Chapter 12

2242 Words

HINDI alam ni Xena kung gaano siya katagal na nakatulog habang nasa biyahe basta nagising na lang siya sa pagtawag ng driver sa kaniya. “Ma’am, nandito na po tayo,” ulit nito nang nakadilat na siya kaya wala sa sarili na napatingin siya sa labas ng taxi at nakahinga naman siya ng maluwag dahil nasa harapan na siya ng bahay nila. “Ito, Manong, oh,” sabay abot niya ng bayad niya rito. “Salamat po.” Pagtapos ay bumaba na siya ng taxi. At dahil may susi naman siya ng bahay nila ay hindi na siya nag-doorbell pa dahil alas diyes na rin ng gabi kaya alam niyang tulog na ang mga tao sa bahay nila. Pagpasok niya ay dumeretso lang siya sa pag-akyat sa kuwarto niya habang hila-hila ang maleta niya. Wala siyang ibang gustong gawin kundi ang matulog at magpahinga. At bukas na lang siguro niya ulit s

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD