bc

เล่ห์ทศกัณฐ์

book_age18+
512
FOLLOW
2.4K
READ
dark
badboy
confident
drama
serious
genius
cruel
passionate
stubborn
wild
like
intro-logo
Blurb

โชคชะตาพลิกผลันเมื่อชายผู้เกิดมาพร้อมความยากจนจากโรงโขนเล็ก ๆ ในหมู่บ้านสลัม ประสบความสำเร็จเป็นเจ้าคนนายคน

‘ไอ้เมธพนธ์’ คือชื่อที่ทุกคนเรียกคาสโนว่าหนุ่มนักธุรกิจ เจ้าของฟาร์มมาเฟีย จุดประสงค์เดียวของ ‘เมฆ’ มีเพียงการแก้แค้นฟาร์มคู่แข่งผู้สร้างตราบาปจอมปลอมให้ตัวเขาจนไม่มีจุดยืนในสังคม

วิธีที่สะใจที่สุดคือแย่งผู้หญิงที่มันรัก ‘รักต้องแย่ง’ ตัวร้ายที่รู้จักแค่คำว่าแย่ง! คงมีแต่ทศกัณฐ์กับตัวเขา ‘นายหัวเมฆแห่งไร่องุ่น พีควัลเล่’

“เป็นลิง... ต้องเข้มแข็งและว่องไว...” ว่าพลันกระโดดกระทบขา โบกมือไปมาที่ปากพยักหน้าหัวเราะร่า

ในสายของคุณครูชื่นชมสิ่งที่พร่ำสอนไปนับสิบปีแต่นักเรียนยังไม่ลืม ทว่าพอศิษย์เอกเปลี่ยนอิริยาบถเป็นอีกตัวละครหนึ่ง ที่มักวิ่งตามนางเอกอยู่เสมอแม้ว่าเขาจะไม่เคยสมหวังในความรักต้องแย่ง!

“เป็นยักษ์! ต้องรักนางให้ได้เท่ากู...!”

