ตอนที่ 9 : Midnight Glaze
583 Words
หลังจากแยกกับอี๋หวังในคาเฟ่ ตอนเย็นท้องฟ้าที่เคยสดใสกลับเปลี่ยนเป็นมืดคล้ำ ลมกลางคืนพัดแรงผิดปกติ เมื่อผมเดินกลับมาที่ร้าน กลับเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งยืนรออยู่ตรงทางเข้า
“บีนนี่! นายหายไปไหนมา ฉันรออยู่นานแล้วนะ!”
ผมชะงัก “…คุณเป็นใครครับ?”
เด็กชายเบิกตากว้าง “บิวไง! นายจำฉันไม่ได้เหรอ? ฉันกับนาย…กับเควิน…”
ชื่อที่เขาเอ่ยทำให้ผมรู้สึกเสียวสันหลังแปลก ๆ แต่ผมตอบตามจริง
“ฉันไม่รู้จักทั้งนายและเควิน”
บิวหน้าซีดไปชั่วขณะ ก่อนกัดฟัน “ถ้านายยังพูดแบบนี้อีก ฉันจะเกาะติดนายไปจนกว่านายจะจำฉันได้จริง ๆ!”
เมื่อเข้ามาในร้าน ผมก็ต้องตกใจ—บรรยากาศภายในเปลี่ยนไปทั้งหมด เฟอร์นิเจอร์ใหม่ แสงไฟอุ่น ๆ เหมือนเพิ่งถูกตกแต่งสด ๆ ทั้งที่ตอนเช้าร้านยังเก่าโทรมอยู่
“นี่นายแต่งร้านใหม่เหรอ?” บิวถามเสียงขุ่น แต่ผมเองก็งงไม่แพ้กัน
“…ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย”
บิวมองผมเขม็ง “แปลกจริง ๆ …นายเป็นบีนนี่จริง ๆ ใช่ไหม?”
ผมเลี่ยงไม่ตอบ เดินไปนั่งลง แต่ไม่ว่าจะอาบน้ำ ทำอาหาร หรือแค่เดินไปไหน บิวก็ตามติดไม่เว้น จนกระทั่งเวลาใกล้จะ 5 ทุ่มครึ่ง—เวลาที่ผมถูกกำหนดให้มาปรากฏตัวที่ Midnight Glaze
ผมหันไปพูดเสียงจริงจัง “บิว นายควรกลับบ้านไป ที่นี่อันตรายเกินไป”
แต่บิวกลับหัวเราะขื่น ๆ “ไม่หรอก…ฉันเชื่อว่านายกับเควินปิดบังอะไรฉันอยู่ ถ้านายจะเข้าไป ฉันก็จะตามไปดูด้วย!”
เสียงนักวิจัยในหูฟังดังขึ้น “นี่มันเกินขอบเขตการทดลองแล้ว…แต่เราจะเฝ้าดูต่อไป”
5 ทุ่ม 50 นาทีเป๊ะ—
พื้นตรงลานว่างสั่นสะเทือน แสงนีออนสีม่วงเข้มบิดตัวก่อตัวเป็น ร้าน Midnight Glaze ขนาดใหญ่ราวกับโผล่มาจากอากาศว่างเปล่า
ผมกับบิวต่างยืนนิ่ง บิวอ้าปากค้าง “…นี่มัน…ของจริง”
หัวใจผมเต้นแรง “ฉันไม่ได้เตรียมใจเลย…”
ประตูร้านค่อย ๆ เปิดออก เผยให้เห็นร่างชายผมยาวสีขาวยืนอยู่—อี๋หวัง เขาเดินออกมาช้า ๆ แสงไฟจากร้านสะท้อนกับดวงตาของเขาจนดูเหมือนประกายอัญมณี
“ยินดีต้อนรับ…บีนนี่” เขาเอ่ยด้วยเสียงอบอุ่นเกินจริง ก่อนจะก้าวมาหยุดตรงหน้า รอยยิ้มเหมือนเคยรู้จักกันมานานแสนนาน
เขาไม่ได้คุกเข่าขอแต่งงานทันที แต่กลับยื่นกล่องเล็ก ๆ สีดำให้ผม เปิดออกเผยให้เห็น แหวนเงินเรียบ ๆ
“นี่ไม่ใช่แหวนแต่งงาน แต่คือสัญลักษณ์ของ ผู้ที่ได้รับเลือก ให้ก้าวเข้าสู่ Midnight Glaze”
ผมชะงัก “…เลือก?”
อี๋หวังยกมือจับข้อมือผมเบา ๆ แต่แววตาคมกริบเหมือนตอกตรึง “ใช่ นายถูกเลือกแล้ว บีนนี่…นายคือของฉัน”
บิวที่ยืนข้าง ๆ ถึงกับโวยลั่น “เห้ยยย! ฟังกันบ้างมั้ย เขาบอกว่า ‘ของฉัน’ เลยนะแก!!”
เสียงนักวิจัยดังขึ้นในหูฟัง “นี่มันเกินกว่าการทดลองทั่วไปแล้ว… SCP-███ กำลังเข้าสู่เฟสครอบครอง”
ผมได้แต่ยืนนิ่ง ใจเต้นระส่ำ…ไม่รู้ว่านี่คือโชคชะตา หรือกับดักที่ไม่มีวันหนีรอด
- Writer
