ตอนที่ ๔ มองมาทางนี้!

1312 Words
ตอนที่ ๔ มองมาทางนี้!! ชาลิสามองหาที่นั่งเก้าอี้เล็กที่ถูกตั้งเอาไว้เข้ากับเฟอร์นิเจอร์ทำให้เธอยิ้มกว้างออกมา แต่ไม่ทันที่จะเดินไปนั่งไม้คิวถูกยื่นมาขวางตรงหน้าเอาไว้ก่อน ใบหน้าเล็กหันมองไปยังผู้ถือครองไม้คิวในตอนนี้ “ยืนนิ่งๆ ไม่ก็กลับไปซะ” ธัณภัทรเอ่ยแล้วจ้องหน้าของเธอ เขาหันกลับไปที่โต๊ะสนุกเกอร์อีกครั้ง “ไหนมึงบอกว่าโรคจิตไง สรุปเด็กมึงเหรอ” ชัยพลยังคงตั้งคำถาม พิภพไม่เอ่ยคำใดใช้เพียงสายตามองไปที่หญิงสาวที่ยืนอยู่เพียงเท่านั้น “เปล่า” “ยังไงของมึง เอาให้กูเคลียร์หน่อย” ชัยพลยกมือขึ้นเกาหัว งงกับคำพูดของเพื่อนเหมือนธัณภัทรจะไม่รู้จักเธอในตอนแรก แต่การกระทำกลับไม่ใช่แบบนั้น ชาลิสายืนนิ่งฟังคำของธัณภัทรเป็นอย่างดีจะไม่ให้อีกฝ่ายใช้เรื่องนี้มาเป็นข้ออ้างกับเธอได้ ยืนมองเขาเล่นกับเพื่อนเงียบๆ แต่สายตากลับมองไปทั่วบริเวณเหมือนเด็กชั่งสังเกต “ชื่ออะไรครับ ผมชื่อชัยเป็นเพื่อนของไอ้ธัณ นั้นไอ้ภพ” ชัยพลเดินเข้ามาถามชื่อเสียงเรียงนามของเธอด้วยความอยากรู้ “ชื่อลิสาค่ะ” เธอตอบกลับแล้วส่งยิ้มหวาน “เป็นอะไรกับไอ้ธัณครับ” “เป็น…” ชาลิสาไม่รู้จะตอบยังไง จะตอบไปว่าเป็นผู้ดูแลให้ผู้ชายตัวโตเช่นนี้ก็กระดากปากอยู่มาก พูดกับธัณภัทรแค่สองคนก็ไม่ได้รู้สึกแบบนี้พอจะบอกบุคคลที่สามแล้ว… “กูต้องไปที่อื่นต่อ” ธัณภัทรเอ่ยขึ้น ก่อนที่เขาจะนำไม้คิวในมือเก็บเข้าที่ “เอาไว้เจอกันพรุ่งนี้” เขาบอกกล่าวเพื่อนเพียงเท่านี้แล้วสาวเท้าเดินออกมาจากไนต์คลับ ชาลิสาทำเพียงส่งยิ้มให้กับเพื่อนของธัณภัทรแล้ววิ่งตามหลังเขา กลัวว่าอีกฝ่ายจะหนีจากไปเสียก่อน เธอรีบขึ้นมานั่งประจำที่ข้างคนขับ เขาไม่พูดอะไรทำเพียงขับรถไปตามท้องถนนที่มีรถหนาแน่นในตอนนี้ รถติดนานถึงสองชั่วโมงกว่าที่ธัณภัทรจะมาถึงจุดหมายปลายทาง ชาลิสามองป้ายบอกชื่อของสถานที่ก่อนที่รถยนต์จะดับเครื่องลง ธัณภัทรไม่เอ่ยสิ่งใดออกมาเดินลงจากรถได้ก็จ้ำอ้าวเข้ามาในโรงแรมทันที เขาตรงไปที่ลิฟต์กดชั้นหมายเลขที่มองเห็นบนคีย์การ์ดสีขาว ชาลิสาเองก็วิ่งตามเข้ามา ถึงแม้ไม่รู้ว่าธัณภัทรพาเธอมาที่นี่ทำไม หรือจะทำเรื่องอย่างว่ากับเธอ หรือว่าเขานัดผู้หญิงเอาไว้ หรือว่าเขาอยากเปลี่ยนบรรยากาศมานอนโรงแรมแทนบ้าน คำถามมากมายแต่ไร้ซึ่งคำตอบ ลิฟต์หยุดลงที่ชั้นธัณภัทรกดเลือกเอาไว้ แสงสีแดงอมเหลืองสาดส่องเข้ามาเมื่อประตูลิฟต์ถูกเปิดออก แน่นอนว่าแขกผู้มาเยือนต้องชะงักฝีเท้า หากเป็นโรงแรมทั่วไปคงไม่สร้างบรรยากาศแบบนี้แน่นอน ธัณภัทรไม่สนใจเมื่อปรับสายตากับแสงได้แล้ว เขาตรงไปยังห้องที่เขียนเอาไว้บนคีย์การ์ด แตะมันลงกับประตูแม่เหล็กปลดล็อกแล้วผลักมันเข้ามาด้านใน “มาก่อนเวลานัดอีกนะ” สายรักยิ้มหวาน ร่างบางอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำเปิดประตูออกกว้างให้อีกฝ่ายเดินเข้ามาภายในห้อง สายตาหยุดมองที่ผู้หญิงที่เดินตามเข้ามา “เธอเป็นใคร?” คำถามของสายรักทำให้ชาลิสาชะงักฝีเท้าที่เดินเข้ามาภายในห้อง “เธอเป็นแขกที่ผมชวนมา” ธัณภัทรเอ่ยขึ้นก่อนทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟาสีแดงใหญ่ สายตาคมกวาดมองไปรอบห้องพักที่ถูกจัดเอาไว้อย่างสวยงาม แต่กลับมีรูปร่างสิ่งของประหลาดอยู่หลายอย่าง หากแต่ชายหนุ่มรู้ทันทีว่าของเหล่านี้เอาไว้ทำอะไร “เธอชอบแบบนี้เหรอ” สายรักเดินเข้ามานั่งข้าง สายตายังมองไปยังหญิงสาวอีกคน “ฉันไม่ขัดมันตื่นเต้นดีนะ” ริมฝีปากแดงที่ฉาบลิปสติกเอาไว้ยิ้มกว้าง มือวางลงที่หน้าอกของเขาแล้วใช้ปลายนิ้วเกี่ยวเอาเม็ดกระดุมด้านบนสุดให้คลายออก ชาลิสามองชายหญิงทั้งสองตาโต เธอไม่คิดว่าจะได้มาเจอกับเหตุการณ์เช่นนี้ จึงตัดสินใจหันหลังเพื่อที่จะออกไปจากห้อง ให้พวกเขาได้มีพื้นที่ส่วนตัว “ใครอนุญาตให้เธอไป!!” เสียงของธัณภัทรดังขึ้น เท้าของชาลิสาจึงหยุดชะงัก มือทั้งสองที่ขนาบลำตัวเองไว้กำแน่นไม่อยากหันไปมองภาพด้านหลัง “กลับมานั่งนี่” เสียงทุ้มดังกังวานไปทั่วทั้งห้องชาลิสาสูดหายใจเข้าปอดลึกจำใจหันหลังกลับ เดินไปนั่งที่โซฟาเล็กที่ตั้งเข้าชุดเอาไว้กับโซฟาตัวใหญ่ เธอทำเพียงยิ้มเล็กน้อย แล้วหย่อนตัวลงนั่ง “เธอมีรสนิยมแปลกดีนะ” สายรักเอ่ยปลายนิ้วยังคงง่วนอยู่กลับกระดุมเม็ดที่สองสามและสี่ จนเผยให้เห็นหน้าอกกำยำที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามแน่นมือ “ไปที่เตียงดีไหม” ธัณภัทรเดินตรงไปที่เตียงนอน พร้อมกับสายรักที่สวมกอดเอวของเขาเอาไว้ ชายหนุ่มถูกผลักให้นอนหงายลงไปบนเตียงนอน ก่อนที่อาจารย์สาวจะใช้มือดึงเชือกผูกเอวของตัวเอง ให้เสื้อคลุมไปกองอยู่บนพื้น ชาลิสาหันมองไปทางอื่น หัวใจของเธอเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เป็นครั้งแรกที่ได้มองเห็นการเล่นหนังสดเช่นนี้ ริมฝีปากบางด้านล่างถูกเม้มเอาไว้แน่น “มองมาทางนี้” เสียงของธัณภัทรดังขึ้นอีกครั้ง เขาให้เธอมองภาพที่มีหญิงสาวอีกคนกำลังใช้ริมฝีปากกับยอดอกของเขาในตอนนี้ รอยยิ้มมุมปากพร้อมกับสายตาเจ้าเล่ห์ของธัณภัทร ทำให้ชาลิสาถึงกลับเสียวสันหลัง เสื้อเชิ้ตสีขาวถูกถอดออกให้พ้นร่างสูงใหญ่ มือของสายรักเลื่อนลงต่ำพร้อมกับปลดเข็มขัดของธัณภัทรด้วยความสั่นเทา เธอไม่เคยประหม่าแบบนี้มาก่อน ด้วยรูปร่างหน้าตาที่อ่อนกว่าหลายปี ทำให้อาจารย์สาวถึงกลับกลั้นอาการกระสันของตนเองไม่ไหว ร่างเปล่าเปลือยของเธอไม่ได้ดึงดูสายตาของธัณภัทรมากนัก อาจเป็นเพราะอาจารย์สาวไม่ได้สวยมากนักส่วนรูปร่างก็ถือว่าดี หากให้คะแนนเต็มสิบ เขาให้แค่ห้าคะแนนเท่านั้น สายตาคมมองจ้องมาที่ชาลิสา มองให้แน่ใจว่าเธอนั้นกำลังมองมาที่เขาอยู่ ธัณภัทรยังคงยิ้มมุมปาก ความเย็นปะทะเข้าที่ร่างกายส่วนล่างเมื่อทุกอย่างถูกถอดออกไปจากปลายเท้า สายรักจ้องมองแก่นกายที่ยังไม่ตื่นตัวเต็มที่อย่างพึงพอใจ เธอใช้มือกุมเอาไว้ ใช้ปลายลิ้นชื้นของตนเองสัมผัสที่ปลายหัวบานด้วยความชำนาญ “......” ธัณภัทรใช้มือวางบนศีรษะของสายรัก ออกแรงกดมากขึ้นจนอีกฝ่ายแทบขาดอากาศหายใจ “ไม่ไหวแล้ว” เธอรีบหันไปหยิบถุงยางที่วางเอาไว้บนหัวเตียงนอน ฉีกถุงและดึงมันออกมาสวมใส่ให้กับเขาอย่างรวดเร็ว “เดี๋ยวสิครับ ไม่ต้องรีบร้อน ผมมีเวลาให้ทั้งคืน” เขาลุกขึ้นนั่งปัดเครื่องป้องกันที่กำลังสวมใส่ออกจากแก่นกายของตนเอง “มาหาอะไรสนุกๆ ทำกันดีกว่านะครับ” ธัณภัทรนำร่างกายที่เปล่าเปลือยลุกเดินตรงไปที่ตู้เก็บอุปกรณ์เสริมความรัก สายตาไล่มองหาสิ่งของที่ถูกใจ ก่อนหยิบมันออกมาจากตู้กระจก แล้วโชว์ให้หญิงสาวทั้งสองได้มองเห็น ​​​​​​​
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD