AŞIĞIM SAVCIM! [+18]

Zeynep Bige Ekinci Bir Ekinci olarak yaşadığım son dakikalardaydım belki de... Efsun gelin odasından çıktıktan sonra kapı tıklatıldı. Biricik sevgilimin, nişanlımın kapıda olduğunu biliyordum. Müstakbel kocamı daha fazla bekletmedim. "Gelebilirsin." deyip boğazımı temizledikten sonra kapı açıldı ve içeri Mahir girdi. Kocaman gülümsemesi ile beni baştan aşağı süzerken gelinliğimin eteklerini tuttum. "Nasıl olmuşum?" dedim aceleyle. Son yaşanan o kötü olaydan sonra Mahir gelinliği değiştirmemi istemişti ve bu kez ne aldığımı görmemişti. Düğünden önce gelini görmemek için epey çaba harcamıştı. Ve işte şimdi hiçbir sorun olmadan nikahımızın kıyılacağı o güne gelmiştik. "Sana ne diyeceğimi bilemiyorum Zeynep... Güzel kelimesi yetersiz kalıyor." karşımda durduğunda başını eğdi, nefesi yüzüme çarparken ben de onu süzdüm. "Takım çok yakışmış. Çok yakışıklı olmuşsun." resmen ateş ediyordu. Ona bayılıyordum. "İnsanı güzelleştiren yanındakidir." diye mırıldanıp alnımı öperken bir yandan da yanaklarımı okşadı. Gülümsedim. Biz Mahir'le çok şey atlattık ve şimdi bunun meyvesini yeme vaktiydi. Geri çekildi. "Sen baya romantik bir şey olup çıktın. Şaşkınım doğrusu." Güldü. "Ben her zaman romantiktim." "Ya tabi, tanımasam inanacağım." "Şu an evliliğimizin tadını çıkarıyor olmamız gerek. Biliyorsun değil mi?" Omuz silktim. "Bilmem. Evliliğimizin tadını nasıl çıkaracağız ki?" biraz daha yaklaştı, nefesi yüzüme çarptı. "Gece uzun uzun anlatacağım. Anlamazsan da göstereceğim." Güldüm. "Muhtemelen anlamam. Göstermen gerekecek." "Büyük bir zevkle." deyip yanıma geçti ve kolunu uzattı. Tereddüt etmeden koluna girdim. "Gidelim. " dediğimde saçlarıma bir öpücük kondurdu ve odadan çıktık. Kol kola nikahımızın kıyılacağı salona girdiğimizde herkes alkışlamaya başlamıştı. Mutluluktan sürekli sırıtıp dururken önce misafirleri selamladık. Annem, Efsun'lar, Savaş'ın ailesi, Sedef ve Mert... İş arkadaşlarımız ve pek çok kişi daha... Düğünümüz epey kalabalıktı. Yerimize doğru geçerken Mahir kolumu bırakıp sandalyemi çekti. Yerime oturup çiçeğimi masaya bıraktım. Mahir de yanıma gelip oturduğunda şahitlerimiz Savaş ve Efsun da yerlerine geçti. Nikah memuru da oturduğunda gülümsedim. Başlayalım bakalım. "Evet... Bugün burada bu genç çiftimizin birlikteliğine ortak olmak için toplandık. Adettendir soralım. Bu nikaha itirazı olan var mı?" Savaş boğazını temizlediğinde Mahir atağa geçti. "Sakın..." diye mırıldandığında Savaş güldü. Önüne döndüğünde güldüm. Nikah memuru devam etti. "Evlenmenize bir mani de olmadığına göre nikah törenine geçebiliriz. " hepimizin isimleri alındıktan sonra bana döndü. "Siz Zeynep Bige Ekinci ; Mahir Toprak'ı, bir ömür boyu, hastalıkta ve sağlıkta, iyi günde ve kötü günde eş olarak kabul ediyor musunuz? Başımı sallayıp mikrofona yaklaştım. "Evet, kabul ediyorum!" Herkes alkışlarken gülümseyip Mahir'e döndüm. Uzanıp masanın altından elimi tuttuğunda önüme döndüm. "Siz Mahir Toprak ; Zeynep Bige Ekinci'yi, bir ömür boyu, hastalıkta ve sağlıkta, iyi günde ve kötü günde eş olarak kabul ediyor musunuz?" Mahir elimi hiç bırakmadı, diğer eliyle mikrofonu eline aldı ama önce bana döndü. "Bu soruya hayır dersem beni parmaklıklar ardına tık." güldüğümde gözlerimin içine baktı. Mikrofonu kendisine yaklaştırdı. "Evet, kabul ediyorum!" dediğinde herkes bir kez daha alkışladı. "Sizler de şahitlik ediyor musunuz?" "Evet." "Evet." Savaş ve Efsun da evet dedikten sonra nikah memuru defteri uzattı. İmzalarımızı atarken ellerimin titrediğini fark ettim. Sevinçten kafayı yiyecektim. "Ben de sizleri karı koca ilan ediyorum." deyip nikah cüzdanını uzattı. "Gelin hanıma takdim ediyorum." Nikah cüzdanını alıp Efsun'a gösterdiğimde gülümsedi. "Ayağına bas." dediğinde başımı