เมามันส์
Chapter 0 : เมา(มันส์)NC+
คลับxxx
ภายในคลับแห่งหนึ่งย่านตัวเมือง มีเสียงเพลงบรรเลงดังกระหึ่มกึกก้องอยู่ภายใน หนุ่มสาวมากหน้าหลายตาต่างพากันดื่มด่ำกับรสสุราและเต้นกันอย่างสนุกสนาน
ตัดมาที่หญิงสาวคนหนึ่งเธอเมาจนไม่ได้สติและกำลังเต้นอย่างเมามันโดยมีชายหนุ่มหน้าตาดีคอยนั่งเฝ้าอยู่ไม่ห่าง
“วู้ วู้ ซาหนุกจัง” มือข้างหนึ่งชูขึ้นแล้วโบกไปมา อีกมือก็ถือแก้วเหล้าแล้วกระดกเข้าปากเป็นระยะ
“เฮ้อ...” ชายหนุ่มลอบถอนหายใจออกมาแล้วจ้องมองน้องสาวของตนเองอย่างเอือมๆ “เมาหนักแล้ว พี่ว่าเรากลับกันเถอะนะมะลิ” เขาบอกพลางหยิบแก้วเหล้าออกจากมือเล็ก
“ม่ายอาว ลิยังไม่กลับ ลิยังซาหนุกอยู่ เอิ้ก...” หญิงสาวพูดออกมาในสภาพที่เมาแอ๋แล้วยืนเซไปเซมาทำท่าเหมือนจะล้ม
น่าจะปล่อยให้ล้มจริงๆ เลยมะลิเอ๊ย!
“ยืนยังเซขนาดนี้ ถ้าเดินนี่ไม่กลิ้งเลยเหรอฮะมะลิ” ชายหนุ่มพูดพลางโอบเอวคอดให้เข้ามาแนบชิดแล้วประคองไว้ไม่ให้ล้มลงไปที่พื้น “ฉันละเบื่อการเลี้ยงเด็กผู้หญิงจริงๆ ถ้าไม่ติดว่าแม่ฝากดูคงจะปล่อยให้นอนกลิ้งอยู่ที่นี่ไปแล้ว” ว่าจบก็อุ้มหญิงสาวขึ้นในท่าเจ้าสาวแล้วพาเดินออกมาจากคลับ
“พี่เมฆ...ลิยางม่ายอยากกลับอ่า”
“ต้องกลับแล้ว มันดึกมากแล้วด้วย”
เมื่อเดินมาถึงรถเขาก็ปล่อยตัวเธอลงแล้วเปิดประตูรถ
ออกก่อนจะจับคนตัวเล็กเข้าไปนั่งที่เบาะข้างคนขับ คาดเบลท์ให้เสร็จสรรพ ตนเองก็ขึ้นไปนั่งฝั่งคนขับแล้วบึ่งรถกลับบ้านในทันที
แต่ในระหว่างทางนั้นก็เกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้น เมื่อหญิงสาวปลดสายเบลท์ออกแล้วเอาหน้าล้มฟุบลงที่เป้ากางเกงของชายหนุ่ม เขานั่งตัวเกร็งแล้วตบไฟเลี้ยวเข้าข้างทางทันที
“เฮ้ยมะลิ! เอาหน้าออกไป” เขาบอกกับน้องสาวตัวเองพลางดึงตัวเธอขึ้นมานั่งพิงเบาะตามเดิม “ยัยเด็กบ้าเอ้ย!”
