Once upon a time : คน (เคย) รัก [คีย์ + น้อยหน่า]

น้อยหน่า "ไปผับกันค่ะ กูหิวผู้ชายแล้ว" ฉันค่อยๆหันไปมองเพื่อนรักอย่างสมคิดที่ทำท่าสะดีดสะดิ้งอยู่ ทุกคนคงจะพอรู้จักฉันมาบ้างแล้วเนาะแต่ยังไงก็ขอแนะนำตัวอีกทีนะคะ ชื่อน้อยหน่าค่ะ อายุ22 ปี และฉันเป็นเพื่อนรักของจันทร์เจ้า ตอนนี้กำลังฝึกงานอยู่ที่บริษัทนำเข้าสินค้าจากต่างประเทศ ฉันฝึกงานอยู่แผนกจัดซื้อ นิสัยของฉันเป็นคนนิ่งๆ แต่พูดเยอะค่ะเว้นแต่ถ้ามีใครทำให้ไม่พอใจ "เบาได้เบาเพื่อนรัก"ฉันรีบบอก "มึงเบาเนาะอีเวร" ฉันโสดนะคะเผื่อใครยังไม่รู้ ก็มีคนคุยบ้างแต่ยังไม่ถูกใจใครเลย และฉันเองก็ยังไม่อยากมีใครด้วยแหละอยากอยู่แบบนี้ไปก่อน อยากไปเที่ยวไหนก็ไปอยากจะเมาจนเดินไม่ไหวก็ไม่ต้องมีคนคอยบ่น ฉันว่ามันสบายใจดีออก "ไปค่ะกูคิดถึงผัวกูแล้ว"คิตตี้พูดพรางทำท่าเขิน "บอสหรอคะ"โบว์ถามจนฉันอดยิ้มไม่ได้ "บอสพ่อมึงสิอีโบว์ กูหมายถึงพี่โบ๊ทกับพี่คีย์ต่างหาก" พวกฉันสนิทกับเพื่อนของบอสหรือเจ้าของบริษัทที่ฉันฝึกงานอยู่นี่แหละ สนิทแบบเร็วมากอ่ะและผับที่เราไปก็เป็นผับของพี่โบ๊ทเพื่อนรักของบอสนั่นเอง เหล้าฟรีคือฟรีทุกอย่างอ่ะและไม่ต้องห่วงเรื่องความปลอดภัยเลยด้วยเพราะถ้าเมาจนกลับไม่ไหวก็นอนห้องพักข้างบนแค่นั้นเอง และวันนี้วันศุกร์คือมันเป็นวันปล่อยผีของพวกฉันหลังจากที่ทำงานกันอย่างเต็มที่ไง เรื่องเที่ยวฉันกับเพื่อนก็สู้ตายค่ะและอย่าได้ถามเรื่องกินเหล้าเพราะพวกฉันกินแทนน้ำเปล่าไปแล้ว "ไปกันเถอะกูขี้เกียจฟังมันเพ้อเจ้อ"จันทร์เจ้าเพื่อนรักของฉันรีบพูดประชด "วันนี้แต่งตัวเบานะคะคุณน้อยหน่า"โบว์เอ่ยแซวเมื่อเห็นชุดที่ฉันใส่ ถ้าถามว่าฉันแซ่บมั้ย หึ...