AZAD
Artık konakta nefes almak bana ıstırap gibi geliyordu, kafayı yemek üzereydim.
Kimseye zarar vermeden bir an önce kendimi konaktan dışarı attım, diz kapaklarımı tutarak derin nefesler alıp vermeye başladım.
Göğsümdeki sancı git gide artarken, kalbimi söküp atmak istiyordum. Lanet olsun!
Arabama atladığım gibi direkt mezara sürdüm, çok hızlıydım ve ilk defa bu kadar hız yapıyordum.
Mezarlığa vardığımda arabayı park ettim, koşarak mezarlığa girdim ve Azize'nin mezarına çöktüm.
''Affet beni!'' dedim. ''Affet, Azize!'' gözlerimdeki yaşlar sicim gibi akarken elimi yumruk yapıp göğsüme vurdum sert bir şekilde.
Toprağını avuçlayarak dudaklarıma götürdüm, akan gözyaşlarım kurumuş toprağa döküldü. ''Azize, ben artık deliriyorum! Hiç iyi değilim, yapamıyorum!'' diye bağırdım.
''He
