เมื่อเชษพาเจนกลับมาถึงค่าย เวลาก็ล่วงเลยเข้าสู่ช่วงดึกจนทุกคนแยกย้ายกันเข้าพักผ่อน เชษเดินตามส่งเธอจนถึงหน้าบ้านพัก ใบหน้าของเขายังมีรอยยิ้มอารมณ์ดีอย่างเห็นได้ชัด
“พรุ่งนี้ฉันจะไปช่วยเธอเก็บของนะ” เชษบอก สีหน้ายิ้มกริ่ม
“ห๊ะ! พรุ่งนี้เลยเรอะ!” เจนตาโต หันมามองเขาด้วยความตกใจ
“อื้อ”
“นายรีบไปมั้ยอะ?” เจนบ่นงึมงำ พลางเบือนหน้าไปอีกทางเพื่อซ่อนใบหน้าที่เริ่มขึ้นสี
“ไม่อะ” เชษก้มหน้าเข้าไปใกล้เธอ ดวงตาคมสบตาคู่สวยที่เบือนหนี
“ฉันอยากอยู่กับเธอจะแย่แล้ว” เขากระซิบเสียงนุ่ม ทำให้เจนสะดุ้ง หันกลับมามองทันที
“นาย...อื๊อ!”
เชษไม่ปล่อยให้เจนปฏิเสธ เขาใช้สองมือประคองแก้มเธอและโน้มตัวลงมา ริมฝีปากร้อนกดจูบเธออย่างเร่าร้อนและลึกซึ้ง เจนตาเบิกกว้างในตอนแรก ก่อนที่ความอบอุ่นจากสัมผัสนั้นจะทำให้เธอเคลิ้มไป
เชษถอนจูบออกมาอย่างอ้อยอิ่ง ใบหน้าของเขายังคงอยู่ใกล้จนลมหายใจของทั้งคู่แตะกัน
“ฝันดีนะ”
