TAINTED INNOCENCE

Chapter 12

Naka-blindfold si Bella habang inaakay siya ni Dominic paakyat ng hagdan.

“Dom… saan mo ako dadalhin?” natatawang tanong niya, kinakabahan pero kilig na kilig.

“Trust me,” bulong ng binata sa tenga niya, his voice low and smooth, “I just want to show you something special.”

Huminto sila sa harap ng isang pinto. May narinig siyang soft click, then dahan-dahang binuksan iyon. Kasunod noon ay isang malamig na dampi ng aircon at… amoy ng bulaklak.

Rosas.

Isang napakatamis, nakalalasing na bango ng pulang rosas ang sumalubong sa kanya.

“Okay,” sabi ni Dominic, tinanggal na ang blindfold. “Open your eyes.”

Dahan-dahang iminulat ni Bella ang kanyang mga mata. Sa una, hindi niya agad na-process ang nakita.

Then it hit her.

She gasped.

“Oh my God…”

The entire room was glowing in warm, amber candlelight. Mahinahong instrumental music ang maririnig sa background. At sa bawat sulok ng silid — kama, sahig, dresser, windowsill — may daang-daang pulang rosas. Some were in elegant glass vases. Others were scattered like petals across the white bedspread, na parang snow na tinapunan ng apoy.

Sa gitna ng kama, may nakalagay na gold-trimmed tray — isang bottle ng champagne, dalawang flutes, at isang box ng dark chocolates.

Bella brought her hand to her lips, speechless.

“You did all of this?” mahina niyang tanong.

Dominic stepped behind her, his arms wrapping slowly around her waist. “I told you,” he whispered against her neck, “When I take something precious… I make sure I deserve it first.”

Napakagat-labi si Bella, lumingon sa kanya. His eyes were darker than usual — full of heat, yes, but also something deeper. Something real.

“Dominic…”

He turned her gently to face him, cupping her cheek.

“You don’t have to say yes,” he murmured. “This room will stay as it is until you’re ready. Even if it takes forever.”

Pero kahit hindi pa niya binibigkas, alam na ni Bella ang sagot ng puso niya.

Tahimik si Dominic habang nakatitig sa kanya. Para bang sinisipsip ng mga mata niya ang bawat detalye ng mukha ni Bella—ang pilikmata niyang nanginginig, ang bahagyang pagbuka ng mga labi, ang mabilis na pagtaas-baba ng dibdib.

Walang salita. Wala munang halik. Just that intense, soul-piercing gaze.

Dahan-dahang lumapit si Dominic, hinawakan ang magkabilang pisngi ni Bella gamit ang kanyang malalambot pero firm na palad.

“You’re so beautiful,” bulong niya. “Parang… hindi totoo na ikaw ay sa harap ko ngayon.”

Napasinghap si Bella, halos hindi makahinga sa init ng tingin niya.

Tumigil si Dominic — pinagmasdan muna siya, parang tinatandaan ang bawat segundo. Then he brought his lips to her forehead, planting the softest, most reverent kiss.

Dahan-dahan siyang yumuko sa balikat nito, at saka sinimulang tanggalin ang buttons ng kanyang blouse. Isa-isa. Walang pagmamadali. Para bang bawat butones ay kasamang binubuksan ang takot niya, ang guilt, ang inhibition.

Clink. Clink. Clink.

Each sound echoing in the soft silence of the rose-filled room.

Nang tuluyang mahubad ang blouse ni Bella, hindi siya tinignan ni Dominic na para bang uhaw. Hindi niya sinunggaban ang katawan niya.

Instead, he looked at her like art. Sacred. Precious.

Hinaplos niya ang balat ni Bella sa balikat, parang tinatandaan ang init ng bawat parte ng katawan niya.

“You’re shaking,” bulong niya, halos hindi marinig.

Bella bit her lip and nodded. “I’m nervous…”

Dominic brought his hand under her chin, lifting her face to meet his eyes. “Then I’ll go slow,” he whispered. “So slow you’ll only feel… wanted. Never used. Never rushed.”

Unti-unti siyang lumuhod sa harap ng babae.

At doon, sa gitna ng rose petals at kumukutikutitap na kandila, dahan-dahan niyang hinila pababa ang skirt ni Bella, hanggang tuluyang bumulaga sa kanya ang maputing hita ng dalaga — at ang manipis nitong lace underwear.

He didn’t touch. Not yet.

He just looked. Then leaned forward and kissed the inside of her thigh.

Bella let out a soft whimper.

Nang tumayo si Dominic, tinanggal niya ang sariling shirt at ibinaba ang kanyang pantalon, pero hindi para magmadali. Ginawa niya iyon habang nakatitig pa rin sa kanya — never breaking eye contact.

Then, with a tenderness that nearly broke her, hinaplos niya ang katawan ni Bella parang panalangin. His hands over her waist, her back, her shoulders, as if memorizing her.

“You’re not just a body to me,” he whispered. “You’re every craving I’ve ever denied. And tonight… I’ll make you feel how much I need you.”

Bella’s lips trembled.

And this time, when he leaned in to kiss her, it wasn’t about hunger.

It was devotion.

Ang manipis na tela ng kanyang lace underwear ay tuluyang nahulog sa sahig, at ngayon, si Bella ay nakatayo sa gitna ng kama — hubo’t hubad, nanginginig, at nangingintab sa ilaw ng mga kandila.

He looked at her — slowly, reverently — then walked toward her like a man starving not just for s*x, but for her soul.

Walang pagmamadali. Walang agresyon.

Hinaplos niya ang katawan ni Bella gamit ang dalawang kamay, mula leeg pababa sa balikat, sa gilid ng s**o, patungo sa baywang at balakang. Tumigil ang kanyang mga palad sa ilalim ng dibdib ng dalaga, saka niya ito marahang nilamas.

“God, Bella…” he whispered hoarsely. “You’re perfect.”

Napakapit si Bella sa mga bisig ni Dominic nang maramdaman niya ang marahang paglamas nito sa kanyang dibdib. Pabilog. Pababa. Pataas. Pinaglaruan ng mga daliri nito ang kanyang u***g — pinisil, kinurot, pinalo ng kaunti gamit ang dulo ng daliri. Napaliyad si Bella, isang marahang halinghing ang kumawala sa labi niya.

“Ahhh—Dom…”

At doon, sinunggaban ni Dominic ang isa sa mga s**o niya. Hindi basta sipsip lang — kinain niya ito ng buo, sabik, parang uhaw na sanggol na gutom sa init.

Sinupsop niya ang u***g ni Bella nang malalim, sabay kagat at hagod ng dila sa paligid ng areola. Habang ang isa niyang kamay ay abala sa paglamas sa kabilang s**o — madiin, marahas sa tamang sukat, para siyang inaangkin hindi lang ng katawan kundi ng kaluluwa.

Napapaliyad si Bella. Napapasigaw.

“Dom! A-Ang sarap…”

“Don’t hold back,” bulong niya habang nililipat-lipat ang bibig niya mula kanan papuntang kaliwang dibdib. “Let me hear you.”

Sabay sipsip ulit — mas malalim, mas basa, mas mapang-angkin. Nasaid na niya ang u***g ni Bella, pinaiikot pa ng dila, parang sinusulat ang pangalan niya doon. Isa. Dalawa. Paulit-ulit. At kasabay no’n, gumapang na pababa ang isa niyang kamay.

Dumapo ito sa pagitan ng hita ni Bella.

Dahan-dahang humaplos. Basang-basa na siya — literal na tumutulo pababa sa kanyang hita ang katas.

“You’re dripping,” he whispered. “You want this that bad?”

Bella couldn’t answer. Napapikit siya, kagat ang labi, habang hinihimas ni Dominic ang kanyang hiwa — marahan, paikot, palalim nang palalim ang pressure ng daliri.

Then he dropped to his knees again — and this time, walang alinlangan.

Hinawi niya ang mga hita ng Bella at sinubsob ang mukha sa lagusan niya.

Hindi lang dila — buong bibig niya ang ginamit. Kinain niya si Bella. Buo. Marahas at masarap.

Dinilaan niya mula ilalim pataas, kinakalbit ng dila ang clit, saka sinisipsip ito habang pinapasadahan ng daliri ang lagusan sa ibaba. Kasabay ng bawat paghimod, pumasok ang isa… dalawang daliri sa loob ng lagusan — marahang gumagalaw in and out, pabilis nang pabilis, padiin nang padiin.

“D-Dom! Ahh—oh my god! Don’t stop! Wag ka titigil—”

Walang salita si Dominic. Nangangatog na ang balikat niya sa pagkakaupo pero hindi niya tinigilan ang pagkain kay Bella — hanggang sa literal na manginig ang ito. Nanigas ang mga hita nito, napasigaw siya sa sarap, at kumawala ang unang orgasm ni Bella sa bibig ni Dominic.

Basang-basa ang baba niya nang tumayo siya. Tigas na tigas na ang ari niya — nangingintab, galit na galit, handa nang pumasok.

Pero hindi muna niya ipinasok.

Instead, itinutok lang niya ito sa lagusan ni Bella… at kiniskis.

