The Perfect Subject

II

CHAPTER TWO

“Ate, paturo naman ako ng assignment,o.”

Nasa sala kami ni Tita Thesa at nanonood ng TV nang lapitan ako ni Helga.

“Akin na, patingin,” sabi ko naman at inabot ang notebook niya.

“Hannah, wait, you should see this,” agaw ni Tita Thesa.

May isang partikular na news feature ang naka-flash ngayon.

“MATAPOS ANG HALOS ANIM NA BUWANG PAGLILITIS, NAPASAKAMAY NA RIN NG MGA MAGSASAKA NG HACIENDA ISABELA ANG LUPANG MATAGAL NA NILANG IPINAGLALABAN SA TULONG NG NAPAKABATA PA NGUNIT MATINIK NA ABOGADONG SI ATTY. LUIS ALFRED ALCARAZ KONTRA SA PAMILYA ALARCON NA UMAANGKIN DIN DITO...”

And the rest of the details followed hanggang sa may ipinakitang interview clip ng isang young-looking lawyer, may intriguing aura at with very attractive physical appearance.

“Masaya akong maibigay sa mga kliyente ko kung ano man ang nararapat para sa kanila,” tipid nitong tugon.

Helga was giggling nang matapos ang balita.

“That Alcaraz guy, isang katulad niya ang kakailanganin natin para manalo laban sa Tita Sylvia niyo. He is very exceptional. Hindi pa siya natatalo sa lahat ng mga kasong hinawakan niya,” sabi pa ni Tita.

“Hindi po ba napakabata pa niya?”

“Oh, no. Hindi siya pwedeng maliitin dahil sa edad niya, Hannah. Marami na siyang napatunayan. Hindi ang katulad niya ang mababayaran ng madrasta mo.”

“Madali ho ba siyang lapitan, Tita? Kung saka-sakali, mahihingi ba natin ang tulong niya?”

“Are you thinking of getting his service in this case, hija?”

“Yes, Tita. Kung magaling nga siya at kaya niyang ipanalo lahat ng kasong mahawakan niya, then bakit hindi ang kaso natin? Tita, konting panahon na lang ang kailangan ko at makakapagsampa na rin ako ng kaso.”

“Oh, Hannah,” ani Tita at ginagap ang palad ko. “Marami namang mga magagaling na abogado sa bansang ito pero duda ako kung kasing galing sila ni Atty. Alcaraz. Baka mahirapan tayong kunin ang serbisyo niya. Ang balita ko kasi mahal ang paunang bayad mapapayag lang siyang tanggapin ang isang kaso.”

“Tita, wala akong pakialam. Gusto ko pa ring magbakasakali. Kapag nabawi na natin ang mga kinuha ni Tita Sylvia sa atin, everything will be worth it. Mababayaran natin ang serbisyo ni Atty. Alcaraz kahit gaano pa kataas ang service fee niya,” matatag na sabi ko.

Siguro nga desperada lang talaga ako. Naniniwala kasi ako na wala akong dapat na aksayahing oras sa mga pagkakataong ganito. Walang karapatan si Tita Sylvia sa anumang pinaghirapan ng mga magulang namin para sa amin ni Helga. I have to see that Atty. Alcaraz sa lalong madaling panahon.

***

“LA.”

“Travis.”

Tumayo agad si Travis sa kinauupuan niya at kinamayan ako. Tinawagan niya akong magkita kami dahil may hihingin daw siyang pabor. Sa isang restaurant lang kami nagkita.

“I'm glad pinaunlakan mo 'ko, dude.”

“No problem.” Kagaya ko, artist din si Travis. “So tungkol ba saan 'yong pag-uusapan natin?”

“May gagawin akong exhibit at the end of this month.”

“Oh, that's cool. Finally.”

Bilang half- Irish, madalas nag-i-exhibit si Travis sa UK. Actually, sa Europe talaga siya sumikat at dahil sa may dugo siyang Pinoy, nakilala rin siya dito.

“At ikaw lang ang makakatulong sa'kin. Since first time ko ang magdisplay ng mga artworks ko dito sa Philippines, I don't have my own gallery.”

“Of course, you can borrow my art gallery,” sabi ko.

“Luis Alfred, I always knew I can count on you!”

“Parang ito lang, eh.”

At nag-high five kaming dalawa.

“Thank you talaga, dude.”

“Just tell me when's the exact date. I'll help you organize.”

***

Luis Alfred Alcaraz, twenty-nine, isa sa dalawang anak ng mag-asawang Lucio Alcaraz na isang batikang court judge at Almira Alcaraz na isang sikat na landscape artist.

