Chapter 2: Message

1164 Words
Danleigh's P.O.V. Maaga akong pumasok sa opisina ko dahil may kailangan pa akong gawin. May binabasa akong importanteng dokumento. Nagtagal ako sa ganoong posisyon ng may kumatok. "Pasok!" pa sigaw na sambit ko para marinig ako ng kung sino man ang kumakatok. Bumukas naman ang pintuan at nabungaran ko roon si Jessica na nakamaliit na shorts at kitang kita ang cleavage. Hindi ba uso sa kaniya ang damit. Lagi nalang nagkukulngan ng tela. Pero hindi na ako nagreklamo at hindi na sinabi sa kaniya iyon. Alam ko naman kung bakit ganyan ang sinusuot niya. Para mapansin ko. Yeah it turn me on. Tumayo na ako at hinapit siya sa kaniyang bewang. "Excited much," natatawang bulong niya sa akin. Hindi ako sumagot at siniil na siya ng marahas na halik. Umiinit ang mga tagpo at nagsimula ko ng tanggalin ang sinturon ko. At ang mga sumunod na nangyari ay alam niyo na. Hindi ko na kailangan pang idetalye o ano man. Julianna's P.O.V Dumating na ako sa office at umupo na sa nakalaan kong table. Sa labas iyon malapit sa opisina ni Danleigh. Natigil ako sa aking ginagawa ng tumunog ang telepono. Kinuha ko iyon at sinagot. "Hello, this is the secretary of Mr. Padilla. What can I do for you?" bungad ko sa tumawag. "Pakisabi kay Danleigh na sabay kaming mag luch," sagot naman mula sa kabilang linya. Lalaki ito. "Okay. Ano pong pangalan niyo?" magalang kong saad. "Ken. Ken Enriquez." "Okay po sir. Makakarating po sa kaniya." Binaba ko na ang telepono ng patayin na niya ang linya. Tumayo na ako at naglakad patungo sa opisina ng boss ko. Kumatok ako roon ng tatlong beses at wala pa ring sumasagot. Sinukan ko ulit kumatok kaya naman ng walang sumago ay pinihit ko na ang dorr knob at binuksan iyon. Napatakip naman ako ng mabilis sa aking mga mata. My virgin eyes. Gosh bakit ba sila rito gumawa ng ganoong bagay. Tumalikod na ako at mabilis na nagbalik sa aking lugar. Magkadikit kasi ang katawan ng mga naroroon. So gross. Hindi na pumili ng lugar. Sana man lang ay na isipan nilang i lock ang pintuan 'diba. Ilang minuto lang ay lumabas na ang babae. Mukha itong bad mood at pumunta sa harapan ng la mesa ko. "Bakit ka ba bigla biglang pumapasok?" galit na tanong nito. Magkadikit na ang mga kilay niya at tila nangigigil sa akin. Nang lumabas si Mr. Padilla ay agad akong nilubayan ng babae at nag walk out na. Humarap sa akin ang lalaki. "Why did you open the door? May kailangan ka ba?" Napakamot ako sa aking batok. "I knocked for many times but there is no response, Sir. Kaya naman na isipan kong buksan na," I explained. He sighed. "Okay. Ano banag sasabihin mo?" pagtanong niya. Natandaan ko naman bigla ang tunay kong pakay. "Mr. Ken Enriquez called. Gusto niya pong ipasabi na sabay raw kayong mag lunch," pormal kong saad. Tila ba walang nakita kanina. Tumango siya. "Okay," he said. Lumakad na siya pabalik sa loob ng kaniyang opisina. Nakaka stress naman itong first day ko. Nakakita agad ako ng ganoong tagpo. Namumula tuloy ang mukha ko twuing sumasagi iyon sa aking isipan. Grabe talaga. Hindi ko kinaya. Kaya naman pala magaling kung bumanat ang Danleigh na iyan. Magaling palang humawak ng babae. Ilan pa kayang tagpo ang makikita ko na ganoon. Napaka womanizer nga naman. Ipiniling ko nalang ang ulo ko at isinantabi iyon. Kailangan ko ng ilagay ang pokus ko sa trabaho. Baka matanggal pa ako kapag nagkamali ako sa aking ginagawa. Kasalukuyan kong nagtitipa sa keyboard ng computer sa aking harapan ng may tumayong lalaki malapit sa la mesa ko. Napatayo naman ako at binati siya. "Pwede bang magtanong miss?" he asked. Nakangiti siya kaya naman lumitaw ang mga mapuputi niyang