Angel's Evil Husband

CHAPTER 2

ANGEL'S EVIL HUSBAND CHAPTER 2

*ZICHE'S POINT OF VIEW*

Pikit na pikit ang mga mata ko nang dahang dahang lumalapit sa akin ang tatlong lalaki. Hindi ko alam kung pagsisisihan ko ba ang pagtakbo ko sa kwartong iyon at hayaang patayin ni Mr. Heitor o talagang magsisisi dahil mas malala naman ang kinahinatnan ko ngayon.

Ano ba itong nangyayari sa buhay ko?

Bakit ganito ang nangyayari sa akin?

Napahagulgol ako habang iniisip ang ugat ng pangyayaring ito. Gusto ko mang sisihin ang ninong ko, hindi ko alam pero hindi ko magawa dahil mas nananaig sakin ang pakiramdam na kahit papaano'y sila pa rin yung nag aruga at gumabay sa akin noong mga oras na nag iisa na lamang ako. Na kahit pakitang tao lamang ang iginawad nila at kahit na dinaya nila ako upang manakaw nila ang yaman ng mga magulang ko, hindi ko parin magawang magalit.

Naniniwala at isinasaisip ko parin ang mga payo ni mama at papa na ang pagtatanim ng galit ay magdudulot lang ng mas malala at hindi mabuting epekto sayo.

At ang pera ay pera lang.

"Hahahhaha! Miss, wag ka ng matakot. Hindi naman kami magkasing halimaw ng Boss namin."

"Oo nga Miss. We will be gentle! "

"HAHAHAHHAHA! "

Pinapalibutan na nila ako at parang mga baliw na tumatawa.

Nang bigla,

"Do not worry too f*ckers. I will slowly kill the three of you with a touch of my gentleness. And you will also taste how much of a monster I can be."

Umalingawngaw ang napakalalim at napakalamig na boses na iyon. Ramdam ang pagkakadiin ng bawat salita at ang dalang kilabot nito sa kung sino man ang nakarinig.

Sa isang iglap lang, lumayo sa akin ang tatlong lalaki na para bang takot mahawaan ng isang nakakahawang sakit na meron ako.

Nanatili akong nakasalampak at umiiyak habang nanginginig nang maramdaman ko ang sarili kong umangat dahil sa matigas na mga braso.

Dahil sa takot, kaagad akong nagsumiksik sa kung sino mang nag angat at kumakarga ngayon sa akin. Mahigpit rin na kumapit ako sa suot nitong damit. Takot na baka iwan niya ako sa tatlong lalaking iyon.

"Shh.. Angel.. I'm here now. They will not touch you. I will not let them ok? I will not let them get away from this."

Ibinaon ko lang ang mukha ko sa leeg niya at hinigpitan ang pagkakapulupot ng mga kamay ko dito.

Gusto kong kumain.

**

*ZICHE'S POINT OF VIEW*

Pagkatapos niyang sabihin iyon, naramdaman ko ang paglalakad niya.

Naguguluhan ako.

"I want to kill you.. Torture you.. "

Nasa isip ko parin ang mga katagang sinabi niya pero sa mga oras na ito, wala akong maramdamang takot. Siguro mas nananaig ang takot ko sa tatlong lalaki na iyon at dahil siya ang nagligtas sakin, naibsan ang takot na nararamdaman ko rin sa kaniya.

Napaangat ang paningin ko at tinignan ang lalaki na siyang nagsasabing gusto niyang patayin ako at pahirapan pero ngayon nama'y iniligtas ako at tinuturing na parang babasaging bagay. Hindi ko siya maintindihan. Hindi ko siya kilala.

Sa pagtitig ko sa mukha ni Mr. Heitor, naalala ko ang pinagsasabi ng mga lalaking iyon tungkol sa mga babae.

Mas mabuti pang sa paraan ng pagpatay ni Mr. Heitor na lang ako mamatay kay sa ng mapunta sa kamay ng tatlong lalaking iyon.

"I will make them pay for scaring and planning to rape you."

Seryosong pagkakasabi nito habang nakatingin sa harapan at di sa akin.

