องค์ชายxกับสาวชาวบ้าน

ตอนที่ 13: เงาสะกดรอย

แสงยามเช้าในหมู่บ้านเล็กๆ ที่ตั้งอยู่กลางป่าเริ่มส่องเข้ามาผ่านหน้าต่างไม้ของกระท่อมเล็กๆ ที่หญิงสาวอาศัยอยู่ เสียงลมพัดผ่านกิ่งไม้ เสียงนกร้องระงมไปทั่วบริเวณ ความสงบนี้เป็นสิ่งที่เธอไม่เคยคาดหวังว่าจะได้มี หลังจากการพบกันของเธอกับองค์ชาย แต่เธอก็รู้สึกได้ถึงความอึดอัดในอากาศ

ในช่วงหลายวันที่ผ่านมา หญิงสาวรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง รู้สึกว่ามีบางสิ่งที่ไม่ปกติที่กำลังเข้ามาใกล้ชิด เธอเริ่มสังเกตเห็นเงาลึกลับบางประการในหมู่บ้าน เสียงกระซิบที่เหมือนจะถูกซ่อนเร้น การมาถึงของผู้คนที่ไม่คุ้นเคย ชาวบ้านบางคนดูเหมือนจะหลบหน้าหรือทำตัวระมัดระวังมากขึ้น

องค์ชายที่เธอรู้จักในฐานะชายธรรมดานั้นเริ่มรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติ เขามักจะหายตัวไปในบางครั้ง และเมื่อกลับมาที่กระท่อม เขาจะดูเครียดและระมัดระวังขึ้นเสมอ ชายหนุ่มไม่ได้บอกอะไรเธอ แต่หญิงสาวรู้ดีว่าเขากำลังปกป้องอะไรบางอย่าง… หรืออาจจะเป็นตัวเขาเอง

ในวันหนึ่ง ขณะที่หญิงสาวเดินออกจากบ้านเพื่อไปที่ตลาดในหมู่บ้าน เธอได้พบกับชายชาวบ้านคนหนึ่งที่มองเธอด้วยสายตาแปลกๆ ความรู้สึกไม่สบายใจพุ่งขึ้นในใจของเธอทันที ชายคนนี้ไม่ได้ทักทายเธอเหมือนคนอื่นๆ แต่กลับหันไปมองหลังของเธอก่อนจะเดินจากไปโดยไม่พูดอะไร

หญิงสาวเริ่มรู้สึกถึงการถูกจับตามองอย่างไม่พอใจ การที่ทุกคนรอบตัวดูเหมือนจะเริ่มระแวงกับการมาของเธอและองค์ชายที่อยู่เคียงข้าง มันทำให้เธอรู้สึกเหมือนเงามืดที่กำลังตามมาหาเธอ

คืนนั้น ขณะที่ทั้งสองนั่งทานอาหารมื้อเย็นอยู่ในบ้าน กระท่อมของพวกเขาก็เกิดเสียงเคาะประตูเบาๆ ที่ผิดปกติ องค์ชายลุกขึ้นทันที แววตาของเขาหมองหม่น แต่ยังคงแฝงไปด้วยความระมัดระวัง เขาสัญญาณให้หญิงสาวเงียบและหลบเข้าไปหลังม่านที่มุมหนึ่งของบ้าน

เสียงเคาะนั้นหยุดไปแล้ว แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เขากังวลใจ ความรู้สึกเหมือนมีใครบางคนกำลังจับตามองเขาอย่างใกล้ชิดทำให้หัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้น ความรู้สึกนั้นกลับมาอีกครั้งในช่วงกลางคืน ก่อนที่เขาจะตัดสินใจเดินออกไปตรวจสอบสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้น

หญิงสาวเงียบและมองตามเขาด้วยความกังวล รู้ดีว่าเขากำลังทำอะไร แต่ก็ไม่สามารถพูดออกไปได้ ความกลัวเริ่มเข้าสู่หัวใจของเธอ ความจริงที่ว่าเขาคือองค์ชายเริ่มส่งผลกระทบมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่เพียงแต่ในเรื่องความรู้สึกของเธอเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของพวกเขาทั้งสองด้วย

องค์ชายเดินออกไปนอกกระท่อมอย่างระมัดระวัง เขาค่อยๆ เลียบไปตามรั้วไม้ที่ล้อมรอบพื้นที่บ้าน รู้สึกถึงสายตาที่สอดส่องมาจากเงามืดของคืนที่เงียบสงัด เหมือนมีใครบางคนกำลังแอบมองเขาจากที่ไกลๆ เขาเดินไปอีกไม่กี่ก้าว ก่อนจะพบว่ามีร่องรอยของการเดินที่ไม่ใช่ของชาวบ้านปกติ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นการสอดแนมจากผู้ที่ไม่ได้มาที่นี่เพื่อเหตุผลที่ดี

ความรู้สึกนั้นยิ่งทำให้เขาตระหนักว่าอันตรายกำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ชิด

เขากลับไปที่กระท่อมและมองหาหญิงสาว เธอยืนอยู่ที่หน้าต่างมองออกไปในยามค่ำคืน รู้สึกได้ถึงความอึดอัดในอากาศเมื่อเขากลับเข้ามา

“มีบางอย่างไม่ปกติ…” เขาพูดเสียงเบา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกังวล “มีคนติดตามเรา…”

หญิงสาวกระตุกตัวเล็กน้อยก่อนจะตอบเสียงต่ำ “ข้า… ข้าเริ่มรู้สึกได้ถึงสิ่งที่ไม่ปกติแล้ว”

องค์ชายเดินไปหาหญิงสาวและจับมือเธอเบาๆ “ข้าไม่อยากให้เจ้าต้องเจออันตราย ข้าจะพาเจ้าไปที่ปลอดภัย” เขาพูดอย่างจริงจัง พร้อมกับยิ้มให้เธอเพื่อให้เธอรู้สึกมั่นคง

หญิงสาวยิ้มบางๆ แม้ว่าในใจจะยังคงเต็มไปด้วยความหวาดกลัว “ข้าพร้อมที่จะไปกับเจ้า ไม่ว่าเราจะไปที่ไหน”

แต่ถึงแม้ว่าคำพูดเหล่านั้นจะเต็มไปด้วยความหวัง แต่ทั้งสองก็รู้ดีว่าการหลีกหนีไม่ใช่ทางออกตลอดไป พวกเขาจะต้องเผชิญหน้ากับสิ่งที่กำลังจะมาถึง แต่การต่อสู้ครั้งนี้จะทำให้ความรักของพวกเขาแข็งแกร่งขึ้นหรือจะกลายเป็นจุดจบที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้เท่านั้น…