KATORSE NEW REPLICA (Tagalog SPG18+)

"IAN ... masyado pa tayong bata para gawin ito, baka puwede kung saka na lang natin 'to gagawin? Dahil nag-aaral pa tayo at ayaw kong biguin ang aking mga magulang," kinabahang paliwanag ni Daisy. "Isy, huwag kang mag-alala mag-iingat naman ako para hindi ka mabutis. Mahal kita Isy, hindi mo ba ako mahal?" tanong niya. "Mahal na mahal kita at alam mo 'yan, pero natatakot ako." "Huwag kang matakot kung mahal mo ako. Pangako ako ang bahala," wika nito. Nagiging mapusok si Ian at natangay na rin si Isy sa mga halik nito sa kaniya. Nagiging sunud-sunuran siya sa mga oras nang iyon at nadala sa matamis na pangako ni Ian. Sa edad na katorse ay handang ipagkaloob ni Isy ang kaniyang p********e sa lalaking minahal niya nang sobra-sobra. First year high school pa lang ang dalawa na nagiging magkasintahan at ngayon ay second year school na silang pareho. Sa mga sandaling iyon nakalimutan ni Isy ang pangako niya sa kaniyang mga magulang na magtapos muna siya bago sasabak sa ganitong situwasyon. Hindi namalayan ni Isy na pareho na pala silang hubo't hubad. Nakaramdam siya ng konting hiya sa kaniyang kasintahan at pilit tinakpan ang pang-ibabang bahagi ng kaniyang katawan. "Huwag kang mahiya sa akin dahil darating rin ang araw na palagi ko na itong makikita. I love you!" wika ni Ian. Inuumpisahan na naman niya ang paghalik sa kaniya mula labi padausdos sa dibdib nito. Walang ibanglumabas na boses mula sa kaniyang bibig nang mga sandaling iyon kun'di ang kaniyang mahinang ungol. "Ian..." sambit nito nang maramdaman niya ang pagdapo ng ari nito sa hiwa ng kaniyang kitna. "Isy... mag-iingat ako." saad rito. Napayakap ng husto si Isy dahil sa unang kirot na naramdaman. "ARAY! Masakit, sandali lang." daing nito at na napaiyak siya. "Sa simula lang ang sakit mawawala rin 'yan. s**t! Ahhh... ang sarap mo Isy." "Tama na Ian... masakit talaga. Ahhh!" Humigpit ang kaniyang yakap upang hindi maramdaman ang sakit. "Sandali na lang Isy... malapit na ako... ahhh...shit ka Isy ang sarap-sarap mo." kinabahan na nasasarapang saad nito. Kagat-labi na lamang ang ginagawa ni Isy dahil hindi siya pinakinggan ni Ian. "Ahhh... shit... ang sarap... ahhh!" walang katapusang ungol nito. Hanggang sa matapos ang kanilang ginagawa at pikit-mata si Isy sa mga sandaling iyon. Dahil natatakot siya na baka malaman ng kaniyang mga magulang ang nangyari sa kanila. "Magbihis kana Isy, lalabas na tayo." utos nito sa kasintahan. "Basta Ian ha, pangako mo na 'wag mo akong iiwanan. Mahal na mahal kita at alam mo 'yan," turan niya, dahil nakaramdam siya ng takot. "Oo, pangako... kahit anong mangyari ay hinding-hindi kita iiwan." matamis nitong tugong. Gabi na nang makalabas ang dalawa sa kuwarto ni Ian. Nagkataon na wala ang mga magulang ni Ian kaya naisama niya ito sa kanila. Sobra ang takot ni Isy at hindi alam kung ano ang ipangatuweran niya sa kaniyang mga magulang. Alam niyang mapagalitan siya ng mga ito dahil kauna-unahan na pagkakataong ginabi siya sa pag-uwi mula sa kaniyang pag-aaral. Alas-otso na nang gabi na siya'y dumating. Pagpasok pa lang niya sa pinto ay nakita niya agad ang mga magulang at nasa sala sila. Galit ang mukha sa kaniyang ina na si Noeme at talagang hinihintay ang kaniyang pagdating. "Saan ka galing?! Bakit ngayon ka lang naka-uwi?!" sunod-sunod na tanong mula sa kaniyang ina. "Mano po, Ma..." sabi niya, pero hindi tinanggap ni Aling Noeme ang kamay niya. Palatandaan na galit ito. "B-birthday kasi ng kaklase ko, Ma. Nagpunta kami sa bahay nila at hindi na ako nakapagpaalam sa inyo kasi biglaan ang pag-imbita niya sa amin." pagsisinungaling niya. "Siguraduhin mo lang Daisy! At 'wag mong kalimutan ang pangako mo sa amin ng Papa mo! Sige na, magbigis ka na!" galit na sermon nito. "Opo! Salamat po, Ma," aniya. NAGIGING madalas ang paglabas nila at parehong kinalimutan ang mga pangarap nang kanilang mga magulang para sa kanila. Nagpatuloy sila sa kanilang lihim na pagtatagpo at kahit ganoon paman ay nag-aral pa rin siya ng mabuti. Nasa canteen si Isy sa araw nang iyon, kasama ang kaniyang kaibigan na si Loreen. Kasalukuyang kumakain ang dalawa nang biglang nakaramdam ng pagkahilo si Isy at buti na lang ay nakahawak siya sa may upuan. "Isy... bakit?" pagtatakang tanong nito. "Iwan ko Reen, bigla na lang akong nahilo parang masusuka ako nalipasan na yata ako ng gutom," pahayag rito. "Maupo ka na Isy at hihingi lang ako ng sabaw para may laman 'yang sikmura mo," saad nito. "Salamat, Loreen," tugon niya. Pagkatapos niya makaupo ay nagmadaling pumunta ang kaibigan sa kahira upang humingi ng sabaw. Agad naman siyang binigyan ng tendira at nagmadali itong bumalik sa kanilang table. "Ito Isy, sigupin mo habang mainit pa." "Salamat." "Isy, kumusta na ang pakiramdam mo?" tanong nito. "Medyo okay na Loreen," sagot niya. "Mabuti naman kung ganoon," turan nito. "Salamat, Loreen, ha." Bahagya siyang ngumiti. "Walang anuman. Huwag ka na lang munang pumasok, Isy. Pahinga ka muna sa inyo." "Okay na ako Loreen, pahinga lang ako saglit tapos punta na tayo sa classroom. LUMIPAS ang mga araw at ganoon pa rin ang naramdaman ni Isy. Nang masabi niya ito kay Ian ay nagsimula naman itong umiiwas at bihira na na lang itong nagpapakita sa kaniya. Dahil hindi na nagpapakita si Ian sa kaniya. Kaya nagpasya itong puntahan sa kanilang class room upang alamin kung bakit siya iniiwasan. "Isy, anong ginagawa mo dito?" Tanong ni Ian at nagpalingon-lingon ito sa paligid na para bang ikinakahiya siya. "Ian, parang iniiwasan muna kasi ako. Bakit? May nagawa ba akong mali sa'yo?" Nagsimulang mangilid ang kaniyang mga luha. "Hindi naman Isy, may mga ginagawa lang akong project ngayon," pagdadahilan nito. "Ganoon ba?" aniya. "Sige na Isy, bumalik ka na sa room mo." pagtataboy nito sa kaniya. Hindi kumbinsido si Isy sa mga dahilan nito pakiramdam niya ay nanlamig na ito sa kaniya. Wala itong nagawa kun'di ang bumalik sa kanilang class room na baon ang malaking pagdududa kay Ian. Hapunan sa bahay nila Daisy at dahil masama ang kaniyang pakiramdam ay hindi agad ito bumangon at kailangan pang puntahan siya ng kaniyang ate Jhennuel sa kuwarto. "Isy, bangon ka na diyan at kakain na tayo." wika ng kaniyang ate. "Sige, ate Jhennuel, susunod na ako." "Bilisan mo naghihintay sina Mama at Papa." "Opo!" " Isy, may sakit ka ba?" tanong ng kaniyang ina habang tinitigan siya. "Medyo, Ma. Napadalas akong nahihilo at panay sakit ang aking tiyan," inosenteng sagot nito. "Ganoon ba? Kailan pa ba 'yan nagsimula?" pag-alalang tanong ng kaniyang ama. "Isang linggo na po, Pa," aniya. "Bukas ay huwag ka munang pumasok magpunta tayo sa doktor," anang ina. "Sige po, Ma." Kinabukasan ay maagang nagtungo ang mag-ina sa hospital at wala sa isip ni Daisy ang tungkol sa kaniyang kalagayan. Kinunan agad siya ng dugo at ihi, para sa eksamen at sinuri rin ang kaniyang tiyan. May duda na ang doktora na nagdadalang tao siya. "Iha, may nobyo ka ba?" tanong ng doktora.