บทที่4 ลางบอกเหตุ เหตุบอกรัก
“อ๊ะ คุณเข้ม เข้ามาในห้องลินได้ไงคะ”กานดานลินเอ่ยถามชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงที่นอนเมื่อเธอเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพที่ทั้งตัวมีผ้าขนหนูพันกายแค่ผืนเดียว
“เอ่อ คุณออกไปก่อนได้มั้ย ลินขอแต่งตัวก่อน”
“คุณเข้ม อย่าเข้ามาใกล้ลินนะ”เธอเอ่ยห้ามชายหนุ่มเมื่อเขาลุกขึ้นเดินเข้ามาใกล้เธอเรื่อยๆ เธอเดินถอยหนีจนหลังชนเข้ากับกำแพง
“ออกไปนะคุณเข้ม ไม่งั้นลินจะร้องให้ลั่นบ้านเลยนะ
“ร้องสิ ร้องดังๆด้วยนะ”ชายหนุ่มยิ้มมุมปากแล้วเอ่ยบอกหญิงสาวด้วยเสียงแหบพร่า
“หยุดเลยนะ คุณขะ....อืออออ”เสียงของเธอหายเข้าไปในลำคอ เมื่อชายหนุ่มประทับริมฝีปากร้อนลงบนปากเธอ ปากร้อนของชายหนุ่มค่อยๆแทะเล็มริมฝีปากนุ่มเริ่มจากเบาๆแล้วค่อยเน้นหนักขึ้นเรื่อยๆตามแรงอารมณ์ที่ครุกรุ่น มือร้ายของชายหนุ่มเลื้อยอยู่บนแผ่นหลังของหญิงสาวแล้วค่อยๆอ้อมมาปลดปมผ้าขนหนูของเธออย่างแผ่วเบา
“อะ...อืมมม คุณเข้มอย่าจ