“นี่พี่! พี่เป็นใครกันมาว่าหนูบ้าอะ” หญิงสาวพูดขึ้นแล้วจ้องมองหน้าพี่ชายอย่างเอาเรื่อง “ว่าแต่หล่อจังเลย หุ หุ” เธอเปลี่ยนเป็นชมเขาขึ้นมาแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่นั่งตัวบิดเป็นเกลียว
“เมาจนจำพี่ชายตัวเองไม่ได้เนี่ยนะ”
“หนูม่ายมีพี่ชาย หนูเป็นลูกคนเดียว เอิ้ก...” พูดออกมาพลางสะอึกไปด้วย “เอ้อ...พี่สุดหล่อหำใหญ่ไหมค้า ฮ่า ฮ่า” เธอถามเขาพลางหัวเราะร่า
“มะลิ!!” เมฆเรียกชื่อเธอด้วยน้ำเสียงดุดัน “เมาแล้วพูดบ้าๆ นะเราอะ สาบานเลยว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่เธอจะได้ดื่มเหล้าและก็จะเป็นครั้งสุดท้ายด้วย ต่อไปนี้พี่ห้ามมะลิมั่วสุมกับของมึนเมาอีกเด็ดขาดเข้าใจไหม”
“ลิม่ายเข้าจายค่า” มะลิพูดต่อต้านออกมาด้วยอาการมึนเมา เธอโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ๆ เมฆ แล้วจ้องมองดูแบบไม่ละสายตา “พี่ชายหล่อเหมือนพี่เมฆเลยอ่า” นิ้วเรียวลากไล้ไปมาบนใบหน้าหล่อเหลา “หนูไม่อยากจะบอก...ว่าหนูแอบชอบพี่ชาย”
เมฆจ้องมองหน้ามะลิกลับ แล้วส่ายหน้าอย่างเอือมๆ นี่
เป็นครั้งแรกที่มะลิได้ดื่มเหล้าและเมาก็จริง แต่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอบอกว่าชอบพี่ชายตัวเอง เพราะเขามักจะได้ยินคำว่าชอบออกมาจากปากน้องสาวตนเองแทบจะทุกวัน
ก็ไม่รู้ว่ายัยเด็กนี่บ้าหรืออะไร รู้ทั้งรู้ว่าเป็นพี่น้องกันมันไม่สามารถมาชอบพอกันได้อยู่แล้ว มันผิดผีปะ...
“เลิกพูดเพ้อเจ้อได้แล้วน่ามะลิ”
อยู่ๆ ใบหน้าจิ้มลิ้มก็โน้มลงมาที่เป้ากางเกงของเมฆอีกครั้ง ก่อนจะใช้ฝ่ามือเล็กลูบไล้ถูไถท่อนเนื้อผ่านเนื้อผ้า “ลิอยากกินไอ้นี่” ไม่พูดเปล่ามือปลดกระดุมเม็ดบนกางเกงของเขาออก เธอใช้ฟันขบกัดซิปแล้วค่อยๆ รูดลงมาทีละนิด
“เฮ้ยๆ ไม่ได้นะมะลิ ทำแบบนี้ไม่ได้!” เมฆพยายามดันหัวเธอออกแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะเธอควักเอาแก่นกายขนาดเกือบหกสิบของเขาออกมาเสียแล้ว
“ใหญ่มากเลยพี่ชาย ลิเคยดูหนังโป๊มา ลิเห็นพวกผู้หญิงเค้าชอบอมไอ้นี่ของผู้ชายอะ ลิไม่เคยทำเลยแต่อยากลองจัง” มือเล็กพยายามกำท่อนให้รอบแต่ก็ดูเหมือนมือเธอจะกำได้ไม่มิดด้วยขนาดที่ใหญ่เกินมาตรฐานไป “แต่มันใหญ่ไป” เธอมองหน้าเมฆแล้วทำตาแป๋วๆ ใส่ “ถ้าหนูทำให้ พี่อย่าไปฟ้องพี่ชายหนูนะ”
