CHAPTER 2
2289 Words
“So he really is Rafael’s uncle?”
Gulat na bulong ni Lexie sa sarili habang tuloy pa rin sa pag kilos ang mga kamay na abala sa pag pindot sa mouse ng kanyang laptop.
“What are you looking at?”
Kulang na lamang ay mapa talon siya sa gulat nang mula sa kanyang likuran ay mag salita ang pinsang si Claire, dali-dali niyang isinara ang laptop at kunot noo itong tiningnan.
“Whatever I am doing I believe is no longer your business Claire.”
Inis na sabi niya, ewan niya nga rin ba at sa halip na mag aral para sa nalalapit na exam ay inuubos niya ang oras sa pag tingin sa mga litrato ni Ram na nag kalat sa internet.
“So he really is rich? Like overly rich?”
Muli niya nanamang bulong sa sarili.
“What are you talking about, Lex? OMG, tuluyan ka na bang nabaliw?”
OA na tanong sa kanya ni Claire, inirapan niya naman ito.
“I am most certainly not, Claire. Can you just please leave me alone?”
Masungit na sabi niya.
“As much as I wanted to leave you alone, I am sorry to say but I cannot do that. Lolo wanted to see everyone at the hotel right now, and everyone he meant including you, so get your ass moving.”
May kaartehang sabi ni Claire saka siya tinalikuran.
“Wait, bakit daw?”
“Well I don’t know if you can handle it, but Amanda and the ‘guy’ are having a meeting with the family to-“
“Talk about the wedding.”
Walang gana niyang tuloy sa sasabihin ni Claire.
“Masyado naman yata silang excited para sa istupidong kasalang iyon? And what makes them think that I will join that meeting?”
Hindi mapigil ang inis na sabi ni Lexie saka inismiran si Claire.
“Uh-huh, don’t be mad at me. Napag utusan lang akong sunduin ka dito.”
“Whatever, I am not going.”
--
Kulang na lamang ay mag papadyak si Lexie habang nag lalakad sa hotel na pag aari ng kanilang pamilya, paano ba naman at wala ring nagawa ang pag tutol niyang huwag mag pakita sa ‘importanteng meeting’ ng kanyang pamilya kasama ang pamilya ng hudas niyang ex na si Rafael.
“Fix yourself, Lexie. Nobody wants to see you looking all grumpy.”
Saway sa kanya ng naka tatandang pinsan.
“Shut up, Claire.”
Kahit na sinaway na ay hindi pa rin nag patinag si Lexie, bakit nga ba niya pipilitin ang sarilng maging maayos gayong pakiramdam niya ay halos madurog na sa sakit ang kanyang puso.
“Don’t you shut up me.”
“Claire stop, you know what happened between me and that two stupid soon to be wed couples and I am sorry if I think I can’t control being mad. For the record I believe I have the right to be.”
Naka simangot niyang sabi sa pinsan saka nag pauna nang mag lakad.
Hindi pa man tuluyang nakakarating sa lugar ng pag mi-meeting-an ay agad nang napa hinto sa pag lalakad si Lexie nang matanaw ang kanyang pamilya kasama ang hudas na si Rafael na masayang nag tatawanan.
Lexie tried to relax, she put on a still face and walked closer to them.
Halos sabay pang natigilan ang lahat nang makita siya, wala namang reaksyon na pinili niya na lamang maupo malapit sa salaming dingding ng lounge ng hotel.
“H-Hi L-Lexie. H-how are you?”
Nauutal na tanong ng pinsang si Amanda, Lexie had the urge to roll her eyes at her but refused to do so. Her gaze landed to Rafael who was eyeing her.
May pag aalala sa mukha ng binata, for a second Lexie wanted to talk to him but then she chose to stop herself, sa halip ay inilipat na lamang ang tingin sa kanilang lolo na katulad ng lahat ay tila nakikiramdam din.
Lexie couldn’t help but smirk.
Sino ba naman ang may karapatang mag lakas ng loob na pasayahin ang paligid gayong alam naman ng lahat ang naging relasyon nila ng traydor na si Rafael maging ang ginawa ng pinsan niyang si Amanda?
“So what? Are we just going to sit here and do nothing or are we going to talk about the stupid wedding?”
Hindi na napigilan ni Lexie ang pabalang na pagtatanong nang lumipas ang ilang minuto ay nanatili pa rin tahimik ang lahat.
“Languange Lexie.”
Saway sa kanya ng kanyang lolo, masyado siyang naiinis ngayon para bigyan pa ng pansin ang tila pag babanta sa tinig ng matanda.
“I don’t mean to be rude, but can everyone please stop acting like there is nothing wrong going on here?”
Inis niya nanamang sabi saka sinamaan ng tingin si Amanda at Rafael.
“We know that iha, but please understand that we-“
“Oh come on lo, please stop this already. Are we going to talk about this right now? Because I am sure Amanda and Rafael here doesn’t wanna hear it.”
Pabalang niyang sagot, napa yuko naman ang pinsang si Amanda.
“Okay, if you can’t put yourself together I think it’s best if you will just leave.”
Halos mag init ang magkabilang tenga ni Lexie nang marinig ang halos pa bulong na sabi ni Amanda.
“You think so? Because to be honest I don’t really even know what the hell I am doing here. What? You want to humiliate me some more Amanda? Rafael? That is why you asked me to be here?”
Pigil ang galit na sabi ni Lexie.
“H-hindi naman sa ganon, ang sinasabi ko lang naman sana, kumalma ka. Nandito ang parents ni Rafael at-“
“Yeah, they are here and I am sure they knew kung anong kahayupan ang ginawa niyo pareho. What? After what you did to me, you expect me to be formal? No, so I am sure Rafael’s parents will understand why I am acting like this.”
Hindi na napigil ni Lexie ang pag lakas ng sariling boses dahil sa inis.
“Lex, please that’s enough.”
Pakiusap ng iba pang pinsan na naroon.
“No, this. This is enough. You wanna get married? Fine, that is fine with me but keep me away from all these s**t!”
Galit niyang sabi saka padabog na tumayo, handa na sana siyang talikuran ang mga ito nang mapa hinto rin nang maramdaman ang kamay ni Amanda sa kanyang braso. Inis niya naman itong tiningnan.
“I- I am s-sorry. I am sorry for everything Lex, I really am. Hindi ko naman sinasadyang mangyari ang lahat ng ito and believe me I feel terrible.”
Nakiki usap na sabi ni Amanda, nanatili namang tahimik si Lexie at mayamaya pa ay hindi na rin napigil ang mapag hagalpak ng tawa.
“Gosh, best actress lang? You feel terrible. Sure you deserved to feel that way, I mean no offense.”
Walang gana niyang sabi.
“Please, you never let me or Rafael explain-“
“You took advantage, Amanda. You were my cousin and Rafael was your best friend, I tried to trust you, I had to convince myself that whatever the hell is going on between the two of you are just all in my head, that I was just crazy but I wasn’t was I?”
Puno ng panunumbat na sabi ni Lexie sa ngayon ay naka tungo lamang na si Amanda.
“And then you pull this thing today, it’s not bad enough that you humiliate me by getting in bed with my boyfriend, you have to humiliate me here too? Rafael might be the one who f****d our relationship, but you.
You were a woman, Amanda. You did this to another woman, how cool was that?
You took something from me, you stole something from me like a petty little thief.
You are the one who should be humiliated, you are the one who should be ashamed…”
Malalim ang naging pag hinga ni Lexie dahil sa haba ng kanyang mga sinabi.
Pinilit niya ring pigilan ang sariling luha at titigan ang ngayon ay umiiyak nang si Amanda.
“You… Don’t you dare come to me for forgiveness you traitorous b***h!”
Mariin niyang sabi saka pa dabog na binawi ang braso mula sa pag kakahawak nito.
“And that goes the same for you Rafael, I swear to God both of you will regret this!”
Baling niya kay Rafael, nagawa niya pa itong duruin bago tumalikod at nag martsa na paalis sa lugar na iyon.
Habang nag lalakad ay hindi na napigilan ni Lexie ang mga luhang kanina niya pang pinipigilan.
Marahas niyang pinahid ang mga iyon saka nag madali sa pag lalakad, ni hindi niya na nga pinagtuonan pa ng pansin ang pag tawag sa pangalan niya ni Claire sa halip ay lalo niya na lamang binilisan ang pag lakad.
“Ouch!”
Malakas niyang daing at kulang na lamang ay mamilipit sa sakit si Lexie nang tumama siya sa isang matigas na bagay at bumagsak sa marmol na sahig ng hotel.
“Oh s**t, I am sorry are you okay?”
Nag aalalang tanong sa kanya ng kung sino saka siya inalalayang maka tayo.
Agad namang napa angat ng tingin si Lexie, nanlaki pa ang kanyang mga mata ng makitang ang lalaking naka banga niya ay ang parehong lalaking kanina lamang ay paulit-ulit niyang tinitigan ang mga larawan sa malaking screen ng kanyang laptop.
“Ram Jordan?” - “Lexie?”
Sabay pa nilang tawag sa pangalan ng isa’t isa.
“Hey, I am sorry, nasaktan ka ba?”
Nag aalalang tanong nito sa kanya nang maayos na syang makatayo.
“Yeah, I mean no. I should be the one saying sorry, I wasn’t looking.”
Kagat labi niyang sabi saka wala sa sariling napa titig sa binata.
‘I knew this man looked handsome when I saw him at the bar the other night, too handsome on pictures but gosh… He’s so hot…’
Bulong niya sa sarili saka nalipat ang tingin sa bagama’t natatakpan ng kulay itim na amerikana ay alam niyang nag lalakihang mga muscles na katawan nito.
“What are you doing here?”
Agad na napa angat ng tingin si Lexie nang mag salita si Ram, nahihiyang nag iwas siya ng tingin nang mag tama ang mga mata nila ng binata.
Sandali pa siyang napa isip kung nahuli ba siya nitong naka tingin sa katawan nito.
“So?”
Untag nito sa kanya.
“Oh, ahhh I just, I stay here… For a couple of days, what about you?”
Pag sisinungaling niya saka nag pilit ng ngiti.
“Well remember the nephew I told you about the other night? I am here to meet his bride.”
Naka ngiti ring sabi ni Ram.
Ramdam ni Lexie ang pag ragasa ng inis sa kanyang sistema sa nalamang maging si Ram Jordan ay dadalo sa pag uusap tungkol sa kasalan ng traydor niyang pinsang si Amanda at ng hudas niyang ex-fiancé.
“Oh I see, well then you must be late, aalis na rin ako.”
Pilit ang ngiting paalam ni Lexie sa lalaki.
“Sure, see you around Lexie.”
Sa halip na umalis na ng tuluyan sa hotel na iyon, hindi malaman ni Lexie kung bakit siya umaaktong tila isang mag nanakaw na pasekretong sinusundan si Ram Jordan gayong nabangit na rin naman ng lalaki kung saan ito tutungo.
“What the hell? They really are serious about this stupid wedding?”
Tiim-bagang na bulong niya sa sarili nang sa wakas ay makarating si Ram sa lugar kung saan siya nanggaling kanina.
Dumagdag pa sa galit na nararamdaman niya nang makitang tila walang gulong nangyari doon kanina, paano ba naman at todo ngiti ang mga taong naroon, ang traydor na si Amanda naman ay tila ba isang lintang naka kapit sa mga braso ni Rafael.
“Come on, he’s not going anywhere.”
Inis niya nanamang sabi.
Mabilis siyang nag tago sa likod ng isang sementadong pader nang makitang nag palinga-linga si Ram.
“You are so going to regret this.”
Naiinis na muli nanaman niyang bulong sa sarili matapos sumilip sa kinaroroonan nina Amanda, tila siya isang lion na handang sumugod lalo nang makitang bigyan ng mabilis na halik sa labi ni Amanda si Rafael.
“Uncle huh?”
Taas kilay niyang bulong nang malipat ang tingin sa gwapong si Ram.
“Come to think of it, Ram Jordan.. Rafael’s uncle… Ano nga ba ang mapapala ko sa iyo…”
Tila baliw at tuloy niya pa ring kausap sa sarili…
Sandali siyang natigilan habang matamang tinititigan si Ram Jordan.
“Maybe I can use you against your stupid nephew, Ram Jordan…”
Muli niya pang sabi saka agad na napa ngiti.
“Lexie?”
Ganon ba siya desperada sa naiisip at hindi niya napansin ang pag lapit sa kanya ng pinsang si Claire?
“I thought you already left?”
Takang tanong nito sa kanya.
“Shut up, see that gorgeous guy over there?”
Sabi niya sa pinsan saka itinuro si Ram.
“Your traitorous ex’s uncle, why?”
“I know him, and I will use him against Rafael.”
Desidido niyang sabi, dahilan para mangunot ang noo ng pinsan.
Kung paano niyang gagamitin si Ram Jordan para maka ganti kay Rafael, iyon ang kailangan niya pa munang pag isipan.
“Uhm, how exactly?”
Takang tanong ni Claire.
Kibit balikat lamang naman ang isinagot dito ni Lexie, bago pa man tuluyang iwan ang pinsan ay mahigpit niyang ipinag bilin na huwag bangitin sa kanilang mga kaanak ang na naroon siya.
- Writer