ถึงจะร้าย... ก็รักไม่น้อยกว่าเขา

ตัวร้ายที่ร้ายตลก น่ารักและฟีลกู๊ดอย่างร้ายกาจ

นิยายโรมานซ์ ซีรีส์ความทรงจำ ตัวร้าย ตัวประกอบ

- คุณหมอตัวประกอบขอเป็นพระเอก

- เล่ห์ทศกัณฐ์

chap-preview
Free preview
chapter 1
           “ไม่ต้องถอด... มานี่” ในน้ำเสียงสุขุมสั่งแม่บ้านสาววัยยี่สิบห้าปี            เจ้าของร่างสูงสง่าในเชิ้ตทำงานสีดำมีภูมิฐานราคาแพงพิงบั้นท้ายไว้กับโต๊ะทำงานไม้สักกว้างวางเคลือบด้วยกระจกสีดำสนิท            นัยน์ตาสีน้ำตาลประกายวาววับจับไปที่ร่างเย้ายวนในเสื้อยืดกางเกงยีนธรรมดา ความคับแน่นของอกมหึมาทำให้เจ้าหล่อนดูหวือหวาล่อตาหนุ่มน้อยใหญ่            โดยเฉพาะนายหัวคาสโนว่าแห่งไร่องุ่น ‘พีควัลเลย์’ หากว่าเขาได้ส่งยิ้มให้ เพราะหน้าตาสะสวยถูกใจ            อายุไม่เกินสามสิบปี... อมเก่ง เอวดี! ตรวจเลือดตรวจโรคก่อน ผ่านเลขาฯ คนสนิทอย่างนายวิทยาเป็นคนจัดการ            แก้วทรงสวยขนาดพอดีฝ่ามือที่มีกลิ่นอายหอมกรุ่นของบรั่นดีถูกวางลงด้วยท่าทางสบาย ๆ ก่อนที่เขาจะเอ่ยอีกครั้ง            “นั่งลงครับ... คุณรู้ว่าต้องทำอะไร”            “ค่ะ คุณเมฆ” รับคำเสียงหวาน ร่างบางคุกเข่าลงกับพื้น แหวกกระดุมออกเผยให้เห็นหน้าอกอวบอัดคับแน่นภายใต้เสื้อที่ดูเล็กไปถนัดตา ยกมือขึ้นสัมผัสกลางกางเกงสแล็คสีดำ เพื่อปลุกเร้าสิ่งที่อยู่ภายใน            แน่นอนว่าไม่มีการบังคับข่มขืนใจเกิดขึ้นที่นี่ เมื่อนายทุนใหญ่เจ้าของฟาร์มองุ่นกว้างขวางพื้นที่กว่าร้อยไร่ ร่ำรวยขนาดว่าเขาไม่จำเป็นต้องง้อผู้หญิงที่ไม่ต้องการเงิน            นอกจากฟาร์มองุ่นแล้วเขายังถือหุ้นกาสิโน จับงานธุรกิจสีเทาในประเทศเพื่อนบ้าน ขยายสาขาไปถึงบนเรือสำราญ            การซื้อผู้หญิงกินคงไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับหนุ่มโสดวัยสามสิบหกปีที่รักแค่ตัวเอง ชาตินี้ทั้งชาติเมธพนธ์คงไม่มีคนรัก และไม่คิดจะมี...            ผู้หญิงไม่ต่างจากเครื่องระบายอารมณ์ทางเพศสำหรับเขาเท่านั้น...            “ถอดกางเกงให้ผม คนสวยให้ไว” ทั้งน้ำเสียงและแววตาเย็นยะเยือกของชายผู้ไร้หัวใจพาวงหน้าหวานงามระรื่น ดีอกดีใจด้วยความที่หล่อนได้รับสิทธิพิเศษ            บรรดาคู่ขาสาวน้อยใหญ่ที่เข้ามาเหยียบฟาร์มแห่งนี้รู้ดีว่านายหัวมีกฎเหล็กอย่างหนึ่งคือพวกหล่อนไม่มีสิทธิ์ปลดปราการใดจากตัวเขาหากไม่ได้รับอนุญาต            “ค่ะ คุณเมฆขา... รับรองว่ากิ้บจะทำให้คุณรู้สึกดีสุด ๆ” แม่บ้านสาวผู้ช่ำชองงานบนเตียงเต็มไปด้วยความมั่นอกมั่นใจ            ดวงตาคู่เรียวรีใต้อายไลน์เนอร์สวยคมเหลือบขึ้นมองกรามแกร่ง ส่งกระแสความร้อนแรงด้วยการกัดริมฝีปากเบา ๆ หลุบตามองความเป็นชายในกางเกงเข้ารูปพอดีตัวด้วยความปรารถนา            มือเรียวเลื่อนขึ้นปลดเข็มขัดหนังออกจนเกิดเสียงกระทบกัน ออกแรงดึงอีกชั้นในอีกชั้นหนึ่งที่รัดแน่นลง โดยที่มันยังเกาะสะโพกสอบเข้ารูปร่างกำยำ ประสาคนชอบออกกำลังกายเป็นกิจวัตร            “เอาเป็นว่าผมจะรอ... อย่าให้เสียชื่อล่ะ คนสวย” ว่าพลางแค่นหัวเราะ ขณะใบหน้าหล่อเหลาคมคายก้มมองเสื้อเชิ้ตสีขาวกระดุมหลุด กางเกงยีนสั้นบนร่างเย้ายวน คงเพราะไม่ได้มีกฎเข้มงวดมากนักกับการแต่งตัวของแม่บ้านสาวที่ใครจะใส่อะไรก็ได้            บทรักเร่าร้อนควรเริ่มขึ้น หากว่าเจ้ามังกรร้ายจะยอมตื่นจากการหลับใหล            “แต่ถ้ามันไม่แข็ง... กลับไปทำงานบ้านนะ” พูดจบ ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะข้าง ๆ ตัว ปัดปลายนิ้วไปมาเปิดอ่านอะไรไปเรื่อยเปื่อย            เป็นความลับที่พวกหล่อนทั้งหลายจะเก็บมันไว้อย่างดี หากไม่อยากกลับบ้านมือเปล่า นายหัว ‘เมฆ’ ไม่ใช่คนมีอารมณ์ทางเพศสูงนัก เขาจึงต้องหาเรื่องที่จะกระตุ้นการใช้งานมัน ยังพยายามหลีกเลี่ยงยาปลุกสมรรถภาพทางเพศจากหมอเพราะตัวเขาไม่ชอบที่จะรับประทานยาอะไรสักอย่าง            นายแพทย์หนุ่มคนหนึ่งบอกกับเขาว่า การหย่อนสมรรถภาพทางเพศนี้มีมากมายหลายรูปแบบทั้งผู้หญิงผู้ชาย            ในส่วนของตัวเขานั้นเป็นอาการทางจิตประเภทหนึ่ง ไม่ได้เป็นทั้งความดันหรือแม้แต่โรคหัวใจ แต่เป็นเพราะความเบื่อหน่ายหรือความทรงจำเลวร้ายในอดีตทำให้เขารู้สึกเฉยชาไปเสียเอง            มันแค่ ‘หย่อน’ ยังไม่ ‘เสื่อม’ ใช้การได้อยู่ขึ้นอยู่กับสถานการณ์            มือนุ่มนิ่มเริ่มขยับไล่เล่นจากใต้ฐานหนุ่มหยุ่นของก้อนเล็กกลมสองลูก ลิ้นเปียกชุ่มอุ่นโลมเลีย ดูดปลายหัวมนลีบเล็กค่อย ๆ ขยายตัวทีละน้อย ราวดอกไม้สีแดงสดที่กำลังจะเบ่งบาน            ปลายหัวของอาวุธขนาดใหญ่ตามรูปร่างสรีระชายร่างสูงใหญ่กำยำเคยสร้างความสุขสมให้ร่องรักคับแน่นชุ่มน้ำกาม! ปานไหน หล่อนจึงตั้งใจว่าจะทำมันให้ดี            ชายหนุ่มพริ้มตาปิดลงคราวรับรู้อารมณ์ซ่านสยิว ทว่ามันคงไม่มากพอในระดับที่จะมีเพศสัมพันธ์ได้อย่างสุขสม ยังทำให้เขาหงุดหงิดหัวเสียพอสมควร ตาคมลืมพรึ่บมองเพดานสีขาว! ก่อนจะก้มหน้าลงถอนหายใจหนัก            “พอ... หยุด...”            คนได้ยินเหลือบตามองสีหน้านิ่งเฉยเบื่อหน่าย หยุดขยับปากค้างทันที            ไม่มีใครกล้าขัดใจนายหัวที่ถ้าได้หงุดหงิดแล้วล่ะก็ จะเป็นแบบนั้นไปตลอดวัน หล่อนปล่อยเจ้ามังกรน้อยที่คงนอนหลับต่อด้วยท่าทางเสียอกเสียดาย ขณะมือหนาขยับเก็บอาวุธประจำกายไว้เข้าที่ รูดซิบปิดสนิท            ก๊อก ก๊อก...            