Kabanata 8

3397 Words
Kabanata 8 : Can I? Geordi's Point of View “Aramis, I'm hungry.” Noe whined to him. Kasama namin siya dito sa isang utensils store. Aramis looked at him while gesturing his hand a wait sign. Nagbabayad na si Aramis sa counter ng mga regalong pinamili niya. And just as expected, he bought a cooking ware for his family. While Noe, well we just found him walking around soullessly kaya hinigit siya ni Aramis kasama namin. “I'm hungry.” I murmured. Tumingin ako sa harapan ko at saktong tapos na magbayad si Aramis sa counter. “Where are they?” He asked me. I shrugged, hindi naman nagtetext sa akin si Celestia. Baka busy kasama sina Tyson. “They're on the first floor.” Tamad na saad ni Noe. We nodded at nagtungo sa elevator. We are waiting for it to open but suddenly Noe held both of our hand and pulled us to the nearest post. “What the...” Aramis didn't continue when he heard the crowd going wild. “Dark enchanters.” Saad ni Noe. Napatingin ako sa tinitingnan nila at agad nanlaki ang mata ng makita ang mga ito. They're attacking! Walang awa nilang hinahagisan ng dark blades ang mga enchanters. Noe stand as he pulled Aramis. I worriedly looked at them. “We'll fight. Hindi pwedeng ganito.” Saad niya. Tiningnan niya ako at si Aramis. “I'll go and heal while you two fight them.” “Fine. I'll use my enchant but isn't too dangerous?” Tanong ni Aramis. Noe shooked his head then he looked at me. “Can you fight?” He asked. Can i? Kaya ko ba? Agad akong tumnago. I need to. Besides, I'm not a normal people. I belonged to them, and i can now cast a spell all by myself without having a wand. “Let's go.” Agad kaming tumakbo ni Aramis palapit sa escalator kung saan madaming dark enchanters. Noe runs to the left side and immediately healed the injured enchanters. Kada may madadaanan siyang dark enchanters ay agad niya itong pinapaulanan ng isang maliit na bola kung saan agad namimilipit sa sakit ang natatamaan. “Watch your back!” Aramis shouted at me. I immediately run then cast a spell making the dark enchanter behind me turned into a stone. Agad kong nilingon si Aramis. He's using his enchant. He really is powerful! Madali niyang napagalaw ang mga piraso ng pader mula sa isang side ng mall at agad itong pinapatama sa mga kalaban. He immediately rises his hand at agad na tumaas ang isang parte ng sahig causing the enemy to fall. We continued fighting. I shook my head. We need to call the others. Inilabas ko ang phone ko pero agad itong tumilapon sa ere ng may tumama sa aking kung ano. I looked at my phone once before standing up and hitting that dak enchanter. “Noe answer the phone!” I shouted to him. He quickly grab the phone and answered it. He panted heavily after ending the call. Wala pang ilang minuto ay nasa harap na namin si Soren! He immediately help Aramis. May mga vines na lumabas sa bawat sahig at agad nitong pinuluputan ang bawat katawan ng mga kalaban. “Where's Celestia? Is she safe?” I asked Soren worriedly. Damn! Alam kong hindi pa kayang magcast ng spell ng Celestia. She can't fight back....kahit na malakas siyang mambatok she can't fight back! Agad akong tumakbo pababa ng escalator at naabutan ko dun sina Vito na nagpapalitaw ng mga anino. “Where's my bestfriend?!” I asked them. They looked puzzled for a moment before pointing me Zacchaeus. They continued fighting habang sina Tyrio at Zac ay nagbubuhat ng mga sugatan na enchanters. I turned to Zacchaeus. He angrily hits the elevator door before running towards the stairs. “Zacchaeus where's Celestia?” I asked while running with him “That stupid girl....is inside the elevator!” He shouted as he throws fire in every dark