ถ้าคุณคิดว่าจันทร์เจ้าอ่อยเก่งแล้วสำหรับฉันคือคูณร้อยค่ะ แต่ที่ฉันแต่งตัวง่ายๆเพราะวันนี้จะมีคนขี้บ่นมาที่ผับไง "พ่อมึงมาไงคะ มึงน่ะเตรียมสำลีอุดหูไว้เถอะอีโบว์"ฉันบอกเพื่อนไป ผับ พวกฉันใช้เวลาขับรถไม่นานก็มาถึงผับตอนนี้แค่ทุ่มครึ่งคนก็เริ่มเยอะ และพวกฉันเลือกที่จะเข้าทางด้านหน้าเพราะพวกฉันมาเช็คความฮอตของตัวเองก่อน "คนนั้นกูจองนะ"โบว์ชี้ไปที่โต๊ะของผู้ชายที่ยกแก้วให้พวกฉัน "จองกับตีนกูนี่เขามองกูต่างหาก"คิตตี้รีบพูดแทรก "คนเริ่มเยอะแล้ว รีบขึ้นไปเถอะ"จันทร์เจ้าผลักหลังฉันให้เดินขึ้นบันไดไป พวกฉันไม่ค่อยได้ลงมาข้างล่างเท่าไหร่หรอก ส่วนมากจะกินเหล้าอยู่ที่ห้องของพี่โบ๊ทมากกว่าแต่ถ้าจะลงมาก็ต้องขอก่อนไม่งั้นจะไม่มีครั้งต่อไป "บอสมาถึงเร็วจังคะ"ฉันเอ่ยถามบอสที่นั่งหน้านิ่งอยู่ คือจะนิ่งไปไหนก็ไม่รู้บอสฉันเนี่ย "พวกคุณไม่เร็วเลย"ฉันยิ้มแห้งๆให้บอสก่อนจะเดินมานั่งที่โต๊ะของตัวเอง คือไม่น่าถามให้โดนย้อนเลยกู "ไอ้คิตตี้ผ่าน ไอ้เจ้าผ่าน ไอ้หน่าผ่าน แต่ไอ้โบว์ไม่ผ่าน" พวกฉันรีบหันไปตามเสียงของผู้ชายที่ยืนดุอยู่หน้าประตู ฉันบอกแล้วไงว่ามันจะมีคนบ่น ฉันรีบหันไปยกยิ้มใส่ไอ้โบว์ที่นั่งไขว่ห้างไม่สนใจคำพูดของพี่โบ๊ทนี่ถ้ามันใส่ชุดวันเกิดมาได้มันก็คงจะใส่มาแล้ว "ไม่ถอดมาเลยวะแต่งขนาดนี้"พี่โบ๊ทบ่นแล้วผลักหัวไอ้โบว์จนเซ "ได้หรอคะ ถอดได้หรอเนี่ย"หึ...แล้วมันยอมที่ไหนล่ะ "นี่แค่หนึ่งนะคะ ถ้าสองมาเมื่อไหร่กูว่าอีโบว์ได้เผาแบบไม่สวดแน่ๆ"คิตตี้กระซิบบอกฉัน ฉันยิ้มให้เพื่อนก่อนจะเดินมาหาพี่โบ๊ทที่นั่งหน้าบึ้งอยู่ คือถามว่ากลัวมั้ยฉันไม่ได้กลัวพี่โบ๊ทหรอก เพราะพี่โบ๊ทง้อง่ายจะตาย "พี่โบ๊ทไปไหนมา"ฉันถามพี่โบ๊ทแล้วยิ้มให้ "พี่ขอร้องเลยนะหน่า อย่าได้แต่งตัวด้วยเศษผ้าแบบนั้นอ่ะ"พี่โบ๊ทพูดพรางชี้ไปที่โบว์ "สวยจะตาย หน่าไม่เห็นว่ามันจะเสียหายตรงไหนเลยเถอะ"ฉันบอกไปเพราะการแต่งตัวของฉันมันก็ไม่ได้ต่างจากโบว์เพื่อนรักของฉันหรอก และอีกอย่างมาเที่ยวผับนะคะไม่ได้มาทำกับข้าวขายมีของมันก็ต้องโชว์ "แล้วทำไมไม่แต่งล่ะวันนี้"พี่โบ๊ทถามฉันเสียงดุ "พ่อมาไงวันนี้ หน่าขี้เกียจฟัง"ฉันรีบบอกไป "ทีกับพี่ไม่เห็นกลัวเลยเถอะ"เพราะพี่โบ๊ทเป็นพวกปากร้ายใจดีไงถึงไม่มีใครกลัวแต่กับอีกคนมันไม่ใช่ ตุ้บ!! "โว้ย!!!! อะไรวะใครโยน"ฉันรีบหันไปมองเมื่อเห็นหมอนลอยไปโดนหน้าของเพื่อนรัก "กูโยนเอง ทำไมวะ"เสียงดุของคนที่มาใหม่ถามกลับโบว์ "นี่น้องไง ทำไมทำกับน้องแบบนี้ล่ะคะ"ฉันส่ายหัวเมื่อเห็นไอ้โบว์พูดเสียงสอง "ไม่ต้องมองหน่าเลยค่ะ หน่าเตรียมตัวมาดี" ฉันรีบบอกเมื่อเห็นสายตาดุของพี่คีย์มองมาที่ฉัน พี่คีย์เป็นคนที่ดุแล้วเพื่อนฉันทุกคนกลัวอ่ะ ฉันเองเคยโดนดุจนร้องไห้เลยนะเว้ยยิ่งกว่าพ่ออีกพี่เขาน่ะ "เจ้าไม่เคยทำให้พี่คีย์ผิดหวังเลยนะคะ"จันทร์เจ้ารีบพูดตัดบททันทีจนพี่คีย์ที่เดินมายีผมของจันทร์เจ้า "มันยุ่งหมดแล้วเนี่ย" "เมาหรือยัง"ฉันสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงของพี่คีย์ คือกูกำลังจะยกแก้วเหล้าเข้าปากไงเรื่องของเรื่อง "กินเหล้าถ้ากินแล้วไม่เมาจะกินทำไมคะ"จันทร์เจ้ารีบตอบแทนฉัน แต่สายตาของพี่คีย์กำลังอยากให้ฉันตอบไง "ยังไม่เมาค่ะนี่แค่แก้วแรกเอง หน่ารู้แล้วว่าห้ามเมา"ฉันบอกไป ที่ฉันบอกว่าฉันเคยโดนพี่คีย์ดุก็เพราะเรื่องกินเหล้านี่แหละ คือกูกินเหมือนอาบไงตอนนั้นแล้วก็อวดเก่งขับรถกลับคอนโดเองจนขับไปชนเสาไฟข้างทางดีนะไม่ตาย "มึงก็ดุเกินไปมั้ยคีย์"ฉันรีบยกนิ้วให้พี่โบ๊ททันทีเลย หลังจากนั้นพวกฉันก็นั่งกินเหล้าฟังเพลงกันตามปกติ ส่วนพี่โบ๊ทพี่คีย์แล้วก็บอสก็นั่งอยู่อีกฝั่ง วันนี้ฉันไม่ลงไปข้างล่างเพราะคนมันเยอะเกินฉันก็เลยนั่งอยู่กับจันทร์เจ้าปล่อยให้ไอ้โบว์กับคิตตี้มันลงไปสนุก "ไม่ลงจริงง่ะ"จันทร์เจ้ากระซิบถามฉัน "คนเยอะเกิน ไม่อยากโดนเบียด"ฉันบอกเพื่อนไป "กูว่าอีกสิบนาทีคนของพี่โบ๊ทได้ลากมันขึ้นมาแน่"ฉันมองลงไปด้านล่าง ไม่ถึงสิบนาทีหรอกเพราะตอนนี้พี่โบ๊ทลงไปเองเลย เพราะอะไรน่ะหรอเพราะไอ้โบว์แม่งขึ้นไปเต้นบนโต๊ะแล้วนั่น "ลากไอ้สองตัวนั่นขึ้นมาโว้ยยย!!!!"