2 อาทิตย์ต่อมา
จันทร์เจ้าใช้ชีวิตอยู่ในบ้านหลังงามของมาคัสอย่างมีความสุขตลอดระยะเวลาที่เธอพักรักษาตัวอยู่ที่นี่ มาคัสดูแลเอาใจใส่ดีทุกอย่าง ถึงแม้ว่างานเขาจะหนักมากเท่าใด แต่มาคัสก็ไม่เคยละเลยหน้าที่การเอาใจใส่เธอเลยแม้สักครั้ง
"นี่ไงเดซี่ทำเสร็จแล้วสวยมั้ยคะ" เดซี่ชูกระเป๋าด้วยฝีมือการถักของตัวเองชิ้นแรก จันทร์เจ้าสอนงานฝีมือให้เดซี่หลายอย่าง วันนี้เป็นคิวการถักกระเป๋าด้วยไหมพรม เดซี่ตั้งอกตั้งใจเป็นพิเศษ เธอบอกว่าจะทำไปอวดเพื่อนๆ ที่โรงเรียน
"สวยมากค่ะ เก่งมากเลย สอนแป๊บเดียวก็ทำได้แล้ว " จันทร์เจ้าเอ่ยชมเด็กน้อยคนนี้ด้วยความชื่นชม เดซี่เป็นเด็กตั้งใจและจริงจังกับทุกการสอนที่มอบให้
"เรามาทำให้ป๊ะป๋ากันดีกว่านะคะ เดซี่จะถักเป็นรูปการ์ตูนตัวโปรดให้ป๊ะป๋าค่ะ " จันทร์เจ้าขำเล็กน้อย นั่งนึกภาพมาเฟียสะพายกระเป๋าการ์ตูนสีหวานแหววไปทำงาน คงทำให้ความน่ากลัวกลายเป็นศูนย์อย่างแน่นอน พูดถึงมาคัส