enchanters that crossed his way. I trembled when i saw the anger in his eyes. Damn! Where the hell are you Celestia? Celestia's Point of View “D-dont come near me!” I stammered while gesturing my hand to the man in dark cloak. He laughed hoarsely before looking at me. “So totoo nga...” He said. Kumunot ang noo ko. “Poor girl. I'm so sorry for you, you'll be destroyed soon.” Destroyed? Me? Lumapit siya sa akin at pinalandas ang kaniyang daliri sa aking pisngi. I slapped his hand pushed him. “Don't touch me!” I shouted. I'm now trembling but i trembled more when the man looked at me dangerously. “Sooner or later you'll—” He didn't continue what he is saying when door opened harshly. Natumba ako sa may gilid samantalang ang lalaki ay biglang naglaho. “Celestia!” A loud shout from Geordi make me stood up. She hugged me while crying. “Akala ko may nangyari sayong masama.” Me too. “I thought of that for you too!” I smacked her head. I looked at her back and saw Zacchaeus' flaming eyes darted to me. “I—” I was about to explain nang biglang bumitaw si Geordi sa yakap at magcast ng spell kaya agad na tumalsik ang isang dark enchanter na papalapit samin. “You? H-how...” She smiled at me. “I knew it!” Mabilis niya akong niyakap bago tumakbo papalapit sa nakikipaglaban na sina Aramis. “Done being stupid?” Zacchaeus cold voice stops me from walking. “You're being stubborn here.” Malamig na saad niya sa akin. He looked at me with anger in his eyes before leaving and helping the boys. Yeah, stupid. My body frozed. Yeah I'm stubborn. Wala akong nagawa kundi ang tingnan silang makipaglaban. I'm useless! I should help! Agad akong tumakbo at lumapit sa isang sugatang enchanter at hinila ito papalapit kay Noe. “Celestia, delikado ka dito!” Noe scolded me while healing the injured enchanter. “Atleast I'm helping.” I said to him. Tinulungan ko siyang iaayos ang lagay ng mga sugatan habang ang iba ay nakikipaglaban. “The rescuers are here!” Sigaw ni Tyson gamit ang malakas na boses. The rescuers immediately help them then after a while ay umalis na kami doon para bumalik sa Magthonous Academy. Mabuti na lang at walang nasugatan. They're now sitting in the van while ranting about the incident. “We're really doomed if Noe didn't sensed the dark enchanters immediately.” Saad ni Aramis. Geordi nodded at him. “Well, i think my help was enough for killing more than twenty dark enchanters, right?” Mayabang na saad ni Tyson. The others laugh at him before saying the numbers of the dark enchanters they've killed. “Rescuing about fifty injured enchanters are enough.” Inaantok na sabi ni Noe. “Nevermind!” Saad nina Beau. They all laughed while i remain silent. I'm f*****g useless. Nang tumigil ang van sa Magthonous Academy ay bumaba na kami at nagtungo sa dorm. Bitbit ng mga lalaki ang mga regalong ipinatabi nila sa mga restaurant staffs bago lumaban. “Next time stop being stupid.” Mariing saad ni Zacchaeus bago ako lagpasan. I stopped for a moment before. Walking with Geordi. “Are you okay?” She asked. I shook my head before entering our dorm. It's 7 in the evening. “Congratulations Geordi.” I smiled to her. She smiled and hugged me. “Ano ka ba! Kahit na hindi na ako normal kaibigan pa din kita. Baka nga kapatid.” We laughed together before changing. Mabilis na nakatulog si Geordi dahil sa pagod samantalang ako ay dinadalaw pa din nang nangyari. Kahit pala sa mundong ito wala pa rin akong kwenta. I'm still useless as what my mother said! A tear rolled down my cheeks. Hindi ako makatulog sa kakaisip sa mga sinabi ni Zacchaeus. It hurts you know? Galing pa mismo sa kaniya. Damn! Why can't i just ignore him? Should i avoid him? Hell yes! Meron na siyang Mia ngayon. I cried and cried then suddenly a waved of pain strucked my head. My head throbbed so bad and i can't do anything but to cry more silently. I sleep while crying kaya naman paggising ko ay medyo mahirap at mabigat ang aking mga pilik mata. Bumangon ako at kinusot ang mga mata. I looked at Geordi's bed side at nakitang wala na siya doon. Tumingin ako sa orasan at nakitang maaga pa naman. Tumayo ako at dumiretso sa banyo upang maligo at makapag-ayos na. Today's the visit of the Royal Families. Are they nice? Hope so. Ipinilig ko ang ulo ko at nagsimula nang magsabon. I heard a knock on the door kaya naman pinatay ko ang shower. “What?” I asked almost shouting. Tumigil ang katok. “Kumuha na ako ng pagkain sa cafeteria sabay na tayong kumain, okay?” I answered Geordi then immediately finished my bath. Lumabas ako at nagdamit. Kumain kami ni Geordi habang nagkekwentuhan. She always talks to me like I'm some vulnerable thing. “Samahan mo ako kay Sir Cad mamaya ha?” Masayang tanong ni Geordi. I giggled while nodding at her. Nang umalis siya para kumuha ng tubig ay saka lang ako bumuntong hininga. I can't show Geordi that I'm so down. I'm very sure that it will also turn down her mood. Nang bumalik siya ay inayos ko ang mukha ko at ngumiti sa kaniya. She looked at me while pouting. “Wait. Bakit paga ang mata mo? s**t. Tingnan mo oh' pagang-paga!” Kumunot ang noo ko at agad na nag-iwas ng tingin. “Nagpuyat ako kagabi.” Saad ko sa kaniya habang nag-iiwas ng tingin. Piningot niya ang tenga ko at ipinaharap sa kaniya. “Aray, awwww. Bitaw Geordi masaket!” Sigaw ko bago tumingin sa kaniya. Binitawan niya ang tenga ko at umirap sa akin bago bumuntong hininga. “Liar. Tell me the truth.” She said calmly. I sighed bago yumakap sa kaniya. She hugged me and pat my back. “I misses my parents.” I said while tears escaped my eyes. I'm sorry Geordi. I don't want to bring down your mood. I better lie then. “It's okay. Nandito naman ako diba? We're now family.” She said while hushing me. I nodded before wiping my tears. Matapos ang tagpong iyon ay mas lalo akong dinaldal ni Geordi. We laughed while walking to our classroom. She sat down then read her books. Talagang pinanindigan niya ang sinabing niyang perfect image! I laughed myself inside. I scoffed at her before turning to my bag. Isinuot ko ang isang circle style eyeglass. Binuklat ko ang isang librong ibinigay sa akin ni Geordi at nagsimulang magbasa. Matapos ang ilang minuto ay nagtilian ang mga babae. They're here... Isa-isang pumasok ang grupo nina Zacchaeus sa loob ng room. Bago sila pumunta sa upuan nila ay pumunta muna sila sa harapan ko. It started. I tried to act as if i didn't see them. Kailangan ko silang iwasan para maiwasan ko din si Zacchaeus. Ibinaba ni Tyson ang librong binabasa ko at ngumiti sa akin. “Hi Celestia!” Saad niya. I nodded at him bago itinaas muli ang libro. Sage chuckled at my reaction. “Seems like someone's not in the mood.” They all chuckled at me. “What?” I asked coldly at them. Kumunot ang mga noo nila. Good act Celestia. “Thanks for yesterday.” Beau said then smiled. I nodded at him then continue reading. They shrugged at my actions bago pumunta sa upuan nila. Hindi nakaligtas sa gilid ng mata ko ang mariing titig ni Zacchaeus sa akin. What's his problem now? I brushed my hair backward then continue reading. I almost jumped when i saw Tyrio infront of me. “Did you cry? Your eyes are really puffy.” I shooked my head and stood up. “Geordi, I'll go to comfort room.” Paalam ko sa kaniya. Tumayo na ako at hindi na muling tiningnan ang mga lalaki. Napahawak ako sa dibdib ko at agad