“I’M SO tired. Hindi ko na kayang umakyat pa.”
Namaywang si Breonna para mapanatiling nakatayo ang sarili at tumigil sa kalagitnaan ng walanghanggan yatang staircase paakyat sa bundok. Ang hirap-hirap umakyat. Hindi naman talaga kasi ang white house ang ipinunta niya doon kundi ang kabilang mukha ng bundok. Pero heto, nagsa-suffer siya dahil sa katangahan.
“Sino ba kasing sira-ulo ang nakaisip na magtayo ng bahay sa gitna ng bundok? Diosko naman!” reklamo pa din niya na hindi nililingon ang kasama.
“Ako.” Anito sa mahinang boses. Natigilan siya sandali.
Patay!
Talaga bang sinabi niyang sira-ulo ito?
Lumingon si Breonna kay Axyl na nakahinto pa din sa bandang likuran niya. Mukhang hindi naman ito na-badtrip sa sinabi niya dahil hindi madilim ang gwapong mukha. Para ngang may pinapan
