“วันนี้ไปเที่ยวกับเพื่อนนะ” ระหว่างนั่งกินมื้อเย็นช่วงหัวค่ำเอมอรก็พูดขึ้นให้รพีพัฒน์รู้ แต่มันไม่ใช่การขออนุญาตนะ เพราะไม่มีเหตุผลข้อไหนที่เธอต้องขออนุญาตเขาเลยสักนิด เธอก็แค่บอกไว้ก่อนจะได้ไม่ต้องตอบคำถามเขาตอนที่จะออกจากบ้านก็แค่นั้น
“ไปที่ไหน” รพีพัฒน์ไม่ได้ห้ามแต่ก็เลือกจะถามขึ้นให้รู้ว่าเธอจะไปที่ไหน
“ยังไม่รู้ เดี๋ยวเพื่อนบอกอีกที” เปล่า เธอกับเพื่อนนัดกันไว้แล้วว่าจะไปที่ไหน เพราะพวกเธอมีที่ประจำของพวกเธออยู่แล้ว แต่ที่พูดออกไปแบบนี้เพราะไม่อยากบอกให้รพีพัฒน์รู้ก็เท่านั้น
แต่
“งั้นฉันไปด้วย”
“ไม่ได้!” เอมอรแย้งออกมาทันทีอย่างไม่เสียเวลาคิด
“ทำไม หรือว่าแอบนัดใครไว้?” คำถามพร้อมสายตาจับผิดจ้องมองเอมอรทันที
“ทำไมต้องแอบ ฉันอยากนัดใครก็ได้” เอมอรไหวไหล่พูดออกไปอย่างไม่เกรงกลัว
“งั้นก็ไม่ต้องไป”
“นายไม่ใช่พ่อฉันนะ!” ขนาดพ่อเธอยังไม่เคยห้ามเรื่องเที่ยวเลยสักนิด แล้วเขาเป็นใครจะ
