The Heat of Temptation

I was very young when a man took me because he was obsessed with me. I was young when I experienced being abused by a man. Now… I am starting to question the universe if I will have the purest love in my life. I want a man with his principles and honor. A very brave man who will protect at all costs. A man who will do anything to prove to me how important I am to his life. Being a woman who keeps dreaming about knights in shining armor, I’ve already accepted my fate that I will get tied to Seiko Montepalma throughout my life. Ayaw ko maging miserable. I deserve to be treated right and a man who will make me happy. I shut my eyes when I felt the tears rolling through my cheeks. Mahigpit ang pagkakahawak ko sa barandilya habang hinahangin ang buhok ko. Bakit ba kasi ang sakit ng tadhana ko. Kahit mayaman si Seiko, hindi naman ako magiging masaya sa kaniya. Gusto ko naman maging masaya. Gusto ko maramdaman na mainlove sa isang tao. I have a bruise on my shoulder and my bare face. Wala akong lakas para labanan si Seiko dahil ang kaniyang pamilya ay nakakatakot kalabanin sa mundo. They are the most dangerous family in the whole Asia. Ayaw ko pakasalan ang isang demonyo. Kahit engaged man kami, labag naman ‘yun sa dibdib ko kasi pinilit lang naman ako. Wala naman ako karapatan tanggihan si Seiko kasi sinasaktan lang naman ako. “Brenna!” Seiko’s voice thundered. Lumingon ako at muling sumiklab ang takot sa dibdib ko. Hinawi ni Seiko ang kurtina at bumungad siya sa harapan ko. I met his dangerous chinky eyes. “What are you doing here?” he asked. Naglakad siya palapit sa akin. “May iniisip ka na naman ba?” “Nothing,” I replied. “I’m already sleepy. Matutulog na muna ako.” Akmang lalagpasan ko siya nang hawakan niya nang mariin ang braso ko. Napalunok ako at dahan-dahan na nilingon ngayon si Seiko na hindi maipinta ang mukha. Natatakot na talaga ako kay Seiko kasi may mga times na sweet siya… may mga times na demonyo siya. He eyed me. “Anong iniisip mo? Ibang lalaki?” “Hindi!” Hinawi ko ‘yung braso ko sa kaniya. Nagtuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa higaan. “Inaantok na ako, Seiko. Gusto ko na matulog. Alam kong may ginawa ka kaya magpahinga ka na lang.” “Alalahanin mo lang, akin ka. Walang pwede makaagaw sa’yo dahil papatayin ko siya.” “Tutulog na ako…” Naglakad siya papunta sa harapan ko. Humiga na ako para iwasan siya. Madalas ay inuunahan ko na siya sa pagtulog para hindi na kami mag-usap at hindi na kami mapunta sa point na magkakasakitan kaming dalawa. He sat at the edge of the bed with his hawk eyes examining my expressions. Sana naman makatakas ako sa impyerno an ito. He scoffed. “Bakit mo ba ako iniiwasan?” “Dahil gusto ko matulog na. Goodni—” Naramdaman ko ang kamay niya na pinaharap niya ako sa kaniya. Nanginginig na ang labi ko kasi umaamba na tumulo ang mga luha sa mga mata ko. Galit na naman si Seiko. Mukhang masasaktan na naman ako. “f*****g hell, Brenna! Pagod akong inaasikaso ang kumpanya at nandiyan ka lang ay palagi mo na lang ako tutulugan? Gampanan mo naman ang pagiging fiance mo sa akin! You have to give me my needs!” he roared. Humikbi ako. “M-Masakit ‘yung mga pasa ko, Seiko. Pahinga na muna ako.” “Anong pakielam ko? Tsaka ang tagal mo naman mabuntis! Where is my f*****g heir?” “Hindi ko alam!” “Then let’s visit a gynecologist doctor tomorrow morning!” Nanuyot ang lalamunan ko. “B-Bakit? Para saan?” “Doon ko malalaman kung buntis ka na ba o hindi pa. Bubuntisin kita para akin ka. Teritoryo kita kaya huwag mo ako ginagalit. Gagawin ko lahat ang gusto kong gawin sa’yo.” “Hindi lang naman ako bagay, Seiko! Mahal mo ba talaga ako?” Nanlilisik ang mga mata niya sa akin. Hawak niya ang dalawang braso ko habang humihikbi ako. Ilang beses na namin pinag-aawayan ang tungkol sa anak. Ayaw ko siya bigyan ng anak. Ayaw ko rin magpakasal sa kaniya. Kaya may mabait na housemaids dito sa bahay para bigyan ako ng pills. Kaya kahit may nangyayari sa amin ay hindi ako nabubuntis. Siya kasi mismo nag-aabot sa akin ng gamot at kunyari vitamins ko lang ‘yun. “Mahal na mahal kita,” he muttered. Umiling ako. “You don’t love me.” “Who are you to dictate my feelings?” “You will not hurt me if you really love me, Seiko. Gano’n lang kadali ‘yun. Lalo na sa mga sinasabi mo na pagmamay-ari mo ako. Hindi ako bagay, tao ako.” “Bakit? May iba ka bang gusto? Papatayin ko siya kung meron man!” Umilaw ang mukha ni Seiko dahil sa kidlat. Umiiling lang ako at inaalala ko si Nanay na naiwan sa Valenzuela. Iniisip ko kung ano na nangyari sa kaniya. Ako lang naman ang nagbubuhay sa amin ni Nanay at matanda na siya. Huminga ako ng malalim. “M-Magpakasal muna tayo Seiko. Bibigyan kita ng anak.” “Sabihin mo sa akin na ako lang ang mahal mo. Hindi na muli kita sasaktan.” “Ikaw lang…” I lied. Napapikit ako nang haplusin niya ang pisnge ko. “Magpakasal muna tayo. Gusto ko na rin makita si Nanay.” “Sige. Inaasikaso ko naman na ang kasal natin. I love you.” “I love you too.” Pabago-bago ang ugali ni Seiko. Kaya kapag sweet siya sa akin ay hindi ko naman ginagalit at hinahayaan ko siya. Nilapit niya ang mukha sa akin at hinagkan ang noo ko. Napapikit na ako nang tuluyan para makapagpahinga. Gusto ko lang maging masaya. Ayaw ko na maghirap. I want to feel how to be in love with somebody. Kinumutan na ako ni Seiko at narinig ko na siya lumabas ng kwarto. Doon na bumuhos ang luha ko ng tuluyan. Magbabayad si Seiko. Lalo na sa ginawa niya kay Gwynonah. Magbabayad silang lahat! At kailangan ko rin makagawa ng paraan paano ako makakatakas dito. Tinutulungan naman ako ni Gwynonah kasi kaibigan ko siya. Alam niya na ako lang pinagkukuhanan ng lakas ni Nanay at naiwan pa siya sa Valenzuela mag-isa. I miss my Nanay so much. I wish she was here beside me. Sasabihin niya sa akin na malakas ako at magpakatatag ako.