“มะลิ นี่พี่เมฆพี่ชายของมะลิไง เพราะฉะนั้นเลิกทำแบบนี้เถอะ เดี๋ยวมันจะมองหน้ากันไม่ติดเอานะ” เมฆพยายามพูดเตือนสติน้องสาวของตนแล้วจับมือเธอที่กำแก่นกายออก
มะลิจ้องมองหน้าเมฆอยู่นานก่อนจะพูดขึ้น “ไม่ใช่พี่เมฆหรอกน่า พี่เมฆเค้าไม่ว่างหรอกค่า เค้าไปอยู่กับแฟนเค้าแล้ว”
พูดพลางทำหน้าบูดบึ้ง แอบชอบพี่ชายตัวเองมันผิดเธอรู้ดี แต่เคยหักห้ามใจให้หยุดรักแล้วมันก็ทำไม่ได้ เพราะฉะนั้นเธอก็ยังคงยืนกรานที่จะชอบพี่ชายตัวเองเหมือนเดิม ถึงแม้ว่าเราจะเป็นพี่น้องกัน (แท้หรือไม่แท้ก็ยังไม่รู้ รู้แค่ว่าโตมาโดยที่เรามีแม่คนเดียวกันมาตลอด เพราะถามแม่ทีไรก็ไม่เคยจะได้คำตอบ) และถึงแม้เขาจะกำลังคบหาดูใจกับผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ก็เถอะ
“ดูดีๆ สิ นี่พี่เมฆเองนะมะลิ”
“ถ้ายืนยันว่าเป็นพี่เมฆจริงๆ ลิก็จะไม่เกรงใจแล้วนะ” มือเล็กกำท่อนเนื้อใหญ่ไว้เต็มไม้เต็มมือ “ลิรักพี่เมฆ” พูดจบเธอก็ทาบทับจูบลงบนริมฝีปากหนาโดยที่เขาไม่ทันจะได้ตั้งตัว
เมฆเองที่ตอนแรกดูเหมือนจะผลักไส แต่อยู่ๆ เขากลับตอบรับจูบของมะลิอย่างว่าง่ายเสียอย่างนั้น
อื้อ...
เสียงครางอู้อี้ภายในลำคอเล็ดลอดออกมา ลิ้นแลกลิ้นสอดแทรกประสานแล้วผลัดกันเลียลิ้มรสความหวานภายในอุ้งปากอย่างดูดดื่มจนมะลิพอใจแล้วเธอจึงยอมถอนริมฝีปากออก
แฮ่ก แฮ่ก
เสียงหอบหายใจถี่ๆ มะลิรีบสูดลมหายใจเข้าออกอย่างรวดเร็วเพราะจูบเมื่อกี้เธอรีบร้อนไปหน่อยทำให้หายใจแทบไม่ทัน มือเล็กรูดท่อนขึ้นลงอย่างช้าๆ ทำให้ชายหนุ่มตรงหน้าถึงกับหน้าเสียแล้วเอ่ยปรามขึ้นอีกครั้ง
“ยะ...หยุดทำแบบนี้นะมะลิ” เมฆพูดเสียงสั่นๆ
“ลิอยากจะลองดูสักครั้ง ขอลิลองกับพี่นะ”
ว่าจบเธอก็ก้มหน้าลงแล้วใช้ปลายลิ้นอุ่นไล้เลียบริเวณหัวสีชมพู ดูดแรงๆ ก่อนจะเลื่อนปากลงจนอมได้แค่ครึ่งลำท่อนเธอก็หยุด ลิ้นเลียรอบๆ แล้วปากก็รูดขึ้นลงเป็นจังหวะถี่ๆ
อ่าห์...
เสียงคำรามออกมาจากปากเมฆเบาๆ ใบหน้าหล่อเหยเกเพราะกำลังโดนน้องตนเองอมท่อนให้อย่างเสียว ใจจริงเขาเองก็อยากจะผลักเธอออกแต่มันก็ทำไม่ได้
เอาจริงๆ เวลาโดนทำแบบนี้ใครบ้างจะไม่ชอบ
หัวสมองในตอนนี้มันว่างเปล่าไปหมด คำว่าผิดชอบชั่วดีคงจะไม่สามารถมาหยุดเขากับมะลิในตอนนี้ได้ ถึงจะรู้อยู่เต็มอกว่ามันผิดและไม่ควรทำแบบนี้เพราะว่าทั้งสองเป็นพี่น้องกัน อย่างว่าแหละนะ ความใคร่สวาทหรือเซ็กซ์เมื่อได้เกิดขึ้นแล้วมันก็ไม่สามารถหยุดลงได้ถ้าไม่ปลดปล่อยออกมาเสียก่อน
“อมลึกอีกนิด อะ...อ่าห์ นั่นแหละ”
อึก!
เมฆพูดพลางจับหัวมะลิกดลงเพื่อให้เธออมท่อนได้ลึกกว่าเดิม หญิงสาวก็มีทีท่าเหมือนจะสำลักแต่ก็ยังใจสู้อมต่อจนเขาแตกน้ำกามใส่เต็มอุ้งปากเธอ
อึก!
มะลิค่อยๆ ถอนปากออกในขณะที่มีน้ำกามกลิ่นคาวๆ นองอยู่เต็มปาก หญิงสาวกลั้นใจฝืนกลืนมันลงคอไปแบบรวดเร็ว แล้วใช้ปลายลิ้นเลียรอบริมฝีปากเพื่อเก็บคราบน้ำที่เหลือ “น้ำอร่อยจังเลยนะคะ” ร่างเล็กไม่พูดเปล่า ขึ้นไปคร่อมบนร่างกำยำแล้วใช้มือโอบรัดคอของเมฆไว้แน่น “พี่ช่วยใส่มันเข้ามาในตัวหนูทีจะได้ไหมคะ” พูดออดอ้อนเสียงหวานปนเย้ายวน
“ถ้าทำ...เราจะมารู้สึกผิดกันทีหลังไม่ได้นะ”
“ครั้งนี้ครั้งเดียวไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ขอแค่ได้ลอง”
“พี่ว่าเราพอกันเถอะ”
“แต่ลิไม่ค่ะ...และลิก็ไม่ได้เมาด้วย พี่คิดคนว่าคนอย่างลิจะคออ่อนขนาดนั้นเลยรึไง ลิแค่แกล้งพี่เล่นๆ อยากจะรู้ว่าพี่เมฆจะใจดำหรือเปล่า” เธอยกตัวขึ้นเล็กน้อยแล้วจับเอาแก่นกายจ่อให้ตรงกับร่องสวาท กดตัวลงมาทีเดียวจนท่อนเข้าไปได้มิดด้ามแล้วนั่งนิ่งใช้มือจับที่ท้องน้อยตัวเอง “จะ...เจ็บ และจุกจัง อึก...”
“ยะ...อย่าขยับนะ พี่เองก็เจ็บ” ใบหน้าคมเข้มกัดเม้มริมฝีปากแน่นแล้วใช้มือกดรั้งเอวคอดไว้เพื่อที่จะยังไม่ให้เธอขยับ เพราะตอนนี้ท่อนโดนรัดแน่นจนแทบจะหัก มะลิท่าจะบ้าไปแล้วใส่พรวดพราดเข้ามาทีเดียวแบบนี้ได้ยังไงกัน
…..
เวลาผ่านไปสักพัก รถคันหรูที่จอดหลบอยู่ข้างทางก็โยกเยกไปมาตามแรงสวาทที่หนุ่มสาวคู่หนึ่งในรถกำลังถาโถมใส่กันแบบดุเดือด คนตัวเล็กบดเอวร่อนขึ้นๆ ลงๆ อย่างเป็นจังหวะเหมือนกับช่ำชองมานาน ทั้งๆ ที่ความจริงนี่คือเซ็กซ์ครั้งแรกของเธอ ส่วนเมฆก็ต้องยอมและร่วมรักไปแต่โดยดี เพราะอารมณ์ในตอนนี้มันพลุ่งพล่านเกินที่จะถอยได้แล้ว
ปัก ปัก!
อ่าห์... อ๊าห์...
เสียงเนื้อกระทบกันบวกกับเสียงร้องครวญครางดังระงมอยู่ภายในรถ ทั้งคู่กระแทกเอวใส่กันแบบไม่ยั้งราวกับว่าไปตายอดตายอยากกันมา
“มะลิ ขย่มเบาๆ พะ...พี่จะแตกแล้ว”
“ลิก็จะสะ...เสร็จแล้ว”
ตับ ตับ!
