CHAPTER 64

2202 Words

MYSTY’S POV Napatingin si Xymyx sa k’wintas at saka tumingin sa ‘kin na nahihirapan. Pilit naman nilang nilalabanan ang lindol at mas lalong nawawala ang mga nasa paligid. Naglalaho ito ka parang piraso ng papel. Kung patuloy ‘tong mangyayare ay walang patutunguhan ang lahat. “ATE!!! IBIGAY MO NA!!!” sigaw ni Lara sa kanya. “Mababale wala ang lahat ng mga pinaghirapan natin!” inis na sabi nito at ngumisi ako sa kanya kahit na nahihirapan ako. “Kahit naman na patayin n-nyo ‘ko... aurgh! H-hi-hindi pa rin kayo mananalo against sa ‘kin, Xymyx. Tandaan mo ‘to... ang buhay na naririto ay buhay ko.” Hindi nya alam ang gagawin at hindi nya alam kung ibibigay nya ba o hindi. Pero bandang huli ay wala syang choice kung hindi ang ibigay ito. Agad kong kinuha ‘yon at saka ko sinuot at saka ko

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD