Makasalanang Tanghali ni Savih

Chapter 3

Chapter 3

TOM POV

I didn’t expect that our paths would cross again after four years, four f*cking years. Matagal ko nang hinahanap si Era pero ayaw niya talagang magpa kita. Masyado akong naging abala sa problema ng hacienda, sa pag aaral, pag alaga kay Mama, at sa kumpanya. Kung pwede ko lang sana hatiin ang katawan ko para magampanan ang lahat ng responsibility na meron ako, ginawa ko na.

Though I was busy juggling multiple jobs, hindi ko pa rin makalimutan si Era. Paano ko naman siya makakalimutan, she was my childhood best friend, my first love, at bumuo sa aking pagka lalaki. I hope she feels the same way too, ako lang naman ang lalaking naka-una rin sa kanya.

Kaya ganun na lamang ang saya at gulat ko nang makita ko si Era sa isang hindi ko inaasahan na lugar at pagkakataon— sa beach wedding ni Frenzy. Dahil sa muli naming pagkikita, naniniwala ako na kami talaga ang tinadhana.

Kung hindi kami ang para sa isa’t isa, bakit hinayaan kaming muling magkita? Kaya sa paniniwalang iyon, nabuo ang loob ko. Hindi ako makapayag na muli niya akong iwanan na naman ng basta-basta.

Muli ko siyang inangkin and rekindled the unconsummated love that we once had. Ang hot wild night namin noon ay muling naulit. Akala ko ay magiging ok na ang lahat pagkatapos ng gabing muli naming naramdaman ang init. Niyaya ko siya sa dinner date kahit na paalis na sana ako ng resort ng tanghali.

So, what I did is to extend my stay sa beach resort na iyon for another week. Parang gusto ko na nga lang bilhin ang restaurant na pinagta-trabahuan ni Era to be with her. Syempre para manligaw.

Maaga pa lang ay nagising na ako. My head is hurting—dang, this hangover! Kaya ayaw ko ng umiinom. Pero ok lang, at least hindi ako nananaginip lang, totoong nagkita ulit kami ni Era at may nangyari sa amin. Patunay ang hubad kong katawan at nagkalat na damit ko sa sahig. Naiwan pa ni Era ang lipstick niya, nahulog yata sa kanyang bag.

Hindi muna ako bumangon, inalala ko muna ang ginawa namin kagabi. Kung gaano niya ako pina init, binaliw, at uggghh I love her so much. Namiss ko talaga siya at lalo lang niya akong pinasabik.

Sarado pa ang resto na workplace ni Era nang dumating ako para mag breakfast, masyado yata akong excited at napa aga. I want to see her early in the morning. Pero nang bumukas ang resto, wala siya roon. Yeah, I forgot, sabi niya ay rest day niya ngayon kaya dinner ang usapan namin.

Hindi bale, wala naman akong ibang pupuntahan kaya mananatili na lang ako dito mag hapon, tutal, it’s just walking distance away from my cabin kaya kung mainip man ako, I could go back any time I wanted to.

The staff were very accommodating, attending to my every need. Kahit simple tapsi at black coffee lang ang order ko. I’m just busy browsing on my phone. Habang nasa al fresco dining. I chose this area kasi open air. I just stare at the calm sea. I just love watching the gentle waves while sipping my coffee and feeling the morning dew.

But suddenly, I remembered Era saying something na may boyfriend na siya at anak. I couldn’t contain my anger. I was deeply hurt. Hanggang kailan ba niya ako sasaktan? Why can’t she just love me freely?

Tsk, hindi naman ako naniwala na may boyfriend na siya at anak unless I would see it with my own eyes. Kung talagang may boyfriend siya, bakit niya hinayaan na may mangyari sa amin?

Pero mukhang nagsasabi siya ng totoo. Kasi kinagabihan, dumating siya at sa ilang minuto naming pag-uusap, dumating naman ang isang lalaki, may kasama itong toddler na girl.

I was dumbfounded when Era casually introduced the man to me, his name is Nick. But when she said na anak niya ang batang iyon, I felt that my heart skipped a beat.

‘She’s... she’s mine ‘di ba?” I asked, stammering.

“The hell bro. Bakit ka nang aangkin ng hindi iyo? Rina is my daughter,” sabat ng lalaking ngayon ko lang naman nakita at inaangasan agad ako.

Sumandal ako sa headrest ng kinauupan kong rattan chair. I smirked and gave him my most intimidating gaze. “Nasaan ang birth certificate? When was she conceived?"

Tinitigan ako ni Nick ng masama. "And who the hell are you to ask for proof? You're the one claiming paternity, so the burden of proof lies with you. I shouldn't be the one providing evidence."

Mukhang ginalit ko talaga ang lalaki. Pero kahit na ramdam na ang tensyon sa pagitan namin, he still manage to keep his cool. Nakakahiya nga naman kasi sa ibang customer na kumakain. We’re causing a commotion.

Umawat na si Era dahil pinagtitinginan na kami. Pinaupo niya si Nick at kinalong nito ang batang babae.

“Savih, sino ba ‘tong taong ‘to?”

“Tomas Michael Villoria, president ng Villoria Corp. Haciendero. Should I say more? More of our personal staff ni Era–”

“Tom!” pigil na hiyaw ni Era para ako manahimik.

“Huh, conceited. So full of himself,” bulong ni Nick habang matiim na nakipag titigan sa akin.

“Why can’t you say it aloud?”

“Tom!” muling saway ni Era sa akin.

Nakaka-inis kasi ang presensya ng lalaking nasa tapat ko. Mabuti at kalong niya ang isang cute na bata at sa pakiramdam ko ay anak ko. Aalamin ko ang katotohanan. Madali na lang naman malaman yun sa panahon ngayon. Just like with what we did kay Frenzy at Papa Ramon.

“Senyorito, nandito lang naman ako just to say goodbye–”

“Goodbye? Ganun ba talaga kadali mang iwan, huh Era?” Tumingin ako kay Nick at siya ang kinausap ko.”Alam mo ba kung ilang beses akong iniwan ni Era? Thrice! After we made lov—”

“Tom!” sumigaw na si Era at tumayo. Hindi na niya alintana kung pinagtitinginan na kami. “Please, not in front of my daughter. Tama na Tom. This isn’t the proper venue to say such things. Or better yet, wala na tayong dapat pag usapan. We’re done. Mag move on ka na.”

Kinuha ni Era ang anak niya mula kay Nick at binuhat ito. They’re ready to go.

“Who siya Mama?” tanong ng anak niya. I can’t explain what I am feeling at that very moment. Alam ko sa puso ko na anak ko ang batang buhat buhat niya. Pero para akong sinaksak nang marinig ko ang sagot ni Era.

“He’s nothing dear. A nobody.”

Parang gusto kong magwala. Gusto kong magsisigaw at umiyak pero hindi. Not in front of this f*cking … who the hell is this man!”

Bago pa maka-hakbang si Era papalayo, pinilit kong ikalma ang aking sarili.

“DNA test. I dare you Era for DNA paternity test kay Rina.”

'Tama na Senyorito, patahimikin mo na ang sarili mo---"

"I insist. DNA test."

ABANGAN ANG SUSUNOD NA CHAPTER. PAKI ADD DIN PO SA LIB ANG MASAKIT, MAHAPDI. SALAMAT PO. AT SA KUMENTO PO. SALAMAT.