BULLETPROOF SERIES 2 Arizton Mondragon

Chapter 4

"LOLA!"

Awtomatikong niyakap ni Crystalle ang abuela nang mapagbuksan siya ng pinto. Pasado hatinggabi na siya nakarating sa bahay nito dahil sa insidenteng kinasangkutan.

"Hija, what happened to you?" Napamulagat ang mata nang matanda nang makitang may bahid ng mga dugo ang suot niyang jeans bukod na lang sa itim niyang tshirt na hindi pansin ang dugo.

"Hmm...I just help someone on the street---"

"Pumasok ka muna. Dito na tayo sa loob magkuwento."

"Tulog na si lolo?"

"Oo, alam mo naman iyon. Alas otso pa lang ng gabi ay tulog na."

Tumawa ng bahagya ang dalaga sa narinig. Napaka-close niya sa kaniyang lolo at lola dahil noong bata pa siya ay ditto siya nagbabakasyon para maligo ng dagat at manguha ng mangga.

"So, ano ang nangyari sayo?"

"May naaksidenteng motorist kanina. Unfortunately, malubha ang kaniyang sitwasyon at kay tagal dumating ng mga responder. Nakonsensiya ako kaya tinulungan ko na."

"Oh, I see. Namatay ba ang biktima?"

"Masuwerte siya dahil nakaligtas siya sa bingit ng kamatayan."

"Hala, sige magbihis ka na. Kumain ka na ba? Hatinggabi na, kailangan mo ng magpahinga. You looked so tired."

"Kumain na po ako. Kailangan ko na lang siguro magwash-up pagkatapos ay matutulog na rin ako."

"Mabuti pa. Bukas na natin ipagpapatuloy ang kuwentuhan natin. By the way, is it true na ikakasal ka na? I heard it from Stacey."

Ang tinutukoy nito ay ang isa niyang kapatid.

"Bukas ko na ikukwento lola, mahaba eh. I want to rest. It's a very exhausting day."

"Sure hija. Go upstairs and take your rest."

"Salamat, po. Goodnight."

"Goodnight, sweetie. I'll head up."

Tumango na lang si Crystalle bilang pag-sang-ayon. Susunod rin naman siya sa pag-akyat maya-maya. Para kasing kay bigat ng katawan niya nang sumalampak sa couch. Napahilot siya sandali sa kaniyang noo at sandaling pumikit. Dahil doon, nanariwa sa kaniyang isipan ang nangyari kanina. Hindi niya namalayan ay nakaidlip na pala siya.

------------------------------------------------------------------------------

Kinabukasan...

"Hmm..."

Naalimpungatan si Crystalle nang marinig niya ang sunod-sunod na katok mula sa pintuan ng guest room kung saan siya naroon. Alas tres na ng madaling araw nang umakyat siya doon. Dahil sa sobrang pagod ay nakatulog siya ng mahabang oras.

Papungas-pungas siyang nag-inot ng kamay at paa sa kama sabay lingon sa sidetable kung saan naroon ang isang orasan. Napamulagat siya nang Makita ang oras doon. It's already 2 o'clock in the afternoon.

"Crystalle..."

Napangiti na lang siya bigla nang marinig ang boses mula sa labas na tumatawag sa kaniya.

"Sandali lang po, lolo."

Kaagad siyang bumalikwas at nagmamadaling binuksan ang pinto. Pagkapihit niya ng seradura ay nakangiting bumulaga sa kaniya ang kaniyang abuelo na nasa 80's na ang edad.

Maaliwalas ang mukha nito kahit na kunot na ang balat at puti na ang buhok sa ulo.

"Ginising na kita dahil hindi ka pa nakakain ng almusal at tanghalian." Anitong nakangiti pa rin. Itinaas ni Crystalle ang dalawang braso niya ay ipinulupot sa malambot na tiyan ng kaniyang lolo.

"I miss you so much grandpa." 

She closed her eyes while she lean her head on the old man's chest.

Gumanti rin ito ng yakap sa kaniya at hinagkan ang kaniyang ulo.

"Ang laki mo na talaga. You're still my sweet baby many years ago."

"Time flies so fast grandpa."

"Tama ka nga.I can't wait to see my great grandchildren from you."

Lukot ang mukhang kumalas si Crystalle mula sa pagkayakap.

"Lolo naman. Malayo pa yun." Aniyang umastang nakasimangot.

"Hahaha. Hala! Ayusin mo na ang sarili mo. Hihintayin ka namin ng lola mo sa garden. We will eat together."

"Really? Sige po."

Pagkasabi n'on ay nagpaalam na ang matandang lalake at siya naman ay pumasok na ulit sa silid. Nagtuloy-tuloy sya sa banyo at naligo. Paglipas ng ilang minuto ay lumabas na rin siya at sumunod sa hardin.

"Good afternoon lolo, lola." Nakangiting bati niya nang dumating.

"You look so beautiful and fresh, sweetie." Nakangiting komento ng kaniyang abuela.

"Tama ka nga Belen. Pero aanhin ang kagandahang yan kung hindi maipamana."

"Ikaw talaga lolo, kanina ka pa ha." Natatawang wika ng dalaga sabay upo. Nang Makita niya ang nakahandang pagkain sa marmol na mesa ay napamulagat ang kaniyang mga mata. Mainit na kanin, sinigang na baka at pritong tuna.

"Ah! Ang sarap naman nito. May goodness! Nagutom ako." Natutuwang komento niya.

"Kailangan mo yang ubusin lahat." Nakataas ang kilay na wika ng matandang babae. Tumawa lang ang kaniyang lolo.

"I can eat all those protein. Pero kanin, hindi. Alam niyo naman kailangan hindi ako tumaba. I should set a good example to my patients.Hahaha"

"Hala sige kumain ka na at magsimula tayong magkuwentuhan."

"Are you guys just gonna watch me?" nagtatakang tanong niya nang mapansing siya lang ang gumalaw sa mga pagkain.

Tumango lang ang dalawang matanda.

"Oh-oh! Bahala kayo, basta gutom na ako." Ngumiti siya sabay higop ng mainit na sabaw.

"Bakit hindi mo pa ipinakilala sa amin ang mapapangasawa mo? Magtatampo talaga kami niyan." Anang abuelo.

Sumubo muna si Crystalle ng laman ng isda bago sumagot.

"He's a busy man grandpa. Alam mo naman, politico siya. Lalo pa't paparating ang eleksiyon."

"Why is it so fast? I mean, do you knew him well?" anang abuela.

"Yeah!"

"How did you meet him?"

"Si papa."

"What do you mean?"

Napabuntung-hininga siya bago sumagot. She wants to be honest to her grandparents. Alam niyang safe sa mga ito ang talagang tunay niyang saloobin. Ramon and Belen are her grandparents on maternal side.

"Ang angkan ng De Guzman ang pioneer ng St. Marys General Hospital. Paolo's retired father gave papa the executive seat in the hospital's board of directors. Paolo and I met almost a year ago in a gathering. From that time, he courted me and asked my father's permission to marry me. Umu-o si papa kasi nagustuhan niya rin si Paolo. That's how we started."

"Yung Aries?" kunot ang noo ng kaniyang abuelo.

Matagal bago sumagot si Crystalle.

"H-he's dead."

Namayani sandali ang katahimikan sa pagitan ng tatlo. Hindi kasi lingid sa kaalaman ng mga ito ang kaniyang naramdaman noon para sa nobyong si Aries. Actually, his grandpa gave them an approval long ago.

" Ilang araw ang bakasyon mo rito hija?"

?

"Seven days---"

"Excuse me maam, sir, may naghahanap po kay maam Crystalle." Biglang singit ng isang sumolpot na katulong.

"Sino daw?"maang na tanong ng dalaga.

"Si PO3 Nathaniel Cruz po daw maam."

Sandaling kumunot ang noo si Crystalle. Inalala niya kung sino ang nagmamay-ari ng pangalan na iyon. Pagkuwa'y naalala niya ang insidente kahapon at bigla siyang napatayo.

"Something wrong?" tanong ng lola niya.

"Wala po. This is related to the accident yesterday grandma. Baka kukuhanan ako ng statement ng pulis."

"Naka-bangga ka?" si lolo naman niya.

"Wow! Grabe ka naman lolo. Hindi ah! Tinulungan ko kasi yung biktima. Malubha kasi ang sinapit niya."

"This is something we are proud of. Yung lalaki ang apo mong may kabutihan sa kapwa."

Masuyong ngumiti si Crystalle pagkatapos ay hinagkan ang mga matanda. Mula doon ay nagpaalam siya at nagmadaling magbihis. Paglipas ng sandali ay lumabas na siya ng bahay kung saan naghihintay ang isang police mobile sa kaniya.