มะลิขย่มแรงและถี่กว่าเดิมเมื่อรู้สึกว่าเธอกำลังจะถึงจุดสุดยอด นี่เป็นครั้งแรกแทนที่จะรู้สึกเจ็บมากกว่าเสียวสิ แต่ดันเล่นรู้สึกเสียวมากกว่าเมื่อเธอขึ้นขย่มเองและเป็นคนคุมเกม
“มะลิพี่จะเสร็จ...”
กึก!
อ้าห์...
เสียงเข้มคำรามแล้วร่างกำยำกระตุกเกร็งเล็กน้อย มือใหญ่กดเอวเล็กไว้แน่นก่อนจะปล่อยน้ำกามพุ่งเข้าสู่ร่างกายของหญิงสาวอย่างล้มหลาม
ถุงไม่ใส่ ปล่อยในอีกต่างหาก
แฮ่ก แฮ่ก
มะลิหอบหายใจถี่ๆ แล้วซุกหน้าลงบนแผงอกล่ำ “พี่เมฆเป็นคนแรกที่ได้ลิ...และก็จะเป็นคนสุดท้าย”
“เราต้องลืมเรื่องวันนี้ไปซะนะ เป็นพี่น้องมันไม่ควรจะมีเรื่องแบบนี้” เมฆพูดพลางดันตัวมะลิออกห่าง “มะลิฟังพี่ดีๆ นะ เรื่องวันนี้ให้มันเป็นแค่ฝันร้ายของเราสองคนก็พอ พี่จะลืมมันไป และมะลิเองก็ต้องลืมมันไปด้วย เราเป็นพี่น้องกันท่องจำไว้นะ”
“ไม่! ลิจะไม่มีวันลืมมันเด็ดขาด เราสองคนเป็นพี่น้องกันแท้ๆ หรือเปล่าเหอะ หน้าตาก็ไม่เหมือนกันสักนิด ที่สำคัญแม่ก็ไม่เคยให้คำตอบได้เลยทุกครั้งเวลาที่ถามว่าหนูกับพี่เมฆเป็นพี่น้องกันแท้ๆ หรือเปล่า”
“เป็นพี่น้องกันไม่จำเป็นต้องหน้าตาเหมือนกันเสมอไปหรอกนะมะลิ อีกอย่างหนึ่ง...คือพี่กำลังดูใจกับแพรอยู่ไง”
เมื่อได้ยินประโยคที่เมฆพูดว่าเขากำลังดูใจกับแพรอยู่ มะลิก็ลุกพรวดออกมาแล้วสวมใส่เสื้อผ้าทันที “อื้ม...ลิเข้าใจ ในสายตาพี่ไม่เคยมีลิอยู่แล้ว หายใจเข้าก็แพร หายใจออกก็แพร” พูดออกมาอย่างน้อยอกน้อยใจพลางคิดว่าที่เธอกับเขาเอากันอย่างเมามันเมื่อกี้ไม่มีความหมายเลยใช่ปะ
แพรคือรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยที่มะลิเรียนอยู่ แพรเรียนอยู่ปีสี่ มะลิเรียนอยู่ปีสองแต่คณะเดียวกัน เธอก็ไม่รู้ว่าสองคนนี้ไปปิ๊งกันตอนไหน รู้อีกทีคือพี่เมฆพามาเปิดตัวกับแม่
“เฮ้อ...เอาเป็นว่าพี่จะลืมเรื่องที่เราเอากันไปนะ” พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “ต่อไปนี้ควรจะรักษาระยะห่างต่อกันจะดีกว่า”
“พี่เมฆจะเอางี้ใช่ปะ ได้...ลิจะทำให้พี่เป็นคนที่ต้องเข้ามาหาลิก่อนเองเลยคอยดู ลิไม่สนหรอกว่าพี่จะรักใคร แต่ต่อไปพี่จะต้องมาหลงรักน้องมะลิคนนี้จนหัวปักหัวปำแน่”
“รู้ทั้งรู้ว่ายังไงก็เป็นไปไม่ได้! มะลิเลิกหลอกตัวเอง พี่น้องจะรักกันแบบชู้สาวได้ยังไงก่อน”
“ถมเถไป น้องสาวหลงรักพี่ชายตามนิยาย หรือในโดจินมีเยอะแยะ ชิ!”