6 กลืนกิน2

1557 Words

กังสดาลลืมตาขึ้นเมื่อเขาทิ้งร่างลงทาบทับหล่อน ใบหน้าคมเข้มซุกไซ้ซอกคอและนวลแก้ม ขณะที่หญิงสาวยกมือขึ้นกอดแผ่นหลังกว้างแล้วลูบเบาๆ ราวจะกล่อม ชายหนุ่มยิ้มจางให้กับสัมผัสนั้น แล้วดันตัวเองขึ้นมองดวงหน้าหวาน ปกติเขาค่อนข้างยิ้มยาก แต่เวลานี้เขาอยากยิ้ม หญิงสาวเห็นรอยยิ้มของเขาแล้วจู่ๆ ก็รู้สึกขัดเขิน แต่เมื่อจะหลบตาชายหนุ่มก็เชยคางหล่อนขึ้นพร้อมกับจูบริมฝีปากนุ่มอย่างหนักหน่วงก่อนจะค่อยๆ ผ่อนลงเป็นแผ่วเบานุ่มนวล เมื่อเขาผละออกหญิงสาวจึงยิ้มเขินให้อีกครั้ง อธิคมน์สบตากลมโตอยู่อึดใจ ก่อนจะผละกายออกจากการครอบครองหล่อน เขาจัดการดึงเครื่องป้องกันทิ้งลงถังขยะอย่างชำนิชำนาญ แล้วกลับขึ้นเตียงสอดกายเข้าไปในผ้าห่มผืนเดียวกับหญิงสาว รั้งร่างบางเข้าไปกอดแนบอกอุ่น รำลึกอยู่ในใจว่าเขาหวงหล่อน แล้วก็ต้องนิ่วหน้าพร้อมหลุบตามองคนที่หลับพริ้มกับต้นแขนแกร่ง เขากำลังจะเสียคนตอนแก่หรือเปล่า โดนเด็กตกเสียแล้วล่ะมั้งงานนี้... ทว่าคนคิดกลับยิ้มกริ่ม นึกครึ้มอกครึ้มใจ โดนตกก็โดนตกสิ แค่เด็กไม่คิดตีจากก็พอ ไม่งั้นล่ะก็ คงได้เห็นดีกัน... แต่เมื่อคิดถึงภิญโญและลูกสาว ดวงตาที่อ่อนโยนแปรเปลี่ยนเป็นดำมืด ‘คุณต้องการอะไรล่ะคะ’ เขาหรี่ตามองผู้หญิงที่ทำใจกล้ากับเขาด้วยความรู้สึกสมเพชลึกๆ โอกาสที่เคยให้หล่อนมันหมดไปนานแล้ว เมื่อเดินหน้าแล้ว เขาไม่เคยหันกลับไปมองข้างหลังอีก หล่อนก็เช่นกัน เขาไม่สนใจ! ‘เอาไว้ผมคิดดูอีกทีก็แล้วกัน’ เขาตอบไปแบบนั้นก็จริง แต่มีคำตอบให้ตัวเองเรียบร้อย ก่อนหันไปพยักหน้ากับลูกน้อง คนทั้งสองเดินไปเปิดประตูให้สองพ่อลูก กรธิดาหันไปมองบิดาด้วยแววตาร้อนรน เพราะรู้ดีว่าถ้าพลาดครั้งนี้ หล่อนและบิดาคงไม่มีโอกาสเข้าถึงตัวของเขาได้ง่ายๆ อีกแล้ว ดังนั้น หญิงสาวจึงถือวิสาสะผวาเข้าไปเกาะแขนของเจ้าของร่างสูงใหญ่ ทำเอาบรรดาลูกน้องคนสนิทของชายหนุ่มหลุบตามองการกระทำของอีกฝ่ายด้วยสีหน้าถมึงทึง ขณะเดียวกันอธิคมน์ค่อยๆ เปลี่ยนสีหน้าเป็นเย็นชาทีละนิด สายตาของเขาที่มองมือหล่อนสลับกับสบตาทำให้สีหน้าของกรธิดาเผือดสีลง แต่ถึงอย่างนั้นหญิงสาวก็ไม่ยอมปล่อยมือจากเขาง่ายๆ ‘ได้โปรดให้ฉันได้พบกับน้องสาวสักครั้งนะคะ’ “ทำไมผมต้องทำแบบนั้น” นัยน์ตาของเขามืดครึ้ม ไม่ต่างจากน้ำเสียงที่เข้มห้วน บอกให้รู้ว่าความอดทนของเขากำลังถึงขีดสุด ทว่าหญิงสาวไม่มีวันรู้... ‘เพราะว่ายังไง ฉันกับกั้งก็นับว่าเป็นพี่น้องกัน’ คำตอบของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มถึงกับหัวเราะออกมาเบาๆ ทว่าแววตาที่มองมานั้นมีรอยเยาะหยัน ‘บางทีกั้งอาจไม่คิดแบบนั้น’ เขาปลดมือหญิงสาวออกอย่างไม่ไยดีพร้อมกับพยักหน้าให้ริวและโดมจับสองพ่อลูกออกไปจากห้อง 'คุณคมน์คะ ได้โปรดให้ฉันพบกับกั้งด้วยเถอะค่ะ จะให้ฉันทำอะไรก็ได้ แต่ขออย่างเดียว ขอให้ฉันเจอกับกั้ง’ ริวและโดมชะงักพร้อมกับสบตาลูกพี่ แต่เพียงแวบเดียวทั้งคู่ก็ดันร่างสองพ่อลูกออกไปจากห้องและส่งต่อให้กับลูกน้องที่อยู่ด้านนอกเป็นผู้พาออกไปจากสถานที่แห่งนี้ ชายหนุ่มดูกล้องวงจรปิดผ่านจอสมาร์ตโฟน เห็นกังสดาลกำลังดำผุดดำว่ายอยู่ที่สระว่ายน้ำเพียงลำพัง อันที่จริงเขาอยากกลับทั้งแต่หล่อนโยนเสื้อคลุมลงบนเก้าอี้นอนริมสระเสียด้วยซ้ำไป หากไม่ติดเรื่องไร้สาระของสองพ่อลูกคู่นั้น “กลับบ้าน” เพียงแค่นั้นริวและโดมก็เดินตามลูกพี่ออกไปจากห้องนั้นทันที อธิคมน์หลับไปนานเท่าไรไม่แน่ใจ แต่เขาถูกปลุกขึ้นอีกครั้งด้วยเสียงเรียกเข้า เมื่อรับสายก็ไม่อาจนอนต่อได้อย่างใจคิด ชายหนุ่มมองหญิงสาวครู่หนึ่งก่อนเดินออกจากห้อง เมื่อประตูเปิดออกริวและโดมก็ยืนรอด้วยอาการเตรียมพร้อม ส่วนนพสบตาเจ้านายอย่างรู้ดี เขามีหน้าที่คุ้มครองกังสดาล เป็นเวลาสามชั่วโมงแล้วที่ชายหนุ่มยืนมองผ่านกระจกออกไปยังอาคารฝั่งตรงข้าม บริเวณนั้นกำลังวุ่นวายและเต็มไปด้วยเจ้าหน้าที่ของรัฐที่กำลังเข้าตรวจค้นสิ่งผิดกฎหมาย ไม่กี่อึดใจการนำเสนอข่าวเรื่องบุกทลายแหล่งการพนันขนาดใหญ่ใจกลางกรุงก็แพร่สะพัดออกไปอย่างรวดเร็วยิ่งกว่าไฟลามทุ่ง ชายหนุ่มจุดบุหรี่สูบแล้วพ่นควันสีขาวออกมา สายตาที่มองไปยังจุดนั้นเรียบเฉย ไม่มีอาการร้อนรนใดๆ เช่นเดียวกับลูกน้องคนสนิททั้งสองที่ยืนรอรับคำสั่ง “ส่งคนไปดูลาดเลา ได้เรื่องยังไงให้รีบมาบอกกับกูทันที” ริวหยิบสมาร์ตโฟนออกมาสั่งการ ขณะที่โดมขยับเข้าไปหาเจ้านาย “เฮียคิดว่าเป็นฝีมือใครครับ เสี่ยทรงชัยหรือเปล่า” ดวงตาสีเข้มคมกริบหรี่ลง ทว่ามุมปากกระตุกยิ้มขึ้นอย่างรู้ทัน “ไอ้ทรงชัยมันไม่โง่ขนาดนั้นหรอก” คนพูดดวงตาวาววาบ ทำให้โดมนิ่วหน้า ก่อนจะคลายสีหน้าสงสัยขณะสบตาลูกพี่ “ไอ้ศักดิ์เหรอครับ” ชายหนุ่มกระตุกยิ้มอีกครั้งเป็นคำตอบ “มันคิดว่าทำแบบนี้แล้วจะล้มกูได้ คนโง่ ก็มักจะทำอะไรโง่ๆ เสมอ มันคงไม่รู้ว่าที่นี่ถึงเวลาจะต้องปิดชั่วคราวอยู่แล้ว” ริวยิ้มออกมาจางๆ เพราะเหตุนี้ จึงไม่มีใครร้อนรนใดๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้น “เรียบร้อยแล้วครับเฮีย สายของเราปะปนอยู่ในนั้นแล้ว อีกไม่เกินสามชั่วโมงจะได้รู้ว่าใครคือคนบงการเรื่องนี้” ชายหนุ่มพยักหน้ารับรู้ แม้จะรู้อยู่แล้วว่าเป็นใคร เพราะเขาก็มีสายในหน่วยงานเช่นกัน แต่ก็เพื่อให้ได้ตัวผู้เกี่ยวข้อง จึงไม่อาจประมาทได้ “แล้วจัดการเคลียร์ทุกอย่างเรียบร้อยไหม” “คนของเราเคลียร์ทุกอย่างเรียบร้อย ไม่มีอะไรให้สาวถึงได้ครับ” “ดี” ชายหนุ่มขยี้ปลายบุหรี่ทิ้ง ก่อนจะเอ่ยออกมาอีกคำหนึ่งว่า “กลับ” จากนั้น ทั้งสามก็ลงจากตึกฝั่งตรงข้าม ที่ถูกล้อมรอบด้วยเจ้าหน้าที่ มีไทยมุงออกมาดูด้วยความสนใจ แต่ส่วนใหญ่คนแถวนั้นรู้กันดีว่าลึกเข้าไปภายในตัวอาคารมีสถานที่ลี้ลับเอาไว้สำหรับนักพนันทั่วสารทิศ แต่ไม่มีใครกล้าออกมาพูดความจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะพวกเขาต่างรู้ดีว่าไม่มีเจ้าหน้าที่คนไหนที่ไม่รู้ว่าเบื้องหลังของสถานที่แห่งนี้แท้จริงมีอะไรซุกซ่อนอยู่... รถยนต์ติดฟิล์มดำค่อยๆ เคลื่อนตัวผ่านออกไป ระหว่างนั้นใครคนหนึ่งในกลุ่มเจ้าหน้าที่หันมามอง เขากะพริบตาเพียงครั้งเดียวรถคันนั้นก็เคลื่อนผ่านไป อธิคมน์ที่นั่งอยู่เบาะหลังเบือนหน้ากลับมาจาก อาคารแห่งนั้น ใบหน้าของเขาไม่ได้เคร่งเครียดแต่กลับผ่อนคลายอย่างแปลกประหลาด บนเส้นทางชีวิตของเขานับแต่เด็กจนถึงตอนนี้ ไม่เคยมีช่วงเวลาไหนที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ เขามักจะถูกทดสอบโดยใครสักคนอยู่เสมอ และแต่ละครั้งในการเข้ารับการทดสอบก็มักจะหนักหนาสาหัสจนเอาชีวิตแทบไม่รอด และบางทีเช่นเวลานี้ เขารู้สึกชินชา... “ส่งคนไปจัดการให้เรียบร้อย ทำให้รู้ว่าจะไม่มีครั้งต่อไปสำหรับมันอีก” ริวรับคำหนักแน่น จากนั้นก็ถ่ายทอดคำสั่งนั้นไปให้กับลูกน้องมือดี พวกเขาทำเพียงแค่รอฟังความคืบหน้า เพราะเรื่องแค่นี้ไม่จำเป็นที่ริวและโดมหรือแม้แต่นพต้องออกโรง... ริวมองเข้าไปในกระจก พลางยกยิ้มน้อยๆ เช่นเดียวกับโดมเมื่อเจ้านายหลับตาลง... ชีวิตของพวกเขามันเป็นสีเทามากๆ บางทียังคิดว่ามันอาจไม่ใช่สีเทาแต่มันคือสีดำต่างหาก เป็นความมืดมนที่บางครั้งบางคราวก็มีช่วงเวลาให้สีขาวหรือสีอื่นๆ สาดแสงเข้ามาได้ชั่วครู่ชั่วยามให้พอชื่นใจ และเขารู้ว่า อธิคมน์กำลังมีช่วงเวลาดีๆ เช่นนั้นเกิดขึ้น สีสดใสที่เวลานี้กำลังคงรอให้เจ้านายของเขากลับไปหาในเพนต์เฮาส์ที่ไม่เคยมีผู้หญิงหน้าไหนเคยย่างกรายเข้าไปนอกจากหล่อนผู้เดียว รถยนต์สีดำเต็มคันเคลื่อนตัวไปบนท้องถนนในเวลาค่ำคืน รอบกายนั้นเวิ้งว้างแทบไร้เพื่อนร่วมทาง พวกเขากำลังถูกความเงียบสงัดกลืนกิน ต่างจมจ่อมอยู่กับความคิดที่หม่นเทาไปตลอดเส้นทาง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more