"It should be only me angel. The first time I saw you, I have already made you my captive. My angel. So only I has the right to inflict pain, fear and pleasure to you. "

Sa wakas ay ibinababa nito ang paningin at tumitig sa kin.

Hindi ko namalayan na nakarating na pala kami sa kwartong pinanggalingan ko kanina. Samantalang ang tatlong mga lalaki ay hindi ko narin nalaman kung ano man ang nangyari sa kanila. Nakapokus lamang ang atensiyon ko sa kakaibang ipinapakita ngayon ng demonyo sa akin.

Nang makapasok, dahan dahan niya akong ipinahiga sa kama. Pumatong siya sa akin pero wala akong maramdamang bigat.

Ang kaninang napakalakas at bilis na t***k ng puso ko ay mas nadadaragdagan pa ngayon. Sobrang lapit niya sa akin.

Napalunok ako nang matitigan ang nandidilim niyang mga mata.

Anong nangyayari sa kaniya?

Galit ba siya?

"Angel.. I still want to kill you, torture you.. But not in a way that you think it is. I want to kill you with pleasures and torture every inch of your soft body with my lips."

Napakurap ako sa mga sinasabi niya.

Sa totoo lang, hindi ko siya maintindihan.

Anong ibig niyang sabihin?

Nakita kong dahan dahan ay ibinababa niya ang ulo niya palapit sa akin.

Nang bigla ay rinig na rinig ang isang di kalakasang tunog ng nagugutom na tiyan.

Gusto ko na talagang kumain.

**

W A R N I N G: MATURE CONTENT WITH EXTREME VIOLENCE. PLEASE READ AT YOUR OWN RISK.

*THIRD PERSON'S POINT OF VIEW*

Nanlaki ang mga mata ni Ziche sa hiya at namula ang malaanghel niyang pagmumukha. Ramdam niya ang sobrang pagkagutom.

Napaangat ang isang sulok ng labi ni Heitor nang mapagmasdan ang nahihiyang itsura ng nadakip niyang anghel.

"How rude of me. Stay here angel ang don't get out of this room again."

Seryoso at may bahid ng pagbabantang sabi niya kay Ziche habang tumatayo.

"I'll get someone to bring you food and serve you here. "

Hindi pa man nakakapagsalita si Ziche nang tumalikod na ito at sa isang iglap lang, mag isa na siya sa kwartong iyon.

Nang makalabas, ang kanina'y nakangising mukha ni Heitor ay napalitan ng mukha ng isang demonyo. Seryoso at walang emosyon ang napakagwapo nitong pagmumukha habang parang hari na naglakad sa patutunguhan. Matikas at napaka elegante. Ngunit nakakatakot at napakamapanganib.

Hindi nagtagal ay nakaabot si Heitor sa puno ng magagarang kagamitan at napakalaking kusina ng mansiyon niya.

Aligaga naman ang mga katulong na naroroon upang pumila at batiin ang amo nila.

"My Lord. "

Sabay na bati nila kasabay ng pag yuko ngunit walang nakuhang ano mang tugon mula sa napakalamig na lalaking ito.

Tinignan ni Heitor ang isang matandang tagapagluto at apat na dalagang katulong.

Naintindihan naman kaagad iyon ng lima at humakbang ng isa mula sa linyang kinabibilangan.

"Make something to eat for my angel. After, serve and take care of whatever she wants. Make sure to clean her first. "

"Yes My Lord."

Sabay ng lima.

Hindi na nagtagal pa doon si Heitor at nang makaalis ay siya na ring pagbalik ng mga katulong sa ginagawa nila.

Ngunit lahat ay naguguluhan. Lahat ay may tanong sa isa't isa.

Sino ang tinutukoy ng amo nila na anghel niya?

**

*THIRD PERSON'S POINT OF VIEW*

Sa piitan ng mansiyon na matatagpuan lamang sa underground nito, kasama ang ilan sa mga tauhan, tinungo ni Heitor ang isa sa mga kwarto doon kung saan nakaprenda ang tatlong lalaking kanina lamang ay nagpaplano ng masama sa anghel niya.

