Sabaha karşı uyandığımda Ali yanımda yoktu. Biraz kıpırdadım, doğruldum ve etrafa bakındım ama odanın hiçbir yerinde göremedim onu. Yerimden kalktım, serumu kolumdan çıkardım, zaten bitmek üzereydi. Ayağıma hastaneye özel terlikleri geçirip odamın kapısını açtım ve çıktım. İlk fark eden Çınar oldu
“Sinemis! Neden kalktın?” deyip yerinden fırladı
“Çınar Ali nerede?” derken ağladım ağlayacaktım
“Ali’nin küçük bir işi varmış ama gelecek merak etme”
“Ne işiymiş bu Çınar, benden bir şey mi saklıyorsunuz? Alp’le Timur da yok, Efsun da... Birine mi bir şey oldu?” dedim panikle. Birine bir şey olup olmadığı sorusunu çok fazla soruyordum son günlerde.
“Kimseye bir şey olduğu yok, işi var gelecek. Babaannesini götürdü sanırım sonra da işini halletmeye gitti”
“Babaannesi hastaneden ayrılmadan ö
