Chapter 34
Lander's POV
Ipinagapang ko ang mga mata ko sa dahan-dahang paglandas ng luha niya sa kaliwang pisngi. Tila ba iyon ang pinakamapait na luhang nailabas niya mula pa kanina. Ang mga mata niya ay nakikiusap na bawiin ko ang mga sinabi ko dahil pinapatay siya niyon. Tila matalim na espada na hinay-hinay na naitatarak sa dibdib ko ang dating niyon sa akin. Sobrang sakit makitang nasasaktan siya. Alam kong itong sakit na nararamdamam ko ngayon ay hindi pa kumalahati ng sakit na nararamdaman niya ngayon.
"You are lying, Lander... Hindi no iyan magagawa sa akin," umiiyak niyang sinabi. "Hindi... Kahit sa panaginip hindi ko naisip na magagawa mo akong pagtaksilan. Bawiin mo iyan, please, Lander," mapait niyang pakiusap. "Tatlong buwan pa lang at ilang mga araw ang lumipas, Lander, si