"AHHHHH!!"

"TAMA NA!!! "

"AHHHH!!!!!!!!! "

Rinig na rinig ang hiyawan ng tatlo sa sakit na nadarama nila. Amoy na amoy rin ng sariwang mga dugo na nanggagaling sa kwartong iyon.

Nang makapasok si Heitor, kaagad lumuhod ang tatlong duguang lalaki na walang mga saplot at nagmamakaawa sa kaniyang itigil na ang pagpapahirap.

"But I have yet to make you taste how monster I can be? Don't you want to experience how gentle I am? And how can I also help you to release the heat of your body right now? "

Nanlilisik ang mga mata ni Heitor, mga matang sabik na sabik. Mga matang gustong magpahirap.

Ngunit bago gawin ang parte niya, pinagmasdan niya ang mga walang kwentang taong ito.

Kita ang hirap at sakit sa mga mukha nito.

Ang isa ay durog ang mga daliri sa kamay at paa dahil sa pagmamartilyo nito.

Ang pangalawa ay putol ang isang kamay at paa habang ang isa pang kamay ay balat na lamang ang nagkokonekta dahil sa paglalaagari nito.

At ang huling lalaki nama'y kalunos lunos rin, puno ng dugo ang bibig nito at wala ng ngipin at dila nang isa isa itong pagbubunutin gamit ang plays.

At para sa pinakapinal, sinenyasan ni Hetor ang tatlong tauhan na may hawak na mga balde.

Kaagad naman sinunod ng tatlong iyon ang ibig sa bihin ng senyas at ibinuhos ang loob ng balde sa tatlong pinapahirapan.

Matapos ay rinig na rinig ang isang nakakakabot na sigaw. Puno ito ng sakit.

Ang loob ng mga baldeng iyon ay asido.

Napangisi si Heitor dahil nasasabik sa mga nakikita niya.

"The alcohol. "

Lapnos at halos hindi na makilala ang mga lalaki. Marahan na gumagalaw ngunit di na makasigaw ang mga ito.

"After, grind them. "

"Yes boss.

**

*ZICHE'S POINT OF VIEW*

Ilang minuto lang ang lumipas nang umalis si Mr. Heitor nang pumasok ang limang babae na naka maid outfit. Ang isa sa kanila ay matanda na at may tulak tulak na cart na nilalagyan ng mga pagkain. Ang apat naman ay parang nasa dalawa o tatlong taon lang ang agwat sa akin. Magaganda din sila.

Pero sino sila?

"Good evening My Lady."

Sabay sabay na bati ng lima habang pantay na nakalinya at yumuko sa kin. Nakaupo ako ngayon sa gilid lamang ng kama at nagulat sa ginawa ng nila.

"A.. Ahh.. Ziche nalang po itawag niyo sa akin. "

Pag suway ko dito. Bakit My Lady ang tawag sa nila sakin? Eh pinambayad utang lang naman ako ng ninong ko.

"Lady Ziche, ito na po ang mga pagkain. Pagkatapos ay silang apat ang mag aasikaso sa iyo. "

Napatanga si ako.

"Umm.. Hindi na po. Ako na na po ang bahala sa sarili ko. Iwan niyo na lang po ang pagkain dito. "

Sambit ko. Hindi ako sanay na may mga taong umaalalay sa sakin.

"Pasensya na Lady Ziche. Utos ito ng amo namin. Kami naman po ang mananagot kapag sumuway kami. "

Ang matanda ulit.

Aangal pa sana ako pero sinenyasan na ng matanda ang apat na babae. Tumango naman ang apat at dumeretso sa isang pinto. Naiwan ang isa sa apat na iyon habang ang matanda ay inaayos ang mga pagkain sa mesang hindi ko alam na meron pala dito.

Napakalaki ng kwarto ito. Sa sobrang laki ay halos kompleto na rin ito. May dining area, living area at isang mini bar. Sa palagay ko rin ay bathroom iyong pinuntahan ng tatlo.

"Lady Ziche, ako nga pala si Zelle."

Pagpapakilala ng isang nagpaiwan.

"H.. Hi."

Kita kong may sasabihin pa sana si Zelle nang tinawag na ako ng matandang katulong. Tumayo ako pero inalalayan ako ni Zelle papunta sa dining area na yun.

"Umm.. Ano pong pangalan niyo? "

Tanong ko sa matanda. Gusto kong magpasalamat sa paghatid niya ng mga pagkain at pag aayos nito.

"Emily Lady Ziche. "

Napangiti ako nang nginitian ako ni manang Emily.

Kaagad na pinaupo na ako ni Zelle at iniabot sa akin ang mga pagkain. Tinulungan din niya akong maglagay sa plato ko.

Sinusuway ko siya na hindi na kailangan at kaya ko naman pero palagi niyang dinadahilan na malalagot siya sa Boss nila. Pinabayaan ko nalang.

Di nagtagal ay natapos na akong kumain, siya namang paglabas ng tatlo sa pintong pinasukan nila kanina.

"Lady Ziche, sila nga pala sina Narlene, Charice at Winona. "

Tukoy ni Zelle sa tatlong katulong. Ngumiti sila sa akin kaya ginawaran ko rin sila ng isang napakalaking ngiti.

Ang babait naman nila.

"Lady Ziche, tapos na po ang paghahanda namin ng paliliguan mo."

Ang pagbibigay alam ni Winona.

Nahihiyang nagpasalamat ako sa kanila at pumasok na sa CR. Sasabay pa sana sila nang pigilan ko ang apat.

"Umm.. Hindi kasi ako sanay na may ibang tao pag naliligo ako. Wag kayong mag aalala. Kaya ko naman talaga ang sarili ko. "

Laking pasasalamat ko nang pumayag sila.

At doo'y sinimulan ko na ang paglilinis ng katawan ko.

**

*THIRD PERSON'S POINT OF VIEW*

Habang naliligo si Ziche, nasa labas lang ang apat na katulong. Ang matanda nama'y matapos ligpitin ang mga pinagkainan ay kaagad na itong umalis.

"Kita niyo yun? Ang gaga, nagmamalinis. Eh alam naman nating chinak chak (nagsearch ako kung anong tagalog ng f**k tapos nakita ko ang term na to xD grabelng) na siya ng amo natin. Hmmp! "

Umiikot ang mga mata na sambit ni Winona.

"Pero himala ah at buhay pa siya ngayon. Siguro magaling siya sa kama kaya hinahayaan siya ni Lord Heitor at talagang ipinaasikaso pa sa atin! Arrrggh! Oo nga at maganda siya, may mala anghel na pagmumukha pero napakalandi naman pala!"

Si Charice naman na sumang ayon kay Winona.

"Ano ba yang pinagsasabi niyo? Hindi niyo ba narinig kung paano siya tinawag ng amo natin? 'my Angel' daw! Alam naman natin na hindi basta basta nangaangkin si Lord Heitor."

Si Narlene na may inis sa mukha.

Naiinis siya dahil kanina habang pinagmamasdan si Ziche, nakita niya ang mga katangian na wala sa mga babae noon ng kanilang Lord Heitor. Totoo ang kilos nito. Banayad kung magsalita. Ang mga mata nito ay talagang nagpapakita ng pasasalamat sa kanila dahil sa pagtulong nila sa kaniya. Sa ilang taon nilang pagtratrabaho dito sa mansiyon, lahat ng pinagsilbihan nila, mga tauhan man o bisita, walang nagpapasalamat. Si Ziche lang. Ramdam ni Narlene na mabait nga ito.

"Narlene, narinig mo na ba yung kasabihang 'Looks can be deceiving'?"

Argumento parin ni Winona. Hindi siya naniniwala na inangkin (not in a s****l way ok? Yung literal) na nga ng Lord nila ang babaeng yun.

"Awat na nga kayo. Kung talagang minarkahan na ni Lord Heitor si Lady Ziche, wag na kayong magtangkang galawin siya. Kilala niyo ang panginoon ng mansiyong ito. Alam niyo kung ano ang pwede niyang gawin. "

Si Zelle na seryosong binabalaan ang dalawa, sina Charice at Winona. Alam niya ang paguugali ng dalawang ito dahil sabay sabay silang pumasok sa mansiyong ito at matagal ng magkaibigan.

