แสงดาวที่ส่องสว่างชวนให้คนมองเคลิ้มฝันและมองภาพนั้นด้วยรอยยิ้มกว้าง มือบางถูกเอื้อมไปราวกับต้องการคว้าดาวดวงนั้นมาไว้ในมือ ในขณะที่มืออีกข้างถือโทรศัพท์เอาไว้แนบหู ดวงยิหวาโต้ตอบไปมากับเพื่อนสนิทด้วยน้ำเสียงรื่นเริงจนคนฟังต้องยิ้มตาม แววตาของหญิงสาวยามนี้ฉาบไปด้วยความสุขและเปล่งประกายไม่ต่างจากดาวบนฟ้าเลยทีเดียว
“ดีใจกับแกด้วยนะหวาที่แกได้ทำสิ่งที่ชอบอีกครั้งน่ะ”
“อืม...ทุกอย่างมันเหมือนฝันเลยล่ะกิดา นี่ขนาดผ่านมาตั้งเกือบสองอาทิตย์แล้ว ฉันยังตื่นเต้นกับมันอยู่เลย”
“ฉันจำได้ว่าแกชอบทำขนมมาก เอาไว้ถ้าวันไหนเราเจอกันอีกแกต้องทำให้ฉันกินด้วยนะ”
“ได้สิ เฮ้อ...ฉันคิดถึงแกจัง” ดวงยิหวาทอดเสียง ใช้มือหนึ่งเท้าคางบนรั้วระเบียง ตากลมใสเริ่มมีรอยเหงาขึ้นมาบ้าง แต่รอยทุกข์โศกที่เคยมีนั้นเลือนหายจนแทบไม่เหลือ
“เอาน่าๆ อย่าทำเสียงแบบนั้นสิ ตอนนี้ชีวิตของแกเจอแต่เรื่องดีๆ แล้วนะ อย่าคิดมากเลย”
“อ
