สามีรสแซ่บ

ประสานเป็นหนึ่งเดียว

“ไม่ได้ ผมมาไกลเกินจะหยุดแล้ว...” เขาใช้นิ้วชี้แตะปลายจมูกเธออย่างเอ็นดู “จะช้าหรือเร็ว เราก็ต้องมีวันนี้”

หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนเอ่ยในสิ่งที่ติดอยู่ในใจ

“มันง่ายขนาดนี้จริง ๆ เหรอคะ แต่งงานกับทนายความของเจ้าหนี้ แล้วหนี้สิบล้านจะหายจริง ๆ นะเหรอคะ”

“ก็เหมือนกับที่คุณป้าของคุณยกให้คุณเป็นเจ้าสาวแทนปภาดาไง มันก็ไม่ได้ยากเย็นนี่”

เนตราเงียบไปครู่หนึ่งก็ตอบเสียงอ่อยอ่อน “แต่ฉันกับปอยเป็นญาติกัน นามสกุลเดียวกัน”

“ผมกับเขาเป็นยิ่งกว่าญาติ เป็นเหมือนคนในครอบครัว เอางี้ พรุ่งนี้ คุณจะได้รู้ความจริงทุกอย่าง แต่ตอนนี้ ผมว่าเราไปต่อกันดีกว่า อย่าคิดว่าผมจะยอมหยุดง่าย ๆ นะ”

หญิงสาวอ้าปากจะร้องประท้วง แต่เขาปิดปากหอมนุ่มของเธอเสียก่อนด้วยปากอุ่นจัดของตน เนตราพยายามฝืนตัวเอง ไม่เพริดไปกับรอยจูบนั้น แต่สักพักเธอก็เผลอเผยอปากขึ้น เปิดโอกาสให้เขาแทรกลิ้นแกร่งเข้ามาเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเล็ก ๆ ของเธอ

แลกจูบกันอยู่ครู่ รวิก็ถอนปากออก เนตราอ้าปากเพื่อตะครุบอากาศ ขณะที่ชายหนุ่มลากริมฝีปากร้อนจัดลงมาที่ปลายคาง และซอกคอหอมกรุ่น มือเริ่มสัมผัสเธอด้วยน้ำหนักแน่นหนักขึ้นทุกที เขาสอดมือเข้าไปใต้เนื้อผ้าทางด้านหลังเพื่อปลดบราเซียร์สีหวานออก

ดอกบัวคู่งามพอเป็นอิสระมันก็เต่งตั้งชูชันท้าทายสายตา รวิก้มหน้าลงไปอย่างไม่อาจห้ามใจ ร่างของหญิงสาวสั่นเทาเมื่อปลายลิ้นของเขาแตะลงใต้ฐานหน้าอกขนาดเหมาะมือนั่น แล้วเริ่มละเลงเลีย จนพอใจ จึงครอบปากลงไปที่ยอดอกสีทับทิม ดูดกลืนเอาความหอมหวานอย่างหิวกระหาย หญิงสาวส่ายหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน และพยายามจะไม่ปล่อยเสียงร้องออกมาเพราะความอาย

แม้ในยามที่ปากกำลังดูดดึงดอกบัวสล้างอย่างเมามัน มือหนาก็เอื้อมลงไปด้านล่าง สัมผัสกับเนินเนื้อผ่านกางเกงชั้นใน แล้วลูบคลึงแผ่วเบา

‘อื้อ’ หญิงสาวส่งเสียงครางอย่างทนไม่ไหวอีกต่อไป ร่างเธอบิดไปมา หน้าท้องเนียนราบนั้นยุบขึ้นยุบลงตามจังหวะการหายใจที่สั่นรัวเพราะความเสียวซ่าน

อิ่มหนำจากดอกบัวคู่งาม เขาก็เลื่อนตัวขึ้นประกบปากกับเธออีกครั้ง ปรนเปรอด้วยรสจูบเร่าร้อน วาบหวาม เนตราครางฮือ หายใจหายคอแทบไม่ทัน ครู่ต่อมา รวิก็ละจากปากหอมหวานแล้วเคลื่อนกายลงด้านล่าง มือใหญ่ค่อย ๆ ถอดกางเกงชั้นในของเธอลงจนสำเร็จ เนินหฤหรรษ์ของเธอปรากฏชัดในสายตา ตอนนี้มันฉ่ำชื้นแวววาวจนเขาอดใจไว้ไม่ไหว ต้องก้มหน้าลงไปทักทาย รอยแยกนั้นอ้าออกเล็กน้อย เขาไม่รอช้ากดลิ้นลงไปแล้วลากผ่านช้าๆ

เธอครางออกมาอีกครั้ง กายบิดเร่ากว่าเดิม

เขาค่อยๆ แยกขาเธอออกให้กว้างอีก ปากก็พรมจูบเพื่อสูดดมเอาความหอมหวานล้ำของซอกหลืบนั่น ก่อนใช้ปลายลิ้นฉกลึกเข้าไปแล้วอมดูดเป็นจังหวะ เสียงครวญครางของหญิงสาวยิ่งดัง นิ้วเรียวของเธอสอดเข้ามาในเส้นผมนิ่มสลวยของเขาแล้วกำเอาไว้แน่น

“คุณคาร์ล…” เธอเรียกชื่อเขาด้วยเสียงสั่นพร่า กล้ามเนื้อทุกส่วนสั่นระริกด้วยความปรารถนา

ชายหนุ่มละจากเนินสวรรค์ขึ้นไปจูบปากเธอ แลกลิ้นกับเธอ และรู้ได้ว่าทั้งเขาและเธอพร้อมแล้วสำหรับการไต่บันไดสวรรค์ เขารีบถอดกางเกงของตัวเองออก

มือใหญ่จัดการแยกขาเธอออกจากกันในลักษณะให้ชันเข่าขึ้น จากนั้นจึงค่อย ๆ นำสิ่งนั้นเข้าไปในกลีบดอกไม้บอบบางที่แสนคับแคบ

“โอ๊ย...” คนใต้ร่างสะดุ้งและร้องออกมาเบา ๆ ใบหน้าเหยเกน่าสงสาร เขาก้มลงจูบหน้าผากเพื่อปลอบใจ ไม่ดึงดันเอาแต่ใจ แล้วจูบปากเธออีกครั้งเพื่อให้เธอลืมความเจ็บปวด ระหว่างนั้นเขาก็ค่อย ๆ ขยับตัวทีละนิด ทีละนิด เธอไม่ร้องแล้ว แต่กลับเกร็งแน่นจนมันรัดของเขา

“ไม่ต้องเกร็งนะ ทำตัวสบาย ๆ” เขากระซิบเสียงหวานริมหูขาวสะอ้าน และเธอก็ทำตามง่ายดาย เขาจึงค่อย ๆ โยกตัวช้า ๆ ไม่บุ่มบ่าม จนสามารถเข้าไปได้ลึกมากยิ่งขึ้น

“อ๊า” เธอปล่อยคำร้องออกมาในที่สุด เขาขยับตัวอีกนิด จนในที่สุดเธอก็โอบอุ้มเขาไว้ได้ทั้งหมด ชายหนุ่มค่อย ๆ เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นสลับกับแลกจูบกับเธอ

ไม่นานร่างเธอก็เกร็งและกระตุก เธอหวีดร้องออกมาเบา ๆ รู้สึกเหมือนกำลังล่องลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า ขณะที่เขายังคงโยกควานต่อไปไม่หยุดยั้ง ไม่นานต่อมา ร่างของเธอก็กระตุกอีกครั้ง คราวนี้เหมือนเธอได้คว้าดวงดาวนับล้านดวงที่พร่างพรายตรงหน้ามากอดเอาไว้ได้

“อืม” เธอลากเสียงยาว บ่งบอกความสุขสมอย่างที่สุด

ครู่ต่อมา ร่างของเขาก็กระตุกบ้าง ธารรักของเขาไหลพรั่งพรูเข้าสู่กลีบดอกไม้ ก่อนร่างเขาจะซบลงไปบนตัวเธอ แล้วหายใจหอบแรงประสานเสียงกัน

ปภาดาโยนโทรศัพท์ลงบนโต๊ะในล็อบบี้ด้วยความหงุดหงิด หงุดหงิดและขัดใจจนอยากร้องกรี๊ดออกมา จนป่านนี้เธอก็ยังติดต่อเนตราไม่ได้ เธออยากรู้ว่าตอนนี้เนตรารู้ความจริงหรือยังว่าใครเป็นใคร คนที่จะเป็นว่าที่เจ้าบ่าวคือคนไหน

และยิ่ง ‘ว่าที่เจ้าบ่าว’ ของเธอด้วยแล้ว ยิ่งไม่รู้จะติดต่อผ่านใคร อังศุธรไม่บอกที่อยู่เขา ส่วนทนายที่พวกเธอเข้าใจในตอนแรกว่าเป็นรวิ ก็ไม่ยอมให้เบอร์โทรศัพท์ของรวิตัวจริงเสียที มันทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่าตอนนี้ เนตราน่าจะอยู่กับเขา