Ormanın içinde yürüdükçe Afran ile aramda görünmeyen bir bağın daha da kalın ve kalıcı bir hâl aldığını hissediyordum. Görünürde ne o bir şey söylüyordu ne de ben ama sanki hava eskisi kadar soğuk bile değildi.
“Bahar’ı artık geri götürmelisin.”
Kafasıyla bana bakıp geri dönmemiş gerektiğini işaret etti. Adımlarımızı bu sefer dağ evine doğru çevirdik.
“Onu buraya getirdiğim için kızabileceğini biliyordum ancak yine de iyi bile karşıladın” dedim. Belli belirsiz bir şekilde gülümsedikten sonra ellerini cebine soktu:
“Fırat’ın hastanedeki halini görmediğin için bunu böyle düşünmen normal. Sanki hayatta kaldığı için hayal kırıklığına uğramış gibiydi, nefes aldığı için kendine karşı çok kızgındı.”
“Elimizden bir şey gelmez mi gerçekten?”
“Dedem hayır diyorsa hayırdır. Kalender Ağa’nın b
