“ห๊า!!! งานเปิดบาร์ที่ใหม่ของแกวันนี้?! วันนี้!?” เสียงเมจิตะโกนลั่นห้องหลังจากที่เพิ่งกดรับสายเพื่อนซี้เพียงคนเดียวที่โทรมาบอกเรื่องสำคัญแบบกระชั้นชิดสุดๆ
(ช่ายยยย ~ แกจะแหกปากทำไมเนี่ย?) ไลลาตอบด้วยน้ำเสียงสบายใจ
“ก็จะไม่ให้แหกปากได้ยังไง งานเปิดตัวอะไรของแกจัดวันนี้ตอนเย็นแต่แกมาบอกฉันวันนี้ตอนเหลือเวลาไม่ถึงสี่ชั่วโมงเนี่ยนะ!” เมจิยังคงกระแทกเสียงใส่เพื่อนสาวของตนพร้อมกับเอามือยีหัวตัวเองอย่างไม่รู้จะทำยังไงกับความไม่เดือดเนื้อร้อนใจของไลลาดี
(ก็ฉันมัวแต่ยุ่งอยู่นี่…นี่บอกแกคนแรกเลยนะ)
ร่างบางกดเปิดลำโพงก่อนจะวางมือถือไว้บนหัวนอนแล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าที่อยู่ห่างออกไปไม่มาก
“…แกบอกฉันคนแรกแล้วแบบนี้จะมีคนเข้าร้านแกแน่นะ”
(โอ๊ย ฉันประกาศลงสื่อทำโฆษณาจะเป็นเดือนแล้วไหม โอ๊ะ!) เสียงหวานปลายสายสะดุ้งทันทีเมื่อรู้ว่าตัวเองพูดอะไรพลาดออกไป
“ไหนบอกว่างานยุ่งแล้วบอกฉันคนแรกไงไลลา…” เมจ