Inirapan lang siya ng dalawa.

Hindi nagtagal, natapos na sa paliligo si Ziche. Nang makalabas sa pinto ng CR na nakatapis lamang ng isang puting bath robe na nakita niya sa loob, kita niyang nandodoon pa rin ang apat. Ang mesa naman na pinagkainan niya ay malinis na.

"Lady Ziche, ito po ang susuutin niyo. Utos ng Lord Heitor na pagkatapos mong maglinis ay dumeretso na po kayo sa pagpapahinga. "

Ani ni Zelle habang iminumuwestra ang isang puting night gown na may mahabang manggas at hanggang tuhod lamang ang taas.

Napangiti si Ziche sa apat at yumuko habang nagpapasalamat.

Lumapit sa kaniya sina Zelle at Narlene. Akala niya'y ibibigay ni Zelle ang night gown na susuotin niya pero laking gulat na lamang ni Ziche nang hubarin ni Narlene ang bath robe niya.

"Haha! Ang cute mo Lady Ziche. Wag ka ng mahiya, mga babae din naman kami. "

Natatawang sambit ni Narlene habang pinagmamasdan ang namumula sa hiyang magandang mukha ni Ziche.

Napaisip siya, 'Kaya siguro inangkin ito ng amo nila dahil isa nga itong anghel. Nice combination. Isang anghel at demonyo. Kawawa nga lang ang anghel. '

Alam niya kung paano tratuhin ng Lord Heitor ang mga pagaari nito. Iniingatan dahil may halaga ito sa kaniya. At kapag wala na, hindi niya lang basta basta ito itatapon. Sisiguraduin niyang wala na ring maghahalaga sa bagay na yun.

Sa ngayon, naniniwala si Narlene na talagang inosente si Ziche. Pero naaawa siya dito. Sa kung ano ang kahihinatnan ng anghel sa piling ng isang demonyo.

*ZICHE'S POINT OF VIEW*

Matapos nila akong bihisan, agaran na rin nila akong pinagpahinga.

Hindi na ako umangal pa dahil ramdam ko na rin ang pagod.

Sa mga oras na ito, ako na lamang mag isa sa kwartong ito. Pagod ako pero hindi ko magawang ipikit ang mga mata ko. Hindi ko alam pero natatakot ako. Madilim dahil patay na ang ilaw. Kapag pinipikit ko naman ang mga mata ko para matulog, nakakarinig ako ng mga putok ng baril, ng mga nakakakilabot na tawa, mga patay na tao. Hindi ako makatulog dahil naaalala ko ang mga nangyari sa araw lang na ito.

Hindi ko alam ang nararamdaman ko. Una kong nasaksihan ang pagpatay ng tao, una kong naranasan ang karahasan. Ngayon lang ako nakadanas ng ganitong pangyayari. Hindi ko alam kung maniniwala ako. Hindi ko alam kung makakaya kong manatili dito at kakayanin to.

Hindi ako sanay sa mga ganito. Hindi ko gusto ang ganito.

*THIRD PERSON'S POINT OF VIEW*

Sa pagiisip ay di na namalayan pa ni Ziche ang maiyak hanggang sa nakatulog ito.

Samantala, matapos ang mga pagyayari sa piitan agad na lumisan doon ang demonyo. Nakatanggap naman ng tawag si Heitor mula sa isa sa mga pinagkakatiwalaang tauhan.

Si Lior Manjarrez.

"Boss kailangan ka dito. "

Nang marinig ang sinabi ni Lior, mas lalong lumamig ang mga mata ni Heitor.

"Are you really that weak Lior, you can't even handle such small shits. Useless."

Walang emosyong sambit nito sa kabilang linya. Nasa opisina na siya ngayon habang tinitignan ang mga updates ng pagaaring kompanya niya at ng pinamumunuang organisasyon.

