องค์ชายxกับสาวชาวบ้าน

ตอนที่ 2: หญิงสาวจอมแก่น

รุ่งเช้าแรกในหมู่บ้านเริ่มต้นขึ้นด้วยเสียงไก่ขันรับอรุณ อากาศยามเช้าสดชื่น หมอกจางๆ ปกคลุมทิวเขาที่ทอดตัวอยู่ไกลสุดสายตา องค์ชายที่บัดนี้เป็นเพียงชายพเนจรลืมตาขึ้นหลังจากค่ำคืนที่ได้พักพิงใต้ชายคาหลังหนึ่ง

เสียงคุยจ้อกแจ้กดังขึ้นจากหน้าบ้าน กลิ่นหอมของอาหารเช้าโชยมาจากครัวด้านหลัง ร่างสูงก้าวออกจากเรือนด้วยท่าทางสบายๆ สายตาพลันสะดุดเข้ากับร่างของหญิงสาวที่เขาได้พบเมื่อคืน

นางกำลังนั่งจิ้มขนมที่อยู่บนจาน ดวงตากลมโตจ้องมองเขาอย่างสนอกสนใจ “เจ้าตื่นสายกว่าที่ข้าคิดนะ” นางกล่าว พลางยิ้มมุมปาก

องค์ชายเลิกคิ้ว “เจ้าคิดว่าข้าจะต้องตื่นเช้าเช่นชาวบ้านหรือ?”

“แน่นอนสิ! ใครๆ ก็ต้องตื่นมาทำงานกันทั้งนั้น เจ้าล่ะ มาจากที่ไหนกันแน่?” นางถามด้วยท่าทางจับผิด

องค์ชายหัวเราะเบาๆ “ข้าเป็นเพียงนักเดินทาง… ไม่มีที่พำนักเป็นหลักแหล่ง”

“จริงหรือ? แต่ข้าว่าเจ้าดูไม่เหมือนชาวบ้านทั่วไปเลยนะ” นางหรี่ตาอย่างสงสัย

“บางครั้งคนเราก็มีเรื่องราวที่ไม่อาจเล่าให้ใครฟัง” เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

หญิงสาวจ้องเขาอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะยักไหล่ “ช่างเถอะ! อย่างไรเสีย ข้าก็ต้องไปตลาดอีกแล้ว เจ้าอยากไปช่วยข้าไหม?”

“ช่วยเจ้า?” องค์ชายเลิกคิ้ว

“ใช่! ข้าขายขนมในตลาด เจ้าจะได้ไม่ต้องอยู่เฉยๆ” นางกล่าวพร้อมกับยิ้มกว้าง

องค์ชายมองนางแล้วหัวเราะเบาๆ ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงพยักหน้าตอบรับทั้งที่ไม่เคยทำเช่นนี้มาก่อน…