He ranked one sa Bar exam.Two years pa lang siyang nagpa-practice ng kanyang profession pero nagtala na agad siya ng magandang records at wala pang naipatalong kaso ni isa.

Pero bukod sa pagiging abogado, kilala rin siya sa mga nakakamangha niyang paintings at kada taon na lang ay successful ang kanyang mga art exhibits.

Matatawag din siyang philanthropist dahil ang mga kinikita niya ay dinu-donate niya sa mga charities.

Okay. Sa tingin ko nga nakakabilib ang background niya ayon na rin sa Google. Tiningnan ko rin ang mga kasong hinawakan niya. Ang napansin ko lang, lahat ng mga naging kliyente niya ay iyong mga maliliit na organisasyon at iyong mga tipong mga nadedehado ng mga makapangyarihan.

Walang ipinagkaiba ang kaso namin sa mga hinawakan na niya kaya mas lalong humigpit ang paniniwala ko na siya nga ang makakatulong sa amin.

“Ano, friend, ang gwapo niya, 'no?” kinikilig na sabi ni Cheska na katabi ko habang nagsi-search.

“Ano ka ba, hindi ito ang panahon para magka-crush ka sa kanya, Cheska. Ang lalaking ito, kailangan ko siyang makausap sa lalong madaling panahon para mahingi ang tulong niya.”

“Ikaw naman, parang nag-comment lang. Pero pa'no mo nga siya makakausap? Wala naman tayong number niya tsaka napaka-private na tao niyan.”

“Tutulungan naman daw ako sabi ni Tita. Somehow may idea siya sa mga charities na tinutulungan ng taong 'to.”

“Go, friend. Sana magtagumpay ka sa hakbang na gagawin mo.”

“Sana nga, Cheska.”

Pagdating ko sa bahay, nandoon na si Tita. Bukod sa pagtulong sa pamilya namin na pamahalaan ang kompanya, may flower farm na business si Tita.

“Hannah, I have good news for you.”

“Ano 'yon, Tita?”

“Alam ko na kung paano at kailan mo makakausap si Atty. Alcaraz.”

“Papaano po?”

May iniabot siya sa aking isang invitation.

***

May gaganaping exhibit ang art gallery ni Atty. Alcaraz sa katapusan ng buwan na ito. Iyon nga lang ang bibidang mga artworks ay mga obra ng kaibigan niya at sikat na painter abroad na si Travis Clarkson. For a charity cause daw kaya naman naimbitahan si Tita. Isasama raw niya ako dahil iyon na ang tamang panahon para makausap ko si Luis Alfred at mahingi ang tulong niya tungkol sa kaso namin.

Nakaramdam ako ng kaba. Sana naman hindi niya kami biguin. Handa kong gawin lahat para lang pumayag siya na tanggapin ang kaso namin at kapag nangyari iyon, napakalaki na ng tsansa namin na mabawi ang nararapat sa amin ng kapatid ko.

“Pupunta ka rin ba?” tanong ko kay Gwayne kinagabihan. May sarili niyang bahay ang pinsan ko. Nandito siya ngayon dahil niyaya siya ni Tita na magdinner. Habang hindi pa nagsisimula ay nag-usap muna kami sa sala.

“I have to. Dadalo rin kasi ang pamilya ni Mr. Hernandez. Pinag-iisipan na nila kung kailan ang engagement namin ni Miranda at ang mga detalye sa kasal.”

“Gwayne.” Nakaramdam ako ng simpatya sa pinsan ko.

Sa isang pagkakamali lang ni Tita Sylvia, marami ang naisaalang-alang.

“I'll be fine, Hannah.”

“You can back out anytime. Hindi mo kailangang gawin ito.”

“Kaya ko 'to. Magtiwala ka lang sa 'kin. Hindi man ako makapagback out ngayon, meron namang anullment, di ba?”

Napangiti ako. “Tama ka.”

“You have to be careful, Hannah. Hindi mo alam ang tumatakbo sa utak ng Atty. Alcaraz na 'yan. Kahit siya pa ang pinakamagaling sa lahat, hindi mo pa rin siya lubusang kilala.”

“Alam ko 'yon, Gwayne. Kaya ko ang sarili ko. Gagawin ko lang 'to para maibalik ang mga kinuha sa atin. Walang mangyayari sa akin.”

***

“Kailan na ang magiging next exhibit mo?” tanong ni Travis nang dalawin niya 'ko sa bahay namin.

Pag-uusapan namin ngayong araw ang mga finishing touches sa art exhibit niya.

“Hindi ako sigurado, Travis.”

“What do you mean? You're always sure of everything, ano'ng nangyari?”

“I ran out of subjects.”

