Vücuduma işleyen soğuk muydu? Canımı yakan elleri miydi, sözleri mi? Yorgunluğumun bir tarifi olabilir miydi? Kesinlikle hayır! Suçlusu ben miydim? Hepsinin değil!
“Ağam, yapmayasın!”
Uykulu taksici birden taksisinden inip bunu söyleyince Afran’ın dikkati daha önce onun orada olduğunu fark etmemişçesine ona çevrildi.
“Kes sesini ve git buradan!”
“Ağam…”
“Ne diyorsam onu yap dedim sana!”
Afran’ın öfkesinden dolayı kim onun yerinde olsa bu emri reddetmezdi. O da öyle yapıp arabasına atladığı gibi uzaklaştı. Kalender Ağa’ya söyleyeceğinden neredeyse emindim ama işte neredeyse emindim…
Afran bakışlarını tekrar bana döndürdüğünde ikizde kızgınlıktan daha fazlasını hissediyorduk.
“Buraya neden geldin Efser?”
“Bağırmayı kes artık!”
En sonunda sabrımın tükenmesiyle birlikte kendimi onun
