SUNSET

Prologue Maybe everything happen for a reason, that's why every special person's in my life bid a good bye. Sunset might be good at me this past few years not until they gone. I love sunset but when the incident came I already hate sunset. Sunset are beautiful, Sunset can give you hope and make you realize how strong you are ,But not every time sunset are good. sometimes sunset are the reason why I want to end my life. I am kasherine Nahara a simple girl living a simple life. Nag iisa ako sa buhay, dahil sa trahedyang nangyari nagbago ako. Lumayo sa pamilya at namuhay ng mag isa at naging matapang dahil sa pangyayari na Hindi ko lubos matanggap sa tanang buhay ko. I'm too busy to type my project ng mag vibrate ang phone ko "ring ring" Agad ko itong sinagot "hmmm, bakit?" "Kash , Hindi mo ba siya dadalawin?" Tanong sa kabilang linya, I just sigh "hmm, maybe later, mauna na kayo," Agad-agad Kong binaba ang ang tawag at tumayo agad akong dumiretso sa banyo at naligo. I miss her, it's been 3 years, agad akong bumalik sa nakaraan "kash I'm tired, I'm happy for this day. I want to sleep." "ash? Just sleep gigisingin kita mamaya" I said while my tears running to my check "Kash, don't, please let me go, I'm tired. Don't hate this day always remember I love you" "shhhh it's okay. Just sleep" Napabalik ako sa ulirat ng tumunog ulit ang phone ko, dali-dali Kong pinahid ang luhang dumaloy sa pisngi ko at naligo na. Half an hour natapos na ako sa pagbibihis and I went out to my unit and drive going to cemetery. Agad akong nakarating sa puntod niya at ngumiti ng mapait. "I miss you so much sana masaya ka na dyan. " Sabay tingin sa langit. Nagtagal ako ng isang oras at umalis din, Hindi ko kayang tumagal dun. Parang binibiyak ang puso Kong nakikita ang pangalan niya sa lapida. Good bye for now ash,. Babalik din ako. I said and tumalikod na. ...... Hi guys!! Sorry sa mga typos and grammatical errors sana nagustuhan niyo ung una? don't forget to vote. Labya all? .....Ulan?