เพราะฉันคือหญิงอมตะ! 6
729 Words
กรี๊ด!!! ทำเป็นนิ่งไปแบบนั้นละ แต่ในใจปรี๊ดแตกมาก กลัวเสียฟอร์มไง ทำไม! ต้องมาโดนไอ้เด็กเมื่อวานซืนอย่างไอ้เต้ ไอ้เด็กแสบ ไอ้เด็กปากหมา ทะลวงร่างกายตัวเองด้วยเนี่ย แถบบนที่นอนยังมีเลือดของความบริสุทธิ์ของตัวเองเปื้อนอีก และ...มันไม่ได้ป้องกัน จะหลั่งนอกหรือหลั่งใน โอกาสความเสี่ยงในการตั้งครรภ์มันก็มี...จุดเสี่ยงทั้งนั้น ฉันอุสาดีใจที่ตัวเองสามารถที่จะลงมาจากที่สูงได้สำเร็จ แต่พอก้าวเท้าลงมา เหมือนตัวเองเดินตกบันได แทนที่จะไปตกในหลุมเจ้าชาย กลับกลายมาตกในหลุมสัมภเวสีแทน ความอัปยศในชีวิต (-_-) ในขณะที่ไอ้เด็กผีนั้นมันไปแต่งตัวในห้องน้ำ ฉันก็รีบจัดแจงร่างกายตัวเองเหมือนกัน ถ้าไอ้มีนรู้ มันต้องล้อจนลูกฉันเกิดแน่ๆ
แอ๊ด~
เสียงประตูห้องน้ำถูกเปิดออก เผยให้เห็นร่างกายไอ้เด็กผี! ยอมรับเลยละ ว่าไอ้เด็กนี่มันหน้าตาดี ใบหน้าหล่อเหล่าเอาการ เรือนผมสีเทาควันบุหรี่ตัดกับผิวสีขาวละเอียดดูสะอาดสะอ้าน ดวงตาทะเล้นสีน้ำตาลเข้ม ดูยังไงมันก็เด็ก จมูกที่โด่งเหมือนไปหักเสาไฟฟ้ามายัด ริมฝีปากก็ไม่หนาไม่บางจนเกินไป มันดูดีอย่างลงตัว เหมือนมันไปคว้าเอาส่วนดีๆ มาเรียงบนใบหน้ามันนั้นแหละ
“(^0^)” สีหน้ามันจะร่าเริงไปแหละ เวลามันยิ้มนะ ใบหน้าจะแป้นแล้นมาก แต่ก็หล่ออยู่ดี
“เจ๊! ไปละน้า...”
“อืม โชคดี (^_^)” แล้วฉันเป็นประสาทอะไร ยิ้มตอบกลับมันอีก จะไปโทษไอ้เด็กเวรนี่ก็ไม่ได้ ก็เพราะพลาดทั้งคู่ ก็เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์นี่แหละ เอาเป็นว่า มันคือทางลูกรังที่ฉันเจอตอนเดินทางลงมาจากคาน คงจะเจอถนนคอนกรีตเร็วๆนี่แหละ
เขาเดินออกมาจากห้องของนาเนีย ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เหมือนกับตัวเองได้หลุดพ้นจากบ่วงกรรม แล้วมาเจอสวรรค์นั้นแหละ แต่!
“(O_O)”
“อ้าว! ไอ้เต้ มึงเข้าไปทำอะไรในห้องพี่กู” มีนเขาเพิ่งจะตื่นจากการแฮงค์จากฤทธิ์เหล้า ก็เห็นเต้เดินออกมาจากห้องพี่สาวตัวเอง เขาเลยถามด้วยความสงสัย
“กะ...กู...มาสำรวจภายใน!” เขาพูดติดขัด เพราะตื่นเต้นกลัวว่าเพื่อนของเขาจะจับได้
สำรวจภายใน!”
“ก็กูเห็นบ้านมึงสวย กูเลยเข้ามาสำรวจ พี่มึงก็ใจดีนะ ให้กูสำรวจทุกซอกทุกมุมเลย”
“มึงญาติดีเป็นมิตรสหายกับพี่กูตั้งแต่เมื่อไร” ยิ่งมีนถามแบบนั้น เขายิ่งตื่นเต้น เพราะกลัวจะความแตก เหงื่อเริ่มแตกหยดย้อยตามใบหน้า ด้วยความวิตก ถ้ามีนจับได้ ความชิบหายได้เข้าสู่เขาแน่ๆ
“อุ้ย! ไอ้มีน (o_o)” นาเนียเดินออกมาจากห้อง ก็ต้องตกใจ ที่เจอน้องชายตัวเองยืนอยู่ที่หน้าห้องของเธอ
“นี่ก็อีกคน หน้าผมมีอะไรว่ะ หรืออยู่ดีๆ เห็นกูเป็นติ๊ก เจษฏาหรือยังไง” มีนลูบใบหน้าตัวเอง ด้วยความภาคภูมิใจ
“อืม...หลงตัวเองพอกับเจ๊เลย” เต้พูดก่อนจะหันใบหน้าไปทางนาเนีย
“ก็น้องฉัน จะไม่ให้มันหลงตัวเองเหมือนฉัน แล้วจะให้มันเหมือนใคร ว่าไปฉันก็เหมือน อั้ม พัชราภาอยู่เหมือนกันนะ” นาเนียก็ลูบใบหน้าตัวเอง ก่อนจะยิ้มจนแก้มจะปริ
“นั้นผมก็เหมือน ซองเจ บีทูบี หล่อนะคนเนี้ย” เต้พูดขึ้นก่อนจะลูบใบหน้าตัวเองเช่นกัน
“ใครว่ะ!” แต่ทั้งมีนและนาเนียกลับอุทานขึ้นมาพร้อมกัน
“เออ! กูกลับบ้านละ” เต้เดินออกมาจากจุดนั้น ก็พบว่าไอ้พวกเพื่อนๆ ที่เหลือของเขานะ ยังนอนเกลื่อนกาดกายกองอยู่ที่พื้น
“เจ๊ พ่อโทรมาใหม่บอกว่าฝั่งนั้นเขานัดดูตัวกับลูกชายเขา” ในระหว่างที่เต้กำลังจะเดินออกจากบ้านไป เขาก็ต้องชะงัก เมื่อได้ยินคำสนทนาระหว่างมีนกับนาเนีย
“ยัยเจ๊นี่ดูตัวพร้อมเราเลยหรอว่ะเนี่ย อยากจะบอกผู้ชายที่มาดูตัวกับเจ๊มาก ชิบหายทั้งชีวิตแน่มึง!” เต้บ่นพึมพำคนเดียว ก่อนที่เขาจะเดินออกมาจากบ้าน และขับรถสปอร์ตสีขาวของตัวเองออกมา
บรืนนน~
- Writer