“ ‘Yon lang ba ang problema mo? Bakit hindi mo na lang alukin ang unang magandang babaeng makasalubong mo para maging subject mo?”

I smirked at him.

“Para namang hindi ka artist, Travis. Basta ‘yon na ‘yon. Kapag nakikita ko ang subject ko basta na lang pumapasok ang idea sa utak ko. Ngayon kasi, parang hindi naman na sapat na maganda lang siya para makagawa ako ng bagong artwork.”

“Well, that's new. You must really need something that would inspire you bigtime, LA. Pero pa'no mo malalaman kung ano ang bagay na ‘yon?”

“Hindi ko rin alam. Ang alam ko lang, I have to make money and be richer than I was yesterday.”

“Maybe it's hightime that you should fall in love, mate.”

“Rubbish,” pakli ko.

Pinag-uusapan ba nila 'ko ni Mom habang wala ako?

But seriously, how would I find the perfect subject for me? Who could she be?

***

“Ate, bakit hindi ako pwedeng sumama?” tanong sa akin ni Helga nang puntahan niya 'ko sa kwarto habang nag-aayos ako.

Sa gabing iyon na ang art exhibit ng kaibigan ni Luis Alfred Alcaraz na si Travis Clarkson.

“Kasi art exhibit lang naman ‘yon at tsaka wala kang makikitang mga kaedad mo do’n. Pupunta lang naman ako do’n para makausap si Atty. Alcaraz na tulungan tayo.”

“Gusto ko siyang makita, Ate. You see, ang gwapo-gwapo niya at mukhang mysterious pa,” nakangiting sabi pa ng kapatid ko.

Amused na napatingin ako sa kapatid ko.

“Seryoso ka diyan, Helga?”

“Oo naman, Ate. Marami nga akong pictures niya sa cellphone ko, eh.”

Itong kapatid ko talaga, naku.

“Helga, hindi naman siya celebrity, ah? Basta dito ka na lang at ipagdasal mo na sana matulungan niya tayo. Siya na lang ang pag-asa natin.”

“Ipagdadasal ko rin na sana maging boyfriend mo siya para naman may magtanggol din sa'yo.”

“Ikaw talagang bata ka,” sabi ko na lang.

Papaano naman kaya kung may kasintahan na pala ang abogadong yon?

Ay, teka, bakit ko ba inisip ‘yon?

“Magpapakabait ka rito habang wala kami, ha? ‘Andito naman si Manang Trining. Sabihan mo lang siya kung may kailangan ka.”

“Oo, Ate. Pangako.”

“Good.”

Bago kami umalis, tinawagan ako ni Cheska.

“O ano, friend, nakarating na ba kayo sa venue?”

“Hindi pa. Hinihintay pa naming matapos si Tita Thesa.”

“Nagkasya ba sa'yo ‘yong dress?”

“Oo naman. Saktong-sakto parang sinukat talaga.”

Pinasadahan ko ulit ng tingin ang sarili ko sa salamin. Si Cheska ang nagpahiram sa akin ng damit na maisusuot. Isa iyong light skyblue dress na simple lang at hapit sa katawan ko.

“Good luck sa'yo, Friend. ‘Pag hindi pa naakit sa'yo ‘yong Atty.  Alcaraz na ‘yon, ewan ko na lang,” aniya at napahagikhik sa huli niyang sinabi.

“Cheska!” react ko. “Alam mo namang pormal ang rason ko kaya ako dadalo sa exhibit na ‘yon, ikaw talaga.”

“Joke lang, ikaw naman, Friend. Kapag nakipag-usap ka na sa kanya relax ka lang, ha? Kaya mo 'yan. Tapatan mo ang level ng formality niya. Pero ‘wag naman ‘yong intimidating, ‘yong sakto lang.”

“Okay, Cheska. Hindi ko talaga kakalimutan yan.”

“Good luck ulit, Friend!”

“O sige, tatawagan na lang kita ulit.”

Ibinaba ko na ang cellphone at pinuntahan si Tita sa silid niya.

“Hannah, you look gorgeous!” bulalas ni Tita nang makita niya 'ko.

“Thanks, Tita. Kayo rin po.”

“Seryoso, hija. For sure you willl capture everyone's eyes there. Sana isa na ro’n si Luis Alfred, I heard na he's not dating anyone,” aniya habang kakaiba ang mga ngiti sa labi.

Napailing ako. Kay Helga, kay Cheska at ngayon pati ba naman si Tita?

“If he's not dating, anyone then dalawa lang ang ibig sabihin niyon, either pihikan siya or bakla siya.”

“Ikaw talagang bata ka!” natawang sabi ni Tita.

“Tara na po at baka naghihintay na sa 'tin si Gwayne,” sabi ko naman.

***