ได้ยินเสียงเคาะประตู ชายหนุ่มหรี่ตามองประตู แน่ใจบางคนคงรออยู่ข้างหน้าห้องซะมากกว่ามาได้จังหวะพอดี                    “เข้ามาสิวะ ไอ้วิทย์!” เสียงเรียกดังอนุญาตให้ลูกน้องหนุ่มเข้ามา เจ้าของห้องทำงานก็เดินอ้อมไปดึงลิ้นชักให้เปิดอ้าออก โยนกระดาษสีเทาฟ่อนหนึ่งลงบนโต๊ะ            เป็นอันรู้กันว่าเสร็จธุรกิจบำเรอกามด้วยความเต็มใจ พวกหล่อนจะได้รับน้ำใจทุกครั้งเป็นเงินสด ถึงงานวันนี้จะไม่สำเร็จลุล่วง            “ขอบคุณค่ะ คุณเมฆ กิ้บไปนะคะ” หญิงสาวหน้าตาสะสวยบอกลาเขาก็ไหวไหล่ผายมือออกกว้าง            “เชิญครับ... คุณกิ้บ”            ต่อให้เป็นแม่บ้าน เจ้านายอย่างเมธพนธ์กลับสุภาพอยู่เสมอ หล่อนประนมมือไหว้งามช้อย หยิบเงิน เดินออกไปทั้งสภาพเสื้อหลุดลุ่ยอย่างนั้น            เป็นวิทยาที่ตวัดหางตามองอย่างไม่พอใจ ด้วยความหวังดีของลูกน้องอันดับหนึ่งที่ตั้งใจส่งสาว ๆ มาให้นายไม่ประสบความสำเร็จ            คนมาใหม่ในเชิ้ตหล่อเหลาหยุดก้าวลงข้างโต๊ะทำงาน ในห้องที่มีกระจกใสบานใหญ่โตมองเห็นทิวทัศน์ของฟาร์มองุ่นได้โดยรอบ            “ผมไม่ได้มารบกวนใช่ไหม? นายหัว” วิทยาถามพอเป็นมารยาทพอเห็นว่าอีกคนดูหงุดหงิด แต่แล้วก็อารมณ์ดีขึ้นมา มือจับแก้วทรงสวยที่วางอยู่บนโต๊ะดันมันเบา ๆ ให้อย่างเชื้อเชิญ            “วันนี้แกคงไม่ได้ขับรถเพราะว่าฉันจะไม่ไปไหน มากินไวน์เป็นเพื่อนฉันละกัน อ้อ... วันหลังเข้ามาก็เข้ามาเลย ไม่ต้องเคาะประตู จะเคาะหาพระแสงอะไร”            “ครับนาย” ตอบแล้ว ใบหน้าคมเข้มของลูกน้องหนุ่มเครียดจัด ทำอึก ๆ อัก ๆ “เอ่อ... สาวนายหัว นายจะเอาไง? ผมว่าจะมาบอกตั้งแต่เมื่อวาน เห็นนายยุ่ง ๆ”            วิทยาได้รับคำสั่งหลายวันก่อนว่าอย่าให้ใครยุ่งกับของของนายนั่นคือผู้หญิง            เพลย์บอยตัวพ่ออย่างเมธพนธ์กราดกินไปทั่วอยากได้ใครต้องได้ รวมไปทั้งคนที่ยังไม่ได้แอ้ม นายหัวคาสโนว่าก็นับรวมหมด            คิ้วเข้มหนาขมวดมุ่นอย่างสงสัย “สาวฉัน... แกหมายถึงคนไหน?”            “ยัยตัวแสบ... ลูกสาวไอ้พิภพไง ผมว่านางน่าจะกิ๊กกับหมอหมา”            ได้ยินเท่านั้น นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มจัดลุกวาว แน่นอนว่าใบหน้าสดสวยโฉบเฉี่ยวอมเปรี้ยวและหวานในคนคนเดียว คำพูดจาร้ายกาจทำให้เขาติดใจอยู่ไม่น้อย            ขณะมือหนากำหมัดแน่นในอารมณ์เกรี้ยวโกรธ เหมือนเด็กถูกแย่งของเล่น วิทยาเห็นท่าไม่ดีและมีแผนสำรอง รีบบอก            “เอ้อ! นายหัว... อย่าเพิ่งอารมณ์เสีย ผมมีอะไรให้ดู” รูปถ่ายหลายใบถูกหยิบออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ยื่นให้อีกคนรับไป

editor-pick
Dreame-Editor's pick

bc

เมื่อฉันแอบรักซุปตาร์นายเอกซีรีส์วาย

read
13.0K
bc

สะใภ้ขัดดอก

read
26.0K
bc

สวาทรักใต้เพลิงแค้น

read
12.2K
bc

เล่ห์รักนายหัว

read
6.1K
bc

Relazione เจ้าหัวใจสายใยรัก

read
3.7K
bc

ลุ้นรักสลับใจ

read
1K
bc

หวงรักเมียเด็ก

read
1K

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook