Kabanata 7
1001 Words
ALLORA
Five years ago...
"Hmmm! Tumigil ka na nga! Umuwi ka dito at kailangan na nating asikasuhin ang ating annulment, Allora. Hwag mo na rin akong padalahan ng regalo sa birthday ko.. Ayokong masira ang araw ko." sagot ni Johnny sa akin. Katatapos lang namin mag-usap.
"Ehemmm.. Allora, naman narinig mo naman ang sinabi ng hudas mong asawa sa papel.Hwag ka ng mag abala pa."aniya sabay kuha sa akin ng binabalot kong regalo. Ako sana ang mismong mag aabot nito sa asawa ko sa birthday niya. Kaso sinira nito.
"Akina nga yan Kyla--"inis na sambit ko pagkatapos inagaw ko sa kanya ang gift wrapper na sinira niya.
"Tanga ka pa rin ba hanggang ngayon Allora? Hindi mo ba parin tanggap na hindi ka mahal ng gago mong asawa. Sa dalawang taon natin sa Canada naisipan ka ba niyang dalawin kahit isang beses lang? Ni hindi na nga niya siguro ikaw makikilala kapag nagkita kayong dalawa." ani ni Kyla.
"Hindi hayaan na natin busy siya--"she interrupt me at kulang na lang sampalin niya ako.
"Tanga ka talaga.. Busy sa pakikipag s*x sa iba't-ibang babae. Wala na siya sa serbisyo Allora matagal na pero naalala ka ba niya. Kaya wake-up. Ipakita mo kung sino ka sa asawa mo. Pumunta ka sa party niya at hwag na hwag kang magpapakilala rito.
"Ok.." tipid na sagot ko.
Nag punta ako sa birthday Party ng asawa ko. Aaminin ko namiss ko ang Antique. Marami nang nagbago rito.
Hindi ako nagpasundo kahit kanino. Dumiretso ako sa bahay ng abuela ko at naabutan ko ito na kasama si lola Celia.
Gulat na gulat sila ng makita nila ako.
"Apo, Allora hija ikaw na ba talaga yan?" tanong nila sa akin at sabay pa talaga silang dalawa.
"Opo." sagot ko sabay bless sa kanilang dalawa.
"Naku! Teka alam na ba ng asawa mo ng apo ko na umuwi ka na?" tanong ni Lola Celia.
"Opo, well infact siya ang nagpauwi sa akin rito para ayusin ang annulment namin. Para parehas na kaming maging malaya." sagot ko.
"Ano???" Bakit apo???" tanong ni Lola Fatima sa akin.
Naupo ako sa sala at huminga ng malalim at binuga ng ilang ulit bago nagsalita.
"La, hindi kasi kami masaya sa isa't-isa. Baka it's time na--" pinigilan ako nila na magsalita.
"No!!! Hindi kami papayag. Sinasabi mo lang yan kasi nawalan kayo ng time sa bawat isa apo. Sure ako pag nakita niyo ang isa't-isa manunumbalik ang lahat." wika ni Lola Celia. Parang sure siya sa mga sagot niya. Hindi niya yata alam na palikero ang apo niya. Nalaman ko iyon kasi pinamatyagan ko ang asawa ko. Akala ko nga magbabago siya pero mas lalo siyang lumala talaga kaya naman pumayag na rin ako sa gusto niya.
"La, malaki na kami ng apo niyo. At may tamang desisyon." final na sagot ko.
"Hindi apo, kakausapin ko si Johnny." pilit ni lola Celia. Hindi ko na siya kinausap pa at pagod ako pero nagpaalam naman ako sakanila ng maayos. Ayoko namang maging bastos sa paningin nila..
Kinabukasan buong akala ko ay ok na sa mga lola namin na kahit hindi na kami magsama ni Johnny since ang apo naman niya ang atat na makawala sa akin.
Pero heto ininvite pa nila ako sa birthday nito.
Antique Sports Complex kung saan dinadaos ang kaarawan ni Johnny pati na rin ang retirement niya sa pagiging Gobernador. Hindi ko alam na bumaba na pala ito at wala akong balita na rin sa kanya 5 years ago. Ang usapan namin uuwi ako ng Antique kapag nagsecond Anniversary kami kaso hindi ako natuloy dahil marami akong inasikaso sa ibang bansa.
Gabi na ng naka alis ako ng bahay. Hindi ako nagpasundo sa driver nito. Wala siyang kaalam alam na umuwi na ako.
Nakarating ako ng ASC. Walang halos nakakakilala sa akin rito. All eyes on me pagpasok ko ng venue. Hindi ko pa nakikita ang talipandas kong asawa. Habang naglalakad ako sa red carpet. Maraming matang nakatingin pa lalo sa akin. I was so feeling happy that finally I got the attention that I wany five years later.
Walang nakakilala sa akin dahil ibang iba na nga ako. Malayo na ako sa Allora na lulumba lumba. Nang mapalingon sa akin ang asawa ko. Huminga ako ng malalim at pilit umuukil sa utak ko ang mga bilin ni Kyla sa akin. "Allora, hwag kang tanga. Ipakita mo sa talipandas mong asawa kung sino ka."
Sinadya kong lambutan pa ang pag galaw ng hips ko. Bago ako nakarating sa harapan kung saan naroon si Johnny. Ang lalaking minahal ko ng limang taon na never naman akong pinahalagahan.
Lumapit sa akin ang kaibigan nito. At nakikilala ko sila. Kitang kita ko ang pagtitig ni Johnny sa akin. Naisip ko na nahalata ba niya na ako ito. Pero ng sabihin niya sa akin na.
"My lovely--" natigilan ako at nagsalita sa kaibigan nito.
"Marky, is that you?" lambing na tanong ko.
Pinasadahan naman ako ng tingin ni Marky.
"Have we met before Miss?" naguguluhang tanong nito.
"Yah! In your abuelo's party in Los Angeles. Don't you remember me? Magtatampo na ako sayo niyan." sagot ko sabay tawa ng tatlo.
Natigilan ito at biglang nagsalita.
"Yah! I remember you now. You must be--" natigil ang pagsasalita ni Marky ng marinig namin na tawagin ang pangalan ni Johnny.
Ganitong ganiti iyon. Birthday niya rin ng unang nakilala ko siya at humanga ako sa kagwapuhan niya. Iwinaksi ko ang aking iniisip at nag focus ako ngayon. Mali pa na balikan ko ang ala-ala na iyon dahil mukhang miski si Johnny ay nakalimutan na ako. Ni hindi nga niya nakilala ang asawa niya.
Habang nagsasalita ito tahimik ko namang sinisimsim ang glass na hawak ko. Sa tagal ko sa ibang bansa. Natutunan ko ng pahalagahan muli at mahalin ang aking sarili. I was busy to improved myself and I'm happy that I've made it. Ngayon mas confident na akong humarap sa maraming tao at lalo na sa kanya. Si Johnny ang lalaking mas dumurog ng aking buong pagkatao.
- Writer