Tumama ang ulo ng ari niya sa bukana ni Bella — paikot, pataas, pababa. Habang nakatutok ang mga mata niya sa mukha ni Bella, tinitingnan ang bawat reaksyon.

Napaungol si Bella. “Please… please, Dominic…”

“Not yet,” he whispered, hinahalik-halikan ang leeg at balikat niya. “I want you shaking again. I want you begging.”

Kumadyot siya ng konti, parang pinapasok… pero hindi pa talaga. Kinikiskis lang niya ang ulo sa clit ni Bella, pinapaikot-ikot, paminsang ipinapasok ang dulo — kalahati lang — tapos biglang huhugutin.

Tease. Torture. Heaven.

“Please, I need you,” halos umiiyak na pakiusap ni Bella.

Magkadikit ang kanilang mga katawan, at nararamdaman ni Bella ang matigas at mainit na ari ni Dominic, nakatutok sa bukana niya — basa, sensitibo, at nanginginig sa anticipation. Ramdam niyang parang sinasambit ng balat niya ang bawat pulgadang nakadikit kay Dominic.

Hinawakan siya nito sa mukha. “Last chance, Bella,” bulong ni Dominic, dumudunggol-dunggol pa lang ang ulo ng ari niya sa lagusan ni Bella. “If you say no, I’ll stop. I swear.”

But Bella, despite the fear, nodded slowly. “I want this. I want you. Even if it hurts.”

Tumango si Dominic, tinatago ang sarili niyang pagnanasa sa ilalim ng kontrol. He leaned down and kissed her — deep, slow, with his tongue sweeping over hers like silk — habang marahan niyang itinulak ang sarili, hanggang dulo lang ng ulo ng kanyang ari ang pumasok.

Napasinghap si Bella. Napapikit. Ramdam niya agad ang paghatak sa loob niya — hindi lang pressure, kundi kirot. Parang pinipilit buksan ang pinto na dati’y laging sarado.

“Okay?” tanong ni Dominic agad, hindi gumagalaw, nakatitig sa kanyang mukha.

She nodded, biting her lip. “Just… slow.”

Dominic kissed her again. Mas mariin. Mas mapagkalinga. Habang gumalaw ulit — isang pulgada pa.

Unti-unti. Inch by agonizing inch.

But the moment na pumasok ang kalahati, napangiwi si Bella.

“Ahh—wait… wait, Dom… it hurts…”

Biglang huminto si Dominic. Tinagilid niya ng bahagya ang katawan niya para yumakap nang buo sa dalaga, habang bahagyang hinugot ang sarili.

“I know, baby… I know.” Hinagod niya ang buhok ni Bella, hinalikan ang pisngi, ang gilid ng mata, habang niyayakap siya. “It’s your first time… and I’ll make sure it’s only painful once. After this, it’s only going to feel good. I promise.”

Habang hawak niya ang katawan ng dalaga, pinaiikot niya ang kanyang balakang — hindi muna idiniin, kundi pinaikot-ikot sa loob ng masikip na lagusan, para tulungang bumuka at mag-adjust ang katawan ni Bella.

Napakagat-labi ang babae. May bahagyang luha sa gilid ng mata, pero hindi dahil sa pagsisisi — kundi sa kakaibang damdamin ng pagpapakawala ng sarili sa isang taong nagmamahal sa kanya.

Dominic brought one hand down, at marahang hinimas ang clit ni Bella habang nakabaon ang kalahati ng ari niya. Kinakalabit, pinaikot, pinisil-pisil — habang hinahalikan niya ang leeg ng Bella, binubulungan ng:

“You’re so brave, Bella… You’re taking me so well. Let your body open up to me.”

Unti-unti, nagsimulang gumaan ang sakit. Napalitan ito ng init. Napaungol si Bella — mas mahina ngayon, pero may halong sarap.

“S-s**t… that feels better…”

That was Dominic’s cue. With the slowest, deepest thrust, he pushed forward — hanggang sa tuluyang mapasok niya si Bella ng buo.

Napasigaw si Bella. Hindi dahil sa sarap lang. Ramdam niya ang pagkapunit ng hymen — isang matalim pero sandaling sakit, sabay ang pakiramdam ng pagkapuno ng kanyang kaloob-looban.

“Dom… it’s—”

“I know, I know. I’m here.” Niyakap siya nito nang mahigpit. Hindi gumalaw. Hinintay siyang huminga. Hinintay ang katawan niyang magbuka, humupa, magtiwala.

Mahigit isang minuto siyang nanatili sa loob niya nang hindi gumagalaw — puro halik lang sa pisngi, sa mata, sa bibig. Hanggang sa maramdaman ni Dominic ang marahang paggiling ni Bella.

“I… I think you can move now,” she whispered, voice cracking.

“Tell me if I hurt you again,” bulong ni Dominic.

Then, mabagal niyang hinugot ang sarili… at marahang bumalik.

In. Out. Mabagal. May rhythm.

Sa bawat ulit ng paggalaw niya, nararamdaman ni Bella ang dahan-dahang pagpalit ng sakit ng una sa kakaibang sarap. Yung pakiramdam na punong-puno ka, na bawat himaymay ng laman mo ay ginagalaw, ginugulat, ginising.

Dominic moaned above her, “You’re so tight, baby… you feel like heaven…”

Habang dahan-dahan siyang binabayo, sinabayan niya ito ng paglamas sa dibdib, pagsupsop sa leeg, at patuloy na pagkalabit sa clit ni Bella gamit ang daliri.

Napaliyad si Bella. Basang-basa na siya. Ramdam niya ang unti-unting pagbuka ng kanyang katawan sa bawat ulos ni Dominic.

“I’m close…” bulong niya.

“I got you. c*m for me, baby. Let go…”

At sa isa pang madiing, mabagal pero malalim na ulos, sabay ng paglalaro sa kanyang tinggil, dumating si Bella.

Buong katawan niya nanginig. Napakapit siya sa likod ni Dominic, mga kuko’y bumaon, at isang malakas, matagal na ungol ang lumabas sa bibig niya.

“Ahhh—D-Dom…!”

At habang nanginginig si Bella sa ilalim niya, hindi na rin nakatiis si Dominic. Dalawang ulos pa, at isinagad niya ang sarili sa pinakaloob niya.

“f**k, Bella—”

Pumutok siya sa loob niya, mainit, sunod-sunod, nanginginig ang kalamnan. Pero hindi niya ito binitawan. Niyakap pa niya lalo, hinalikan sa labi, sa pisngi, sa leeg — habang magkadikit pa sila, sabay na humihingal.

Tahimik. Walang gumagalaw.

Nakahiga si Bella sa dibdib ni Dominic, pareho silang humihingal, balot ng pawis at init at damdamin.

Pero sa kabila ng lahat, may kakaibang kirot sa puso niya.

Hindi dahil sa pagsisisi… kundi dahil sa bigat ng emosyon. Ng pagbabago. Ng pagbitaw.

At habang unti-unting bumalik sa normal ang kanyang paghinga, hindi na niya napigilan ang pagpatak ng luha.

Muna’y isa lang. Tahimik.

Then sunod-sunod. Hindi siya umiiyak nang malakas, pero nanginginig ang balikat niya, at ramdam ni Dominic agad ang pagbabago sa katawan niya.

“Bella?” mahina niyang tanong, agad siyang bahagyang iniangat para makita ang mukha nito. “Hey… hey, what’s wrong?”

Umiling si Bella, pilit pinapahid ang sariling luha. “Sorry… I’m okay… I just—” napasinghot siya, nanginginig ang boses. “I don’t know what’s happening to me…”

Dominic’s heart dropped. Agad niyang niyakap ang babae, mahigpit pero hindi masakit, habang tinatakpan ng kumot ang kanilang mga hubo’t hubad na katawan.

“Shh… you don’t have to explain anything,” bulong niya, hinahaplos ang buhok ni Bella. “You gave me something sacred. That’s not small. That’s everything.”

Nagpatuloy ang luha ni Bella, parang hindi niya kayang pigilan. “I’m not sad,” bulong niya, halos hindi marinig. “I’m just… overwhelmed. Sobrang dami kong nararamdaman. Parang… hindi ako ako.”

Dominic kissed the top of her head, then her forehead, then each tear that fell down her cheeks. “That’s okay,” sabi niya. “You’re allowed to feel everything. I’m here. I won’t leave.”

Hinaplos niya ang pisngi nito gamit ang likod ng daliri. “You were so brave. So honest. And I know this meant more than just… s*x. This was trust. And I’ll never break that.”

Napakapit si Bella sa kanya, halos ayaw bumitaw. “Ang daming takot sa puso ko, Dom. Pero pag kasama kita… ang hirap din lumaban. Parang… gusto kong mawala.”

“Then let yourself fall,” sagot niya, dumuduyan ang boses sa init at pangako. “I’ll catch you. Every time.”

Tahimik muli. Pero hindi na ito tulad ng kanina. Ito’y tahimik na puno ng koneksyon. Pag-unawa.

Dominic pulled the sheets tighter around them, then tucked her gently into his arms.

Hinawakan niya ang kamay ni Bella, hinaplos ng hinlalaki ang palad nito. “You’re mine now,” bulong niya. “Not because of tonight. But because your soul called mine… and I heard it.”

Sa wakas, tumigil na rin ang luha ni Bella.

She looked up at him, eyes red, but smiling.

“I’m yours,” sagot niya.

At doon, sa gitna ng rosas, luha, at init ng katawan, muling nagtagpo ang kanilang mga labi.

Hindi na ito halik ng pagnanasa.

Kundi halik ng dalawang taong unti-unting nawawala sa isa’t isa.

Tahimik na naman.

Pero ngayong magkahinang ang kanilang mga katawan, magkadugtong ang mga puso, ang katahimikan ay hindi na nakakakaba—kundi nakagagaan.

Nakahiga si Bella sa tabi ni Dominic, nakatalikod sa kanya. Pero niyakap siya nito mula sa likod, braso nitong nakaangkla sa tiyan niya, ang kanyang hubad na dibdib nakadikit sa likod niya, mainit, tiyak, totoo.

Skin to skin.

Walang saplot. Walang harang. Walang pretensyon.

Tila ba kahit ang mga kaluluwa nila ay magkadikit.

Hinaplos ni Dominic ang tagiliran niya gamit ang likod ng mga daliri, mabagal, parang lullaby.

“You okay?” bulong niya, halos hindi marinig, tinutulungan siyang huminga nang mas malalim.

Tumango si Bella, pinikit ang mga mata. “Mm-hmm…”

“Good,” sabi niya, sabay halik sa balikat ng dalaga—marahan, mapagkalinga. “You’re safe. You’re mine.”

Nagpahinga ang pisngi ni Dominic sa ulo ni Bella, habang ang paghinga nila’y unti-unting naging sabay.

At sa unang pagkakataon sa matagal na panahon… naramdaman ni Bella na wala na siyang kailangang patunayan. Na wala na siyang kailangang itago.

Dama niya ang init ng katawan ni Dominic, ang t***k ng puso nito sa likod niya, parang sinasabayan ang sarili niyang t***k.

Dahan-dahan, tinangay na sila ng antok. Hindi dahil sa pagod lang—kundi dahil sa kapayapaang ngayon lang nila naramdaman.

Hindi na sila nagsalita.

Hindi na kinailangan.

Dahil kahit hindi nila aminin, kahit walang label… ngayong gabi, sa gitna ng malamig na hangin at mga katawang nagtagpo, pareho nilang alam:

Sila ay isa’t isa.

Mainit. Mabigat. Tahimik.

Unti-unti siyang nagmulat ng mga mata, pilit inaaninag ang paligid habang ang sinag ng araw ay dahan-dahang dumudungaw mula sa mga siwang ng kurtina.

Hindi niya agad naalala kung nasaan siya. O kung anong oras na. Pero naramdaman niya ito agad—

Yung bigat ng braso sa baywang niya.

Yung mainit na hiningang humahaplos sa batok niya.

Yung hubad na balat na nakadikit sa buong katawan niya.

At yung ritmo ng puso niyang tila ba humahabol sa isang bagay na hindi niya pa kayang aminin.

Dominic.

Nandito siya. Sa kama nito. Sa piling nito.

Walang saplot. Walang takip. Walang kahit anong barrier—hindi sa katawan, at hindi na rin sa puso.

Bumalik ang alaala ng gabi—yung mga luha niya, yung mahigpit na yakap ni Dominic, yung mga halik sa balikat, sa leeg, sa puso. Hindi sila nagtalik, pero pakiramdam ni Bella ay mas malalim pa roon ang nangyari kagabi.

Ang totoo, ito ang mas nakakatakot.

Kasi habang nakapikit siya ngayon, nakayakap pa rin kay Dominic…

Ramdam niya na hindi lang siya basta nasanay sa presensya niya.

Hindi lang siya basta na-curious.

Hindi lang ito lust.

Mahal na niya ito.

Napakagat siya sa labi, pinilit huwag humikbi. Pero kahit anong pigil niya, naroon na ang bigat sa dibdib, ang kirot sa lalamunan, ang takot sa kung anong mangyayari kapag nalaman ni Dominic.

She wasn’t supposed to fall.

She was supposed to protect herself.

Pero ngayon, habang marahang gumalaw si Dominic sa tabi niya, habang hinigpitan nito ang yakap sa kanya kahit tulog pa ito—

Alam niya na wala na siyang takas.

She loves him.

She loves Dominic Valencia with a kind of desperation that scared her more than anything else in this world.

And there was no turning back.