พี่โบ๊ทสั่งลูกน้องตัวเอง "ง่วงก็กลับ"ฉันสองคนหันไปมองเสียงดุที่อยู่โต๊ะอีกฝั่ง "บอสจะกลับแล้วหรอคะ ขับรถดีๆนะคะ"ฉันถามบอสที่ลุกขึ้น "พวกคุณเองก็ควรจะกลับได้แล้ว ถึงพรุ่งนี้จะเป็นวันหยุดก็ตามเถอะ"บอสพูดเสียงดุจนฉันสองคนทำตัวไม่ถูก "มึงกลับเถอะเดี๋ยวกูดูเอง"พี่คีย์รีบบอกบอสไป หลังจากที่บอสกลับตอนนี้ก็เหลือแค่ฉันกับจันทร์เจ้าและพี่คีย์ที่นั่งอยู่ในห้อง พี่คีย์เป็นคนหล่อนะสำหรับฉัน ผู้ชายที่อายุจะเข้าสามสิบฉันว่ามันกำลังดีเลยนะ "กูไปเข้าห้องน้ำนะ" "ดึกแล้วนะไม่กลับหรอ" ฉันแหงนหน้ามองคนที่ยืนค้ำหัวฉันอยู่ ให้ตายเถอะปกติก็ดุจนน่ากลัวอยู่แล้วถึงจะสนิทกันก็ตามเถอะ ฉันยิ้มให้พี่คีย์ก่อนจะหันหน้ากลับไปมองจันทร์เจ้าที่เดินไปเข้าห้องน้ำ "พี่ถามก็ตอบดิหน่า" "หน่ารอกลับพร้อมเพื่อนค่ะ หน่าไม่ได้เอารถตัวเองมา"ฉันรีบบอกไปเพราะวันนี้พวกฉันมารถคันเดียว "ง่วงมั้ยพี่จะไปส่ง ไม่ต้องรอแล้วมั้งไอ้โบว์กับคิตตี้น่ะ"พี่คีย์พูดเสียงดุ "กูว่าเรากลับก่อนพวกมันเถอะ เพราะดูท่าแล้วมันนอนผับแหละ"จันทร์เจ้าที่เดินเข้ามาบอกฉัน "เดี๋ยวพี่ไปส่งเจ้าก่อนแล้วกัน" หลังจากนั้นฉันกับจันทร์เจ้าก็เดินตามพี่คีย์มาที่ลานจอดรถ ตีสองไม่ง่วงก็แปลกนี่ถ้าวันนี้พี่คีย์ไม่มาฉันคงเป็นอีกคนที่ขึ้นไปเต้นกับไอ้โบว์ "ส่งเจ้าตรงนี้แหละ พี่คีย์รีบไปส่งไอ้หน่าเถอะค่ะมันดึกแล้ว"จันทร์เจ้าบอกคนที่ขับรถอยู่ "รีบเข้าคอนโดเลย เข้าห้องแล้วไลน์บอกพี่ด้วย" หลังจากที่จันทร์เจ้าเข้าคอนโดไป ตอนนี้ก็เหลือแค่ไปส่งฉันให้ตายเถอะทำไมฉันต้องนั่งเกร็งด้วยวะ แถมพี่คีย์ก็เงียบเหมือนไปโกรธใครมาอีก "ถ้าพี่ไม่มาผับวันนี้ คนที่เต้นบนโต๊ะก็คงเป็นหน่าด้วยสินะ"กูว่าแล้วไงล่ะ "อย่าบ่นหน่าสิคะ"ฉันพูดเสียงเบาคือรู้ทันกูไปอีก "ก็เป็นห่วงถึงบ่น ไม่ต้องมามองพี่แบบนี้เลยนะหน่า"เอ้า...กูโดนอีกแล้วอ่ะ "พี่คีย์แค่มาส่งหน่าแล้วจะกลับไปด่าไอ้โบว์ต่อใช่มั้ยคะ"ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง "หรือจะให้พี่ทำอะไรกับหน่าต่อล่ะ"