ngipin. Bigla tuloy akong napatulala sa kaniya. Pinakiramdaman ko ang puso ko kung siya na nga ba ang matagal kong hinihintay na lalaking magpapasaya sa akin. "Miss?" pukaw niya sa atensyon ko. Napabalik naman ako sa wisyo at tumingin sa kaniya. "Ano po bang itatanong niyo?" "Bakit ang ganda mo?" tanong niya. Nanlaki ang mga mata ko at namula dahil sa kaniyang sinabi. Magsasalita na sana ako ng biglang lumapit si Mr. Padilla sa amin. "Anong pauso 'yan dude?" nang aasar na sabi nito sa lalaki. "Panira ka naman ng move," bumusangot ang gwapong lalaki. Napapiling naman si sir. "Akala ko bang mamayang lunch pa tayo magkikita?" tanong niya rito. "Naiinip na ako sa bahay," pag sagot naman nito. Tumango naman si Danleigh. "Doon na tayo sa opisina ko," yakag niya. Bumaling muna ulit sa akin ang lalaki. "See you again miss," he said and waved his hand at me. Napaupo naman ako at napangiti.  At least ay may pambawi sa first day ko sa trabaho. Ano kaya ang pangalan niya? Siya ba iyong tumawag kanina? Ano nga ba kasi iyon? Kai? Kyle? Ker? Napapiling nalang ako at ng hindi makuha iyon. --- Nandito na ako ngayon sa condo ko. Kkatapos lang ng unang araw ko sa trabaho. Hindi ko na muling naka usap iyong lalaki. Nang lumabas kasi sila ay busy na ang dalawa sa pag uusap. Sayang naman at hindi na kami nabigyan ng pagkakataon. "Anong iniisip mo diyan? Baka gusto mo namang ikwento?" saad ni Jana na nasa tabi ko at busy sa pagtitipa sa kaniyang cell phone. Napabuntong hininga ako at napangiti nalang. "Feeling ko ay may nagugustuhan na ako," pag amin ko sa kaniya. Napangiti naman siya. "Talaga? Sino naman?" excited niyang tanong at niyugyog pa ako. "I don't remeber is name. Nakalimutan ko iyon. Alam mo naman na hindi ako masyadong matanda sa pangalan kapag hindi ko talaga kilala," saad ko. Napatango na lamang siya. "Sayang naman." "Pero kabarkada siya ni sir Danleigh," pagtutuloy ko. "Gwapo?" "Oo super. Kung nakita mo lang ang pag ngiti niya. Talagang nakakabighani," kinikilig ko pang sambit. Napapiling naman siya. "Dapat ay alamin mo na talaga kung sino siya. Kitang kita naman sa mukha mo na gustong gusto mo siya," Napatango na lang ako. Iniisip pa rin ang lalaki na iyon. "Eh kayo ni Jeremiah kumusta na?" pagtatanong ko. "Ayos lang naman." "Hindi pa ba kayo?" takang tanong ko. She shrugged her shoulders off. "Malapit na siguro." "Bakit hindi mo pa kasi sagutin kung gusto mo naman talaga," payo ko sa kaniya. "Kapag ako nakilala ko talaga ng lalaking iyon," pagtutuloy ko. "Natamaan ka na talaga," natatawang bulalas niya. "Matagal ko na rin namng hinintay na kiligin saka minsan ko lang naman 'to maramdaman." "Oo na. Hindi naman ako tututol sa future love life mo. Support lang ako palagi," she said. Niyakap ko siya. "Salamat, Jana." Umuwi na siya dahil oras na kaya naman naiwan na naman akong mag-isa.  Gabi na at heto ako nagbabasa as usual pampatulog.  Nasa kalagitnaan na ako ng maganda part ng may text bigla sa akin. Agad ko naman na tinignan iyon. Unknown: Hello, beautiful. Napakunot ang noo ko. Sino naman ito? May crush siguro sa akin 'to. At may pa-beautiful beautiful pa talagang nalalaman ah. Ako: Who are you? Reply ko sa kaniya. Hindi nagtagal ay nag send ulit siya ng message. Unknown: Don't you remember me anymore? Ako: Kilala ba kita? Unknown: Iyong ka usap mo kanina sa kumapanya ng Padilla. O em gee. Totoo b aitong iniisip ko na siya nga iyong lalaki kanina sa opisina? Kailangan kong malaman ang pangalan niya. Ako: Ano nga ulit ang pangalan mo? Pagtatanong ko. Sana ay mag reply pa siya. Unknown: Ken Enriquez at your service.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD