้าย... ก็รักไม่น้อยกว่าเขา ตัวร้ายที่ร้ายตลก น่ารักและฟีลกู๊ดอย่างร้ายกาจ นิยายโรมานซ์ ซีรีส์ความทรงจำ ตัวร้าย ตัวประกอบ - คุณหมอตัวประกอบขอเป็นพระเอก - เล่ห์ทศกัณฐ์

เมื่อสูตินรีเวชมือหนึ่ง ‘คุณหมอครองภพ’ ผู้ได้รับสมญานามความเชี่ยวชาญด้านมดลูก! และเรื่องครองความโสดเริ่มคบหากับลูกครึ่งสาวไทย-สวิตเซอร์แลนด์จริงจัง ในฐานะคู่หมั้นตามคำต้องการของผู้ใหญ่ คุณหมอน้ำแข็งกลับถูก ‘น้องอันนา’ บอกเลิกอย่างไร้เยื่อใย... ด้วยเหตุผลคือความน่าเบื่อของตัวเขาเองและเธอเป็นพวกอนุรักษ์นิยมหญิงรักหญิง! ท่ามกลางความเหน็บหนาวราวกับว่าโลกใบนี้คงจะเหลือเพียงแค่ตัวเขา โอกาสแก้ตัวครั้งสุดท้ายอยู่ในมืออีกครั้ง โดยไม่ต้องตามหาทามแมชชีนย้อนเวลากลับไปแก้ไขความผิดพลาดในอดีต หมออิฐ... จะไม่ใช่ผู้ชายตายด้านเป็นซากศพอย่างที่น้องอันนาว่าเอาไว้ หมออิฐ... จะไม่ใช่พระอิฐพระปูนอีกต่อไป หมออิฐ... จะบุกรุก! ต่อเนื่อง เช้าถึงเย็นถึงส่งตรงถึงเตียง... แล้วเธอจะรับความรักดุเด็ดเผ็ดแซ่บพริกยกสวนของ 'หมอ คลั่ง รัก' ไหวหรือไม่...!

My twin Butlers บัตเลอร์ที่รัก - 3P (The Passion Series) พวกเขาทั้งสองคนไม่ใช่แม้กระทั่งเงาของเจ้านาย ไม่ใช่ลูกจ้างคนรู้ใจ อย่างในวัฒนธรรมเศรษฐีที่จะต้องมี ‘บัตเลอร์’ ประจำบ้านไว้ข้างกายคอยดูแลเสมอ ความจงรักภักดีของสองหนุ่มฝาแฝดไม่สามารถตีมูลค่าเป็นเม็ดเงิน ภาคินและภากรเป็นทั้งพี่ชาย เพื่อนรัก เป็นคนสนิทสนมของเธอ... จะทำอย่างไร หากเธอตกหลุมรักผู้ดูแลส่วนตัวพร้อมกันทั้งสองคน! The Passion Series - My Twin Butlers บัตเลอร์ที่รัก 3P - Oh! My Lolita คลั่งรักโลลิตา (เร็ว ๆ นี้) - My Daughter Secretary เลขาฯ หญ้าอ่อน (เร็ว ๆ นี้) อัพเดทข้อมูลงานเขียนทางหน้าเฟซบุ๊คนะคะ มิ.ย. – ส.ค. 64 นี้พบกัน “You should go... She’s our lady” คุณหนูของบ้าน... เป็นคำที่เขาตั้งใจเปล่งมันออกมาแต่อาจสื่อสารผิดพลาดไป สองนักบำบัดงานเสียวถึงกับมองหน้ากันเลิ่กลั่ก ด้วยพวกเขาไม่อยากเสียลูกค้ารายใหม่ เจ้าของโรงแรมกระเป๋าหนักเงินหนาจ่ายแรง แต่ถ้าหากว่าเป็นเรื่องชู้สาวพวกเขาคงไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวให้มีปัญหา โดยเฉพาะคำกร้าวสั่งสุดท้าย “She’s mine... Please quickly go If you don't wanna have a problem.” วีณาพยายามที่จะเข้าใจว่าคนอย่างภากรสามารถทำได้ทุกอย่างมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ไม่คิดว่าเขากำลังสื่อความหมายไปในทางคนรัก และเรื่องเธอเป็นของเขา She’ s mine! เนี่ยนะ จะบอกว่าเขาเกิดหึงหวงเธอขึ้นมายิ่งเป็นไปไม่ได้เลย เธอได้แต่ยืนตาเขียวอย่างนั้น กระทั่งชาวต่างชาติทั้งสองรีบเก็บกระเป๋าออกจากห้องไปเพราะเจ้าถิ่นไม่ให้การต้อนรับ “พูดอะไรของพี่ภีมคะ? นี่...” “...” ไม่มีคำตอบจากริมฝีปากหนาหยักได้รูป ลึกลงไปในแววตาคู่คมดั่งมีเปลวโทสะลูกใหญ่ หญิงสาวผ่อนลมหายใจออกมาหนัก ๆ “หมอที่วีจองตัวให้มานวดน่ะ มันนวดอีโรติก โยนีบำบัดนะคะ ไม่ใช่พวกจ้างเที่ยวหัดนวดแล้วหลอกเอาสาวไว้กินฟรี นั่นคนดังกว่าจะจองคิวได้ระดับปรมาจารย์ มีใบประกาศนียบัตร นวดสปาธรรมดาวีนวดกับพวกพี่ก็ได้ เคยนวดขาให้วีนี่...” “Tantric Institute of Integrated Sexuality เรื่องนวดเซ็กส์ระดับแอ้ดว้านซ์ นวดเพื่อผ่อนคลายสำหรับสุภาพสตรี พี่เรียนมาครับน้องวี... ถ้าอยากนวดพี่นวดให้ได้” ความมั่นใจเด็ดเดี่ยวในแววตาหายไป กลอกตาไปมาอย่างอ้ำอึ้ง วีณาไม่รู้เรื่องนี้! “พี่... ไปเรียนบัตเลอร์กับปริญญาโทการโรงแรมมาไม่ใช่หรือคะ?” “เวลาว่างพี่ไปเรียนอย่างอื่นครับ ไม่ได้ไปเล่นดนตรี เก็บเงินค่าเรียนงก ๆ เหมือนภามเพื่อแบ่งเบาภาระคุณอาเลยนะ พี่ฉลาดกว่านั้น” ไม่พูดเปล่า มือหนาสากเริ่มปลดปราการชิ้นแรกคือนาฬิกาเรือนเหยียดล้านของขวัญจากอนันต์ในวันเกิดของเขา วางมันลงบนโต๊ะไม้สีน้ำตาลเข้มตามด้วยเข็มขัด... ภากรไม่คิดว่าเขาจำเป็นต้องพูด แต่เขาไม่มีความคิดตรงไหนเหมือนภาคินสักอย่างเดียวและเธอไม่เคยเชื่อใจเขา “พี่ใช้เงินคุณอาคุ้มค่าทุกบาททุกสตางค์ เพื่อเป็นบัตเลอร์ที่รู้งานบริการทุกอย่าง ไว้ดูแลลูกสาวท่าน” “อ้อ... เป็นพวกบูชาผู้มีพระคุณจนตัวตายสินะ เกิดในยุคซามูไรหรือไง? สั่งให้คว้านท้องตัวเองก็คงจะทำล่ะมั้ง...” “ไม่ทำครับ... พี่จะลาออก เก็บข้าวของไปจากบ้านวีทันทีถ้าวีสั่งให้พี่คว้านท้อง แต่พี่จะไม่ไปจากชีวิตวีง่าย ๆ หรอก พี่จะตามรังควาญวีไปจนวันตาย” นั่นไงพี่ภีมของเธอ! วีณาสะดุ้งเฮือกกับคำขู่แสนหวาน แม้หางตาสวยใต้อายไลเนอร์คมกริบกลับทอดมองเขาด้วยสีหน้าเรียบเฉย ยกสองมือกอดอกอย่างเชิดหยิ่งสมเป็นคุณหนูวีณาทุกกระเบียดนิ้ว ภาพลักษณ์สวยหรูดูได้จากภายนอก แต่อาการลนลานตื่นเต้นตกใจกลัวผ่านฝ่ามือเล็กที่กำเก็บไว้ใต้รักแร้ คนสนิทสนมกันมาคงต้องเห็น ชายหนุ่มก้าวเข้าไปใกล้ กระตุกกระดุมเสื้อออก โน้มใบหน้าลงบอกข้างหูเบา ๆ “ไปอาบน้ำกันก่อนค่อยนวด... นวดอีโรติกอย่างที่น้องวีอยากจะนวดน่ะ”

สัตวแพทย์หนุ่มหน้าตาดีเบ้าหน้าโอ้ปป้าส่งตรงจากเกาหลี! 'คุณหมอไอเลิฟยู' หรือ 'หมอไอ' ถึงไอศูรย์จะเป็นที่รักของสาว ๆ ทั้งคลินิก กลับไม่มีวันได้เป็นพระเอกในสายตาของพ่อตาที่พยายามทุกวิถีทาง เพื่อปูทางให้พระ-นางได้เคียงคู่กัน "นางเอกเจ็บขาก็ต้องให้พระเอกดูแล พาไปหาหมอ... แต่หมอ... หมอมันคือตัวประกอบ!" นั่นคือคำพูดของนายหัวฟาร์มม้าผู้หวงลูกสาวเสียยิ่งกว่าอะไร ทว่าเขาหรือจะยอมพ่ายแพ้ให้กับโชคชะตาฟ้าลิขิต พ่อตา และลูกปืน... ในเมื่อแชมป์โลกปืนสั้นสามสมัยอย่าง ‘อริสา’ ดันเป็นรักแรกพบของเขามาตั้งแต่ยังเป็นเป็นเด็กสาวตัวน้อย ตัวประกอบอย่างเขาก็ต้องดิ้นรนงัดทุกกลเม็ด กลวิธีเป็นพระเอกให้ได้! - นิยายโรมานซ์ ซีรีส์ความทรงจำ ตัวร้าย ตัวประกอบ - คุณหมอตัวประกอบขอเป็นพระเอก เล่ห์ทศกัณฐ์