Inaasahan na niya ang pagtawag ni Lior nang makita ang isang partikular na lugar kung saan nakabase ang mga kinakalakal na mga illegal na baril at kagamitang pampasabog.

Russia.

"Grabe, grabe! Sakit mo magsalita boss ah! Ikaw kaya dito boss tas ako naman magbubuhay panginoon dyan? "

"What? "

Kung ibang tao pa lang ang may lakas ng loob na pagsabihan siya ng mga salitang iyon, sinisigurado na niyang patay lahat ng angkan nito maging sa pinakahuli-hulihang henerasyon.

"Ay! Wala boss! Sabi ko po, ang gwapo ko lang."

"....."

Ilang minutong katahimikan.

"Boss, umaarangkada na ang Avitia."

Sa mga oras na ito'y seryoso na ang tinig ni Lior.

"Percentage? "

"Pitumpu't limang porsyento boss."

Ang tinutukoy na porsyentong ito ay ang danyos o pagkalugi ng transaksiyong naganap.

"Prepare."

"Ayown! Yess boss!"

**

*ZICHE'S POINT OF VIEW*

Lumipas ang dalawang linggo matapos ang puno ng pangyayaring unang araw ko sa mansiyong ito. At simula din ng araw na yun huli kong nakita si Mr. Heitor. Hindi ko alam kung saan siya nagpunta o kung anong nangyari sa kaniya.

Sa araw din na iyon, naging kaibigan ko sina Narlene, Zelle, Winona, at Charice. Silang apat ang palaging umaasikaso sa akin kahit pa sinasabihan ko silang kaya ko na. Pero minsan nararamdaman ko ang kakaibang tingin sa akin nina Winona at Charice. Pero ipinagsawalang kibo ko nalang. Masaya ako na naging kaibigan ko sila.

Napagtanong ko din sa kanila kung bakit hindi ko nakikita si Mr. Heitor, kung nasaan siya.

"Alam mo Ziche, hindi naman dahil hinayaan kang mabuhay ni Lord Heitor ay magiiba na ang turing niya sa mga katulad mo."

Noo'y sabi ni Winona. Hindi ko alam kung ano ang ibig niyang sabihin doon.

"Ano ka ba Winona?"

Awat ni Zelle at ngayo'y tumingin sa akin na may ngiti sa labi.

"Ziche, ganoon talaga si Lord Heitor. Hindi siya masyadong namamalagi dito sa mansiyon dahil sa mga sirkumtansiyang kinakaharap ng kompanyang pinapatakbo niya. Sa pagkakarinig ko sa mga tauhan niya, nasa Russia siya ngayon. "

Lumipas pa ang isang linggo nang sabihin iyon sa akin ni Zelle at hanggang ngayo'y hindi ko pa rin nakikita si Mr. Heitor.

Sa buong dalawang lingo ay nanatili lang ako sa kwartong ito. Natatakot akong lumabas dahil baka masalubong ko ang tatlong lalaking iyun.

Sa mga oras na ito, magisa lang ako dito at naupo sa gilid ng kama.

Iniisip ko kung paano ko pasasalamatan si Mr. Heitor.

Napagtanto ko rin, sa lahat ng ginawa niya noong araw na iyon sa akin, naramdaman kong may mabuti siyang loob.

Siya ang nagligtas sa akin mula sa tatlong lalaking nagbalak na gahasain ako.

Siya rin ang nagutos sa limang katulong na ngayo'y mga kaibigan ko na upang asikasuhin ako.

Ako na isang pambayad utang lang naman.

Naalala ko rin nang una akong tumapak sa opisina niya ay nagsuhestiyon ang isa sa mga lalaking kumuha at nagdala sakin dito na kung isasali ba ako sa mga ibebentang babae. Pero hindi niya ginawa. Wala siyang ginawa sa akin maliban nalang noong sinabi niyang gusto niya akong patayin at pahirapan. Pero hindi ko rin maintindihan ang ibig niyang sabihin nang dagdagan niya iyon ng mga katagang kahit anong gawing pag intindi ko, di ko talaga makuha.

"You seems to be in a deep thought angel? What are you thinking? Perhaps, your thinking of me? "