Yakap-yakap ko ang aking mga damit nang palabas na ako ng gate. Tinitingnan ko ang mga tao sa labas at nahuhuli kong nagbubulungan ang mga ito. Ang sama ng mga binibigay nilang mga titig sa akin na para ba'ng napakalaki ng aking kasalanan sa mundo. Para akong nanliliit sa sarili ko at pakiramdam ko ay ako na ang pinakamaduming babae sa mundo.
Kung sa bagay ay hindi naman talaga patas ang kapalaran. Kahit noong bata pa ako ay wala akong naaalalang magandang bagay na nangyari sa buhay ko. Sa panaginip ko lang naranasang magkaroon ng magandang buhay.
Bata pa lang ako ay nangarap na ako ng buhay na mala-fairy tale gaya ng mga nakikita ko sa palabas. Ngunit habang lumalaki ako ay napagtanto ko na walang buhay na ganoon. Sa halip na kasiyhan ay pagdurusa ang aking naranasan.
Nakaranas ako n
