“เบา ๆ” รพีพัฒน์พูดขึ้นหลังจากเอมอรยกเหล้าขึ้นกระดกแทบไม่วาง เรียกว่านี่เป็นครั้งแรกเลยตั้งแต่รู้จักกับเอมอรมาแล้วได้เห็นตัวตนของเธอเวลาอยู่กับเพื่อนสนิท
พูดมาก หัวเราะเก่ง ต่างจากเวลาอยู่กับเขาอย่างสิ้นเชิง
“อย่ายุ่งหน่า! ให้มาด้วยแล้วก็นั่งดื่มเงียบ ๆ ไป” คนอาการกรึ่ม ๆ พูดขึ้นอย่างขัดใจที่คอยถูกห้ามถูกเตือนราวกับเธอเป็นเด็กน้อย
“...” รพีพัฒน์ถึงกับส่ายหัวให้กับความดื้อของเอมอร ปกติก็รู้ว่าเธอดื้อ แต่ไม่คิดว่าพอเธอยิ่งเมาก็ยิ่งดื้อขนาดนี้
“พี่พีก็อย่าไปห้ามมันเลยค่ะ เครื่องมันร้อนแล้วมันไม่หยุดหรอก” ใบหยกเพื่อนของเอมอรพูดกับรพีพัฒน์ขึ้นอย่างสนิทสนม ทั้งที่ตอนแรกเพื่อน ๆ ของเธอทุกคนมีท่าทีนิ่ง ๆ ตึง ๆ ต่อเขา แต่ก็อย่างว่า วงเหล้าสามารถสร้างได้ทั้งมิตรและศัตรู
“นั่งดื่มนี่ ห้ามลุกไปไหนเข้าใจไหม” แล้วรพีพัฒน์ก็พูดกับเอมอรขึ้นเพื่อปล่อยให้เธอได้เต็มที่กับเพื่อนของเธอ
“รู้แล้ว ๆ สั่งเป็