na sumalampak ng upo sa isang toilet bowl. I can't handle his stares! Tumingin ako sa salamin bago huminga ng malalim. Lalabas na sana ako ng biglang bumigat ang likod ko. Napahawak ako sa knob ng pinto bago lumakad. Bigla na lang bumigat ang likod ko parang meron ditong nakadagan. Sobrang bigat parang may inuukit na kung ano. Nang makarating ako ng room ay agad na akong umubob sa lamesa para hindi na makapagtanong si Geordi. Napatunghay ako ng nawala ang bigat. Umikot nang panandalian ang paningin ko pero agad ding nakabawi, iginala ko ang paningin ko at agad akong nagsisi nang madaanan ng paningin ang isang kamay. Mia's wrist. She is wearing the same braceclet that i chose for Zacchaeus yesterday. I smiled bitterly. Wala na akong inisip na iba at pinanatili kong blangko ang isipin ko dahil baka mamaya ay mabasa na naman ito ni Branwen. Walang laman ang isip ko pero nakirot ang puso ko. Funny? Dumating ang teacher namin. Imbes na magklase ay nag-announce ito na walang klase dahil nga sa pagbisita ng Royal Families. Iniwan ako ni Geordi dahil sabi niya ay lulutuin pa nila yung ibang pagkain na ihahanda mamaya sa event. Wala akong nagawa kundi ang paulit-ulit na basahin ang libro pero ni isa walang pumapasok sa isipan ko dahil sa ingay. Nagpalsak ako ng earphones saka ulit nagbasa. I got irritated lalo na ng marinig ko ang mga hagikhik ng grupo ni Mia. I rolled my eyes heavenward at saka muling itinuloy ang pagbabasa. Naputol ito ng magtawanan ang mga lalaki. I f*****g hate this! Mariin kong ipinikit ang mata ko at pagmulat ko ay nasa harapan ko na si Noe. “Why are you so gloomy?” He asked. I just shrugged bago muling magbasa. He looked at me curiously bago bumalik sa upuan nila. He's so cute. Suddenly my heart pounded very fast while my back began to feel heavy again. Damn! Geordi nasaan ka? Napaubob ako sa lakas ng t***k ng puso ko nang biglang bumukas ang pintuan. Saktong tumigil ang pagkirot at ang bigat. Weird. Everyone gasps. A good looking guy entered the room. He waved his hand habang nasa unahan. “Kuya! Long time no see.” The guy cheered. Narinig ko ang isang buntong hininga sa likod at si Beau na naglalakad na papunta sa harap. “Bakit ka nandito?” Beau asked the boy. The boy showed his square smile at Beau. Cute! “Can't we hangout? Hello Kuya Zac!” Tumakbo ito palikod at niyakap sina Zac. They all laughed. I can't even say a word. Is that Beau's brother? They look a liked. Stupid! Kaya nga magkapatid. “Nandyan na sina Tita! Pati ang ibang Families.” Everyone paused for a moment. The boys groaned inwardly. They all whined. I wanna laugh at them pero ng makita ko ang mukha ni Zacchaeus na nakatitig sa akin ay nawala ang buong sistema ko at naging blangko. What are you looking at? The pain stabbed me continuously kaya nag-iwas na agad ako ng tingin. “Celestia! Meet my brother siya yung kinekwento ko sayo.” Wala sana akong balak na pumunta sa pwesto nila pero dahil sa paghigit sa akin ni Beau ay wala na akong naging angal. The girls glare never escape my sight. Ang sama kung makatingin. Ngumiti sa akin ang kapatid ni Beau bago naglahad ng kamay. “I'm Deau. Nice meeting you,” Naglahad ako ng kamay at nagpakilala. “You are so beautiful! Are you dating one of these guys? Perhaps can i?” Nalaglag ang panga ko sa mga tanong niya. Nginisian ko siya bago umiling. Peke akong tumawa bago bumalik sa upuan ko. That was very close! Awkward akong naupo sa upuan ko at nakinig na lang sa kwentuhan nila. “Ay teka i forgot kasama ko nga pala si Kuya Xavier.” Saad ni Deau. Agad siyang pumunta sa labas at pagbalik niya ay may higit na siyang isang...sobrang gwapong lalake. Mas gwapo pa rin si