โวนล์ที่ได้ยินเสียงของคนในเผ่าก็รีบวิ่งมา พอเขาเห็นริเซียปลอดภัยดีก็รู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมาก หลังจากธีออนหยุดลงริเซียก็รีบลงจากตัวของเขาไปที่หมาป่าสีดำตัวนั้น คงจะเป็นหนึ่งในคู่ของนางสินะ เขารู้สึกอิจฉารอยยิ้มที่นางส่งให้หมาป่าดำ เขาก็อยากจะมีวันที่นางส่งรอยยิ้มอย่างมีความสุขให้กับเขาบ้าง เขาหวังเพียงว่าจะมีสักวัน
“เจ้าปลอดภัยดีหรือไม่ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า “โวนล์ที่กลับร่างมาเป็นมนุษย์จับริเซียพลิกไปมา
“โวนล์หยุดก่อนฉันไม่ได้เป็นอะไร เห็นไหมไม่บาดเจ็บตรงไหนเลย “ริเซียหมุดตัวไปรอบๆ ให้โวนล์ดู ว่าเธอไม่บาดเจ็บหรือมีรอยฟกซ้ำใดๆ เลย
“เจ้าเจอคู่ของเจ้าแล้ว ข้าขอตัว “ธีออนที่อยู่ในร่างของมนุษย์เดินเข้ามา
“ขอบคุณที่นำนางมาส่ง “โวนล์ไม่ลืมที่จะหันไปขอบคุณงูขาว ที่พาริเซียมาส่ง
“ข้าก็แค่ทำตามที่นางขอ”
“ถึงอย่างนั้นข้าก็อยากขอบคุณ ถ้าเกิดวันข้างหน้ามีเรื่องอยากให้ช่วยก็มาหาเราได้เลย “ธีออนพยักห