"Magandang hapon, officer." Magalang niyang bati sabay upo sa bakanteng upuan sa passenger's seat.

"Magandang hapon rin doc."

?

"Bakit po ninyo ako ipinatawag? Are we going to the precinct?"

"Hindi po doc. Babalik po tayo doon sa ospital na pinagdalhan ng kaibigan ko kahapon."

"May nangyari ba?"

"Yung pasyente nagkamalay na."

?

"Wow! That's great. Hindi ko inakala na ganon siya kabilis magising. Kunsubagay, wala namang damage sa ulo niya."

"And he wants to meet you personally para pasalamatan ka."

Bahagyang natawa si Crystalle. Bihira lamang sa mga pasyente niya ang nagpapasalamat ng personal.

"Kakilala mo pala yung biktima, officer?"

Tumango lang ang pulis.

"Kaya pala ganon ang concern mo sa kaniya."

"Malaki kasi ang utang na loob ko sa kaibigan kong iyon doc."

"Why?"

"He onced saved my life."

"Really? Paano?"

?

"Iniligtas niya ako sa isang ambush."

"Ah, so he's some kind of a hero."

"Parang ganon na rin."

"Bihira ang ganiyang klaseng kaibigan." Komento niya habang nakatanaw lang sa labas ng bintana.

"Kaya nga panahon ko na naman ngayon na siya'y tulungan."

"Mukha namang mayaman ang taong iyon. Sa uri ng damit na isinuot niya hanggang doon sa nayupi niyang motor malalaman mong hindi siya pangkaraniwan."

"Tama kayo doc. Isa ang pamilya nila sa mga prominenteng tao ditto sa Masbate."

"Ah, kaya pala."

Matapos ang mahabang usupan nila ay saw akas dumating na sila sa ospital. Kaagad bumaba si Crystalle mula sa mobil at dumiretso sa loob. Hinintay niya sandali ang lalaki pagkatapos ay sabay na silang tumungo sa silid na kinaroroonan ng pasyente.

"Mauna ka na roon officer, susunod kaagad ako. Titingnan ko lang ang record ng pasyente sa nurse station."

"Sige ,doc."

Mula sa pasilyong iyon ay naghiwalay ang kanilang mga landas.

"What's up?" nakangiting wika ng pulis na si Nathaniel nang madatnang gising si Arizton. Kasalukuyan pa rin itong may cervical collar sa leeg at oxygen sa ilong nito.?

"W-where is s-she?" mahinang sambit ng nakaratay na binata.

"Parating na rin yon. She just want to see your medical record."

Bahagya lang tumango ang binata.

"Alam mo brad, napakasuwerte mo sa doktor mo."

"B-bakit?"

"Maganda."

"T-tsk! T-tigilan mo ako." Gumuhit sa mukha ni Arizton ang pagkabugnutin nang marinig iyon. Maya-maya ay biglang bumukas ang pinto at iniluwa niyon ang sinasabing doktor.

The moment she turned about face, his world stopped momentarily. His blood rushed into his veins and his heart beated drastically.

"So, how are you?" nakangiting wika ng doktora na pumukaw sa kaniya.

Hindi nakapagsalita si Arizton. Ang kaniyang mga mata'y ipinako sa napakagandang mukha nito. Her sweet smile registered in his mind and his memory rushed into life as if that moment is just done yesterday-her moans, her scent, her motion, her flesh and her tears.

"I'm Crystalle San Diego, do you hear me mister?" Bahagyang dumukwang ang dalaga upang magkalapit ang kanilang mga mukha. Naisip niya kasing baka hindi siya narinig nito.

"A-ah..." tanging sambit ni Arizton at mabilis na nagbawi ng tingin.

"Nakita ko na ang medical record mo. The prescription and dosage are right. Your BP is now normal so, you're health is doing good. "

"Hmm..."

"Maybe after four days puwede ka ng i-discharge. By the way, after four days babalik ako rito para linisin ang sugat mo. By doing so, puwede ka ng makauwi sa inyo."

"Salamat doc." Mahinang sambit ni Arizton.

"Mas mabuti kung nandito ang asawa mo or anyone in the family na makakakita sa pagdressing ko ng sugat mo para magawa niyo ng tama sa bahay ninyo. Kailangan kasi yang linisan within seven days from your discharge."

