NAPAILING si Nanilyn, bahagyang natawa sa biro ni Jules. Kahit saglit lang, naliwanagan ang bigat sa kanyang dibdib. Hindi niya akalain na sa ganitong panahon ng sakit, may taong handang makinig at patawanin siya.
"Ikaw talaga," natatawang sambit niya, sabay turo sa binata. "Ang hilig mo yatang mandamay ng unggoy sa problema ko."
Napangiti si Jules, pero agad din itong seryoso. "Biro lang 'yon. Pero seryoso ako—hindi mo deserve ang ganung klaseng trato. Kung ako ang asawa mo, hinding-hindi kita iiyakan."
Napatingin si Nanilyn sa kanya. Napalunok siya ng bahagya. May kung anong kakaibang init sa mga salitang binitawan ni Jules. Hindi niya alam kung epekto lang ba ito ng pagiging emosyonal niya ngayon… o dahil sa presensiya ng lalaking tahimik pero marunong dumamay.
"Pasensya ka na kung