sallayıp gelinliğimin eteğini kaldırıp topuk kısmıyla Mahir'in ayağına bastım. "Bu ne şimdi?" dediğinde güldüm. "Artık evde benim sözüm geçecek." "Zaten öyleydi ya güzelim." deyip yanağımı öptü. "Ya dursana, daha nikah memuru gelini öpebilirsiniz demedi." "Gelinimi öpmek için izin mi alacağım?" deyip ayağa kalktıktan sonra elini uzattı. Elini tutup ayağa kalktım. "Bence gelini öpebilirim." dediğinde güldüm. "Öp hadi." "Büyük bir zevkle." Bir elini yanağıma götürüp eğildi. Alnıma uzun bir öpücük bırakırken herkes alkışladı bir kez daha. Geri çekilip dudaklarıma da küçücük bir öpücük bıraktı. "Seni çok seviyorum savcım. Aşığım sana." "Duygularımız karşılıklı Mahir bey. Ben de sana çok aşığım." Gülümsedi. "O zaman, bu dansı bana lütfeder misiniz acaba?" "Dans edemem demiştin." deyip kaşlarımı çattım. "Senin için ederim sevgilim." dedi. Alkışlar eşliğinde pistin ortasına geçtik. Heyecandan kalbim duracakmış gibiyken tanıdık o şarkının ritmini duydum. Şarkıyı bilmiyordum, seçmemiştim bile. Until ı found you... "Mahir, ne ara seçtin bu şarkıyı?" "Bir ara." dedi. Diğer elini belime yerleştirdiğinde ben de boşta kalan elimi omzuna yerleştirdim. "Bugün gerçekten gözlerimi yaşartıyorsun." "Hamile olduğun için ekstra duygusalsın. Yoksa ben her zaman böyle romantik bir adamdım." Güldüm. "Biliyorum canım. Sadece seninle uğraşıyorum işte." "Seni çok seviyorum Zeynep." güldü. "Zeynep Bige Toprak." kaşlarını çattı. "Soyadım sana çok yakışıyor, biz neden daha önce evlenmedik ki?" "Açtırma ağzımı şimdi bana." deyip güldüğümde başını kaldırıp nefesini bıraktı. "Allahım kadınlar neden hiçbir şeyi unutmuyor ki?" "Unutulacak şeyler olmadığı için." dediğimde başını eğdi. "Unut güzelim. Geçmişimi önemsemiyorum. Geçmişimde sen yoktun, ben sadece geleceğime bakacağım. Çünkü geleceğimde sadece sen varsın." güldü. "Bir de kızlarımız." "Kızlarımız? Erkek istemiyor musun sen?" "Ne yapayım ben erkek çocuğunu? Dört tane prensesimiz olsa fena mı olur?" "Mahir ya..." deyip güldüm. "Cinsiyetleri önemli değil." "Ben kız babasıyım canım." "Oğullarımız olursa ne yapacaksın?" "Sen bak. Hem erkek çocukları annelerine düşkün olurmuş derler." "Mahir sana inanamıyorum. Daha çocuğumuz doğmadı bile, erkek olursa sevmeyecek misin onu?" "Yavrum sevmeyeceğim demedim ki. Hayır Allah korusun şimdi bana falan benzerler diye endişeliyim ben." "Ne olmuş yani? Sana benzerlerse ne olacak Mahir?" Güldü. "Eski beni çok iyi tanıyorsun. Gerçi şimdiki ben de az fena değil." "Ben eski seni de seviyorum. Tabi o kısımları saymazsak..." çapkın oluşunu. "Eski sen, seni sen yaptı Mahir. Ben onu çok seviyorum. Ve sana benzeyen çocuklarımız olsun istiyorum. Çünkü seni çok seviyorum." "Zeynep..." diye mırıldandığında lafını kesip dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Elimi yanağına götürdüğümde eğildi. Öpücüğünün tadını çıkarırken bir eli göğsüme gitti, yara izinin olduğu yerde durdu. Müzik kesilene kadar öpüştükten sonra müzik bitince mecburen geri çekildim. Bizimkilerin alkışlarını duyduğumda kendime gelirken Mahir alnını alnıma yaslayıp nefeslendi. "Seni seviyorum karım, seni çok seviyorum." Gülümsedim. "Ben de seni çok seviyorum kocacım." "Kocacın yesin seni." "Yiyecek misin gerçekten?" Başını sallayıp dudaklarını ıslattı. "Çok fena hem de. Bu gece kurtuluşun yok karım. Kendimi bugüne sakladım." Epeydir sakin sakin takılıyordu. Demek sebebi buymuş. Zaten yaram da yeni iyileşmişti, üzerime gitmiyordu ve ben de onu deli gibi istiyordum. "Kurtulmak isteyen kim?" deyip gülümsedim. Kocamı kendime çekip tekrar dudaklarımızı buluşturdum. Buradan doğrudan evimize, odamıza ışınlanabilir miydik? Kocama acayip yükselmiştim ve düğün şu an için hiç önemli değildi. Ama mecburen geri çekildik ve gecemizin tadını çıkardık. ~ ~ ~ ~ ~