"P-puwede naman po sigurong kasambahay---"

"Wala ka bang kapamilya? Asawa? Anak---"

"Uhm excuse me, lalabas muna ako doc." Singit ni Nathaniel. Tumango lang si Crystalle.

"W-wala po doc."

"Oh, I see. Okay, kahit sino na lang na puwede."

"Salamat, doc."

"Huwag kang magpasalamat dahil hindi yun libre."

Napasinghap si Arizton at muling nagtama ang kanilang mga mata. Ngumisi naman si Crystalle nang Makita ang kaniyang reaksiyon.

"Didn't she recognize me? O baka ibang tao ito?"

"Hahaha, joke lang. Libre yun. Alam ko kasi kung paano malagay ang buhay sa bingit ng kamatayan. Masuwerte ka dahil land accident lang ang kinasangkutan mo. Eh ako nga, naranasan ko ang higit pa diyan-sumabog ang barkong minsang nasakyan ko."

"Damn! It's really her."

"Mabuti naman doc at nakaligtas kayo." Aniyang nagbawi ng tingin sa kausap.

"Well, hindi ko nga rin alam kung paano ako nakaligtas. At ayaw ko ng balikan ang alaalang yon. It's a nightmare."

??

Hindi nagkomento ang binata. Sa halip, sandaling katahimikan ang bumalot sa pagitan nilang dalawa.

"Aalis na ako. Magpagaling ka."

Ngumiti sa huling beses ang dalaga at tumalikod na.

"Sa lahat ng puwedeng tumulong sa akin bakit siya pa? Tsk-" naputol sa pagsasalita si Arizton nang muling maalala niya ang kahapon.

"Playing like a virgin huh."

"Move fast!" komando ng binata sa dalagang humihingal pa.

"How?---"

"s**t! Do not play around Miss."

"Do I really need to do----"

"Bullshit!"

"So, tama ang sinabi ko diba?" 

Biglang napadilat ang binata nang marinig ang boses ni Nathaniel.

"Is she a doctor here?" pag-iiba ng binata sa maaring magiging usapan.

"No, kagabi ni-background check ko siya. She's a general surgeon of St. Mary's General Hospital. Isa siya sa mga espisyalista ng naturang ospital. According to her yesterday, she's here for a vacation. Fortunately, nagkrus ang mga landas ninyo. By the way, I see something in your---"

"Curious lang ako kung bakit magaling siyang doktor. Akala ko kasi katapusan ko na."

"Pero gusto kong marinig ang pagsang-ayon mo sa sinabi ko..." nanunudyong wika ni Nathaniel sa kniya.

"Na alin?"

"Na maganda siya."

Hindi sumagot si Arizton sa halip ay nagtapon ito ng matalim na tingin.

"Nabasa ko rin sa profile niya kagabi na single siya." Hirit pa rin ng kaibigan. Pumikit lang ulit si Arizton at hindi pinansin ang kaibigan. Ngunit ang mga tenga niya ay abala sa pakikinig rito.

"Maganda na , matalino pa. She actually have an awards and recognition."

"Ayoko sa mga malalanding babae."

"WHAT? Pinag-isipan mo agad siya ng masama?"

"Tigilan mo kasi ako Nat."

"Alam mo pare, gusto mo ba talagang ganyan ka na lang habambuhay---"

"Kung mag-aasawa man ako ulit, ayoko ng katulad niya."

"AYAW MO NG DOKTOR?"

" Alam mo naman ang mga tipo ko Nathaniel. I want a pure woman. Ayoko sa mga babaeng pinapasa-pasahan na ng mga lalake."

"Pero sa panahaon natin ngayon, mahirap ng hanapin ang ganyan."

"Kaya nga kung wala namang natitira sa mundo ng katulad ni Fluorence, hindi na ako mag-aasawa."

"Grabe ka naman. Ang taas ng standards mo pre."

"Puwede ba, tawagan mo na lang si Manang Helen para makapunta nay un ditto?"

"Hahaha, oo na. Sorry! Hindi na kita kukulitin. Lalabas na lang ulit ako."

Pagkasabi n'on ay tumalikod na si Nathaniel ay iniwan siya doong nag-iisa.

"Yeah! She saved me. I owe my life to her. To say thank you is enough, Arizton. Mabuti na lang at hindi ka niya naalala dahil kung nangyari tiyak na patay ka na ngayon." His ego echoed.

"But you find her so beautiful more than Flourence, right?" his id yelled.

"DAMN!"