“AXYL…”
Nakikiramdam si Breonna. Bakit biglang tumahimik? Biglang lumamig din ang pakiramdam niya? Nag-iisa nalang ba siya? Wala na siyang marinig na kilos o galaw pero naririnig niya ang mararahas na paghinga ni Axyl. Mga paghinga na alam niyang kay Axyl pero habang tumatagal, nagbabago ang scenario sa isip niya. Sa imahinasyon niya. At nagsisimula siyang gapangan ng takot. Ayaw niya ng imahe na nagsisimulang pumasok sa isip niya.
“Yes?” Husky na tugon ni Axyl.
And right. It was Axyl. No one’s here but Axyl. Hindi siya dapat na matakot. Nang marinig niya ang boses nito, unti-unti, gustong lumaban ng isip niya sa imahinasyong pilit pumapasok sa kanyang alaala.
Naramdaman ni Breonna ang pagtama ng mainit na hininga ni Axyl sa kaliwang pisngi niya. Yes. He was just there, beside her. Pe
