His Deadly Bullet

BLOODLINE SERIES: HIS DEADLY BULLET SIMULA "Aminica! Ikaw na ang susunod!" sigaw ng aming floor director. Inayos ko ang pagkakakulot ng aking buhok habang pinagmamasdan ang sarili sa salamin.  I am wearing a full make-up. Dark smokey eye shadow with full length false eye lashes, glittering blush on and a bloody red lipstick. Gusto kong sa kahit ganitong paraan ay maitago ang aking pagkakakilanlan. Malungkot akong ngumiti, kinuha ang dalawa at malalaking bangle earrings at isinabit sa magkabilang tenga. Malalim akong humugot ng buntong hininga bago tumayo at binaklas ang pagkakabuhol sa suot na roba.  Isang manipis at makintab na telang kulay malamaya ang aking suot. Hapit na hapit sa katawan ko at hanggang isang pulgada lamang ang tabas mula sa aking pang-upo. Kitang-kita ang kurba ng aking katawan. Halos lumuwa na ang puno ng aking dibdib sa baba ng neckline na umabot hanggang sa bandang pusod.  Kumuha ako ng oil at pinahiran ang aking mga hita, pati narin ang aking mga braso't ilan pang parte ng aking katawan. Nang makontento ay pumwesto na ako sa entabladong natatabingan ng mahabang telon. Hinihintay ang oras para sa nalalapit na pagtatanghal.  Narinig ko ang pagdagundong ng palakpakan, hudyat nang pagsisimula. Nasundan ito ng isang malamyos na musika kasabay ng pagtaas ng telon.  Naghiyawan ang mga naroon nang makita ako. Lahat ng mga mata ay nakapako sakin.  Nagsimula akong gumiling at nagpadala sa daloy ng musika. Pinasadahan ko ng haplos ang aking buhok pababa sa aking leeg, sa dibdib, sa bewang hanggang sa gitna ng aking mga hita. Naghiyawan sila, lahat ay isinisigaw ang aking pangalan. Aminica. "Fvck! How much is this girl?" rinig kong saad ng isang lalaki. Tiningnan ko sya at nginitian. Nakagat nito ang pang-ibabang labi at gumanti ng ngiti.  Iginala ko ang tingin sa kabuuan ng lugar. Lahat ng mga kalalakihan ay nagwawagayway ng kanilang makakapal na pera sa ere. Muli silang nag-ingay nang abutin ko ang zipper sa suot na damit at dahan-dahang hinubad.  May isang lalaking lumapit sakin, hawak ay puro perang papel. Hinalikan niya ang aking leeg at isinuksok ang pera sa aking bra na nakalitaw na. "How much is your performance in bed, sexy?" bulong nito. Hinaplos ko lamang ang kanyang pisngi at nginitian bago itinulak palayo.  Muli akong umindayog. Tuluyan ko nang hinubad ang aking damit at iniwan ang aking mga damit panloob. Nagsigawan ang lahat. Dumami ang mga lalaking lumalapit sakin. Isinusuksok nila ang kanilang mga pera sa kahit saang parte ng aking katawan.  Napuno ng pera ang aking pang-itaas at gayon din ang aking pang-ibaba. "Come on! Do some magic, sexy! Show us your tricks!"  Muli akong gumiling. Inabot ko ang tali ng aking pang-itaas at unti-unti itong tinanggal. Tumalbog ang aking malalamang hinaharap. Bumagsak ang mga perang nakasuksok rito. Gumiling ako ng gumiling, sinasabayan ang awit ng musika't sayaw ng mga d'kulay na ilaw. Sa gitna ng pagtatanghal ay bigla akong nakaramdam ng kaba. Hindi ko alam kung bakit pero parang may pwersang humihila sakin na lingunin ang dulong bahagi ng lugar. Sa pagpasada ko ng tingin sa dagat ng kalalakihan ay isang pares ng mga mata ang nakakuha sa aking atensyon.  Bumagal ang aking naging pagsayaw.  Isang matipunong lalaki ang may ari ng nakakaliyong mga mata. Nakaupo siya sa malayong parte at pinagigitnaan ng mga unipormadong lalaki.  His hawklike eyes is watching me under the rim of his brandy glass.  Mas pinaigi ko ang paggiling. Parang naasiwa akong bigla sa pagkalantad ng aking kahubadan. Tumalikod ako at tinungo ang isang silya, umupo at ibinukaka ang aking mga hita. Hinimas ko ang aking puson paitaas habang ang tingin ay nakadirekta lamang sa lalaking bukod tanging naiiba sa lahat. Muli akong gumiling habang pinaglalaruan ang tali sa suot na pang-ibaba. Naghiyawan ang lahat. Kanya-kanyang sigawan ng malalaking halagang kaya nilang iwaldas para sa sandaling kaligayahan.  Mga lalaking hayok sa preskong laman. Nasa ganon akong ayos nang biglang umalingawngaw ang isang matinis na ingay na wari ay dala ng nahulog na mikropono.  Napahinto ako't nagtatakang napatingin sa gilid kung saan nakaroon ang aming floor director. Napakunot ang noo ko. Tatlong naglalakihang lalaki ang kasalukuyang kausap nito. Kahit nagtataka ay itinuloy ko ang pagsayaw nang muling tumugtog ang musika. Ngunit di tulad kanina'y wala nang nagwawagayway ng pera. Ni ang mga hiyawan ay humupa narin. Tila'y nawalan ng buhay ang buong lugar sa sobrang tahimik. Saka ko lamang napagtanto ang nangyayari nang mapansin ang matatas na binting paakyat sa entablado. Unti-unti akong napatigil. The man was radiating an air of darkness. He has the kind of aura that stoped you in your tracks. Makes your knees wobbled in fear. A beautiful and deadly demon.  Tumigil siya sa aking harapan. Nahulog ang tingin ko sa kamay niyang may hawak na pera.  Hindi ko alam kung bakit nanginginig ang aking mga binti. Aatras na sana ulit ako ngunit mabilis ang kamay niyang humawak sa aking bewang. Napasinghap ako sa gulat. Saglit kaming nagkatinginan bago nito pasadahan ng tingin ang aking katawan.  Sanay na ako sa ganitong trabaho. Ang pagsasayaw na ang siyang kinalakihan ko. At matagal na panahon narin nang huli akong makaramdam ng hiya, kaya't hindi ko mawari kung bakit ganito na lamang ang hiya at kabang nararamdaman ko para sa lalaking ito. Iniharap niya sakin ang pera at inihaplos iyon sa aking balikat pababa sa gitna ng aking mga hita. Ginagawa niya iyon nang hindi inaalis ang tingin sa aking mga mata. Tila ba'y pinagmamasdan niyang maigi ang reaksyon ko roon. Napasinghap ako nang maramdaman ang kamay niya sa loob.  Nanliit ako sa aking sarili. Hindi ko sya maitulak sapagkat maraming mga matang nakatingin. Malilintikan ako sa oras na lumaban ako.  Madiing naglapat ang aking mga labi. Ang takot na lumulukob sa aking katawan ay nadagdagan nang marinig ang nakakapanindig balahibo niyang boses. "That's enough for tonight."  Hinaplos nya muna ako dun sa parte kung nasaan ang kanyang kamay at isang beses na humakbang paatras. Madilim ang kanyang mga mata. Sa kanyang likuran ay kita ko ang pamumutla ng aming floor director. Sinenyasan ako nito, pero hindi ko iyon maintindihan. Nanindig ang balahibo ko nang pasadahan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa, muling tumaas ang kanyang paningin sa aking dibdib at nanatili roon.  Gusto ko iyong takpan, ngunit magiging katawa-tawa lamang iyon gayong hubad na akong nakatayo sa harap niya. "Cover yourself and go back inside," muling saad niya.  Nanliit ako sa aking sarili. Hindi niya ba nagustuhan kaya nya pinapatakpan?  Sinenyasan ako ng aming floor director na bumalik sa loob. Tumango ako at pinulot ang aking mga damit bago dali-daling nagtungo sa backstage.  Sinalubong ako ng roba ni Andrea, isa sa mga kasamahan ko. "Ano ang nangyari sa labas? Ba't parang hindi mapakali sina Miss V? Saka ba't ka namumutla?" pang-uusisa niya.  Umupo ako sa pinakamalapit na upuan dahil hindi ko na maramdaman ang aking mga binti. Hindi ko alam kung bakit nanginginig ako. "Hindi ko rin alam, Andrea. Basta na lamang akong kinabahan."  Napahawak ako sa dibdib at pinakiramdaman ang hindi normal nitong pagtibok. Kinunutan nya ako ng noo. Kumuha sya ng tubig at inabutan ako. Tinanggap ko iyon at agad na uminom. "Ano ba kasi ang nangyari? Iditalye mo, gusto kong marinig," giit nito. Humila sya ng isang bangko at tinapatan ako. Talagang interesadong makinig. Isinalaysay ko sa kanya ang nangyari at habang napapatagal ang usapan namin ay unti-unting nawala ang kulay sa kanyang mukha. "A-ano ang itsura ng lalaki?" Muli kong binalikan sa isipan ang pigura nito. "Matikas ang tindig. Makisig. Nakakatakot ang aura at may mga matang katulad ng sa lawin. Iyon tipong mabagsik." Nanlaki ang kanyang mga mata at parang takot na takot. Nabahala ako kaya hinawakan ko sya ng mahigpit. "...bakit? Kilala mo?" Dahan-dahan siyang tumango. "Si sir Antonio. Ang pangalawa sa magkakapatid na Montelibano. Isa sa may-ari nitong gusali," pagpapaliwanag nya.  Tumango-tango ako at mas lalong nagtaka. Hindi ko maintindihan ang kanyang ekspresyon. May dapat ba akong malaman? May dapat ba akong ikatakot sa pangalang iyon? "B-bakit ka namumutla at parang takot na takot?" "Aminica, ikaw marahil ang napili nya sa buwang ito. At natatakot ako sa maaaring mangyari sayo. Mapanganib ang mga Montelibano. May dahilan kung bakit hindi maubos-ubos ang mga pera't kayamanan nila. Nasa peligro ang buhay mo."  Nakaramdam ako ng takot. Muli kong naalala ang mga mata nito. Isang Montelibano? Isa sa may-ari ng gusali? "Bakit nasabi mong nasa peligro ang buhay ko?" "Buwan-buwan ay bumibisita rito si sir Antonio. Bumibili sya ng babae sa napakalaking halaga...ngunit ang nakakagimbal ay hindi na nakikitang muli ang mga babaeng nabili nito. Biglang naglalaho."  Napasinghap ako sa takot. Nilukob ng pangamba at takot ang aking dibdib. Kung gayon ay dapat nga akong matakot.  Nagkatinginan kami ni Andrea at kapwa namumutla. "Aminica!"  Halos mapatalon ako sa gulat nang marinig ang pagsigaw ni Miss V. "M-miss!" kaagad akong tumayo, gayon narin si Andrea. "Sumunod ka sakin at may kakausap sayo," saad nito.  Napahawak ako sa kamay ni Andrea. "S-sino po?"  Tiningnan niya ako nang may awa. Napalunok ako sa paghihintay ng sagot. Humigpit ang pagkakahawak ko kay Andrea. Natatakot akong marinig ang pangalan nito. "Si sir Antonio. Kakausapin ka ni sir Antonio Montelibano." ©️MMstories