Zacchaeus. What the hell? My heart beats rapidly upon seeing him. I feel something very familiar for him. The boy' eyes landed on me, nang akmang lalagpas na sila sa akin ay tumigil ito sa harapan ko at tiningnan nang nakakunot ang noo bago ngumiti ng matamis na siyang nagpalabas ng dimple niya. “Hi Celestia.” Saad nito habang nakangiti. I was shocked and frozen for a moment. Kumunot ang noo ko sa kaniya he chuckled before ruffling my hair. May narinig akong mga pekeng ubo mula sa likuran pero hindi ko iyon inintindi. How the hell did he know my name? Kakakita ko pa lang sa kaniya and I'm very sure na ngayon ko pa lang siya nakita. Hinigit na siya ni Deau sa dulo bago pagalitan. “What was that? You stealer!” “Hi Xavier!” Bati sa kaniya nang grupo nina Zacchaeus. “Lalo ata tayong gumwapo ah?” Pabirong saad nung Xavier. They all laughed, especially Tyson napakalakas ng tawa niya na may kasama pang sigaw. “Of course! Mas gwapo na nga ako sa inyo.” The other frowns at Tyson. “By the way, what brought you here?” Tanong ni Sean. “Wala ka namang binibisita dito diba?” Nag-aalangang tanong ni Zac. “Wala i just wanna play!” Sagot ni Deau. Beau growl then scolded him. “i***t! Hindi ito playground. Dun ka na nga lang sa iba mong kalaro.” Tinulak siya ni Beau. “I don't want.” Deau whined. The girls in the room giggled. “Zacchaeus, you didn't even change a flinch.” Puna sa kaniya ni Xavier. Branwen laughs at him. “Well, change for him is on the way.” Saad ni Branwen. “Why are you here?” Malamig na tanong ni Zacchaeus. Nagkibit nang balikat si Xavier bago tumingin sa direksyon ko. My eyes widened what does he mean? “Well, i think by instinct?” Nakangising sabi ni Xavier. The boys shook their head while smirking. “Wag mo nang subukan.” Nakailing na saad ni Vito habang nakatingin sa akin. “Why? It'll be fun.” I feel very awkward lalo na at sa akin sila nakatingin habang nag-uusap. What the hell is happening? “It's not fun.” A cold stone voice made the atmosphere more awkward for me. Mas lalong lumakas ang tawanan nina Tyrio dahil sa sinabi ni Zacchaeus. “See?” Saad ni Sage habang natatawang nakatingin sa akin. The boys laugh except for Zacchaeus and Noe. Noe looked confused while looking at me. “Why are you all laughing?” Takang tanong ni Noe. Sage laugh horribly as if he's going to die. “You don't know? We have now confirmed the feelings of Zacchaeus to—” Tyrio didn't continue what he's abot to say nang takpan ni Soren ang bibig niya. “Easy there little panda.” Saad nito habang nakatingin kay Zacchaeus. What the hell is happening? Nantitrip na naman ba ang mga ito? “Well, i don't care.” Saad ni Xavier bago ako lapitan. Nanlaki ang mata ko pati na rin ang mga lalake sa likuran nang umupo sa ibabaw ng table ko si Xavier. “How are you?” Saad nito. Hindi pa ako nakakasagot ng bigla itong yumuko. Namula ako nang lumapit ang mukha niya sa akin. “Can i court you?” Everyone including me gasps. Napalunok ako bago mag-iwas nang tingin. Nagulantang ang lahat sa room ng bigla na lang humangin at kumalabog ng malakas ang pintuan. The boys laughed. Sage and Beau rolled in the groud while laughing. “Zacchaeus is very hilarious!” Saad ni Vito bago tumawa. Tumawa si Xavier sa harapan ko at ginulo ang buhok ko. “Too much of teasing, let's go boys. Pinapatawag na kayo.” Saad nito bago lumabas ng classroom. Kinindatan ako nina Soren bago lumabas ng pinto. What the hell was that? Ano - bakit ako natatawa? I smirked while thinking of Zacchaeus face. Is he jealous? In my dreams, he already had Mia. The happiness i felt quickly fade as i felt the stinging pain in my heart.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD