" THE HIDDEN HEIR'S SEÇRET "

CHAPTER 12: RACING OF HEARTS

SCENE 1: NIGHT WATCH

Tahimik sa penthouse maliban sa mahinang huni ng lungsod sa ibaba. Tulog na tulog si Desiree sa kanyang bagong kwarto, ang pagod at stress ng araw ay wakas ay nagbigay-daan sa pagtulog. Ngunit si Drake, hindi makatulog. Nakatayo siya bilang bantay sa pinto nito, ang larawang pambata ay parang nagniningas sa kanyang isipan.

Brothers should share everything.

Ang mga salita ay kumakalat sa kanyang mga iniisip. Hinugot niya ang kanyang phone at nag-text kay Stephen: "Kailangan nating pag-usapan ang larawan. Bukas ng umaga."

Ang reply ay agaran: "Alam ko. May mga bagay na kailangan kong sabihin sa iyo. Mga bagay na dapat ko nang sinabi noon pa."

SCENE 2: ANG PAGKUKUMPISAL SA SINGAPORE

Sa kabilang dagat, gising si Jessica, ang liwanag ng buwan ay nagpinta ng pilak na guhit sa kanyang kama sa ospital. Tulog naman si Jayden sa silya sa tabi niya, malalim at steady ang kanyang paghinga.

"Jayden?" bulong nito sa kadiliman.

Agad siyang nagising. "Ano ang problema? Masakit ba?"

"Hindi," malumanay niyang sabi. "Kailangan... kailangan kong sabihin sa iyo ang isang bagay. Isang bagay na masyadong mataas ang aking pride para aminin."

Lumipat siya para umupo sa gilid ng kama nito, ang kanyang presensya ay matatag at nakakagaan ng loob. "Nakikinig ako."

"Takot ako," amin niya, halos hindi marinig ang boses. "Hindi sa kamatayan... kundi sa hindi pagiging buhay. Sa buong buhay ko, ako ay si Jessica Montenegro—ang heiress, ang ice queen, ang business shark. Ngunit hindi pa ako naging... si Jessica lang. At ngayon... gusto ko na. Kasama ka."

SCENE 3: ANG MGA AGHAMAN SA ALMUSAL

Ang liwanag ng umaga ay natagpuan sina Drake at Desiree sa malawak na kusina ng penthouse. Nagluluto siya ng almusal—isang bagay na malinaw na niyang ikinasiyahan gawin mismo kapag may oras.

"Ang bango," sabi ni Desiree, pinagmamasdan siyang gumalaw nang bihasa sa kusina.

"Itinuro sa akin ng aking ina," sabi niya, ang isang nostalhikong ngiti ay dumantay sa kanyang mga labi. "Sabi niya, dapat alam ng isang lalaki kung paano pakainin ang mga taong mahal niya."

Ang salitang mahal ay nagbitin sa pagitan nila, matamis at natural.

Habang kumakain, ipinakita niya dito ang larawan. "Ito ang ibinigay sa akin ni Stephen kahapon. Nakikilala mo ba ang isa pang bata?"

Siniyasat ni Desiree ang larawan, namumuo ang noo. "May kakatwang familiar... pero hindi ko ma-place. Parang nakita ko na ngiting 'yan somewhere."

SCENE 4: ANG PAGDATING NI STEPHEN

Dumating si Stephen na mukhang hindi nakatulog, mabigat ang mga lihim sa kanyang mga balikat.

"Bago ka magsalita," simula ni Drake, mahigpit ang boses, "kailangan ko ang katotohanan. Ang buong katotohanan ngayon."

Tumango si Stephen, nanginginig ang mga kamay habang tinatanggap ang kapeng inialok ni Desiree. "Ang batang lalaki sa larawan... ang pangalan niya ay Liam. Siya ay... iyong half-brother."

Parang nawalan ng hangin ang kwarto. Lumapad ang mga mata ni Desiree, habang ang mukha ni Drake ay naging walang ekspresyon.

"Liam na sino?" tanong ni Drake, bagama't may something sa kanyang mga mata na nagpapahiwatig na alam na niya.

Huminga nang malalim, nanginginig si Stephen. "Liam Lacson."

SCENE 5: ANG KARIBAL SA NEGOSYO

Tumayo si Drake nang biglaan, na ang silya ay kumaladkad sa sahig. "Liam Lacson? Ang aking karibal sa negosyo? Ang lalaking nakipag-inuman ko, nakipag-golfan, pinagkatiwalaan ng mga lihim sa industriya?"

"Oo," bulong ni Stephen, nakayukod ang ulo. "Siya ang anak na nakuha ko sa ibang babae bago ako ikasal sa nanay mo. Nang pinili kong manatili sa nanay mo at palakihin ka bilang isang Montenegro... hindi niya ito kinalimutan o pinatawad. O ikaw."

Dinakma ni Desiree ang kamay ni Drake, nananakit ang puso para sa kanya. Ang pagtataksil ay mas malalim pa sa negosyo—ito ay personal, pampamilya, tumatagos sa ubod ng kanyang pagkatao.

SCENE 6: MGA SALITANG NAKAGAGAMOT

Sa Singapore, niyakap ni Jayden si Jessica habang umiiyak ito—hindi luha ng awa sa sarili, kundi ng paglaya. Sa unang pagkakataon, hinayaan niyang may makakita sa tunay niyang pagkatao, walang baluti ng kayamanan o katayuan.

"You are enough, Jessica," bulong ni Jayden sa kanyang buhok. "Just as you are. Hindi mo kailangan ang apelyidong Montenegro, ang mamahaling damit, ang kapangyarihan. Ikaw—ang babaeng nakikipagtalo sa mga nurse tungkol sa medication, ang secretong mahilig sa cheap street food, ang umiiyak sa mga sad movie—ikaw ay more than enough."

Tiningnan niya ito, namumula ang mga mata ngunit malinaw. "Paano mo ako nakita nang hindi ko magawa ang makita ang sarili ko?"

"Because I wasn't looking at Jessica Montenegro," simple niyang sabi. "I was looking at the woman I love."

SCENE 7: PAG-UUGNAY NG MGA BAHAGDARI

Bumalik sa penthouse, ang mga piraso ay nagkakadugtong na may nakakagulat na linaw.

"Ang pagsabotahe sa negosyo," napagtanto ni Drake, naglalakad sa haba ng living room. "Ang mga ninakaw na kontrata, ang mga naibunyag na impormasyon, ang mga lason na bulaklak... lahat ay siya. Ang tagal na pala niyang nilalaro ito."

"Ngunit bakit ngayon?" tanong ni Desiree. "Bakit ngayon ka inatake pagkatapos ng lahat ng mga taon?"

Sumagot si Stephen, mabigat ang boses sa pagsisisi. "Dahil sa iyo, Desiree. Nakita niya kung paano tiningnan ni Drake ang iyong mga mata, kung gaano ka naging importante sa kanya. At alam niya na ang saktan ka ay mas masasaktan si Drake kaysa sa anumang pagkawala sa negosyo."

SCENE 8: UMASENSO ANG BANTA

Pumasok si Marco, mahigpit ang mukha. "Sir, nahuli namin ang isa pang pagtatangka ng delivery. Puting rosas ulit, na may parehong mensahe. Ngunit sa pagkakataong ito... may something else."

Inilapag niya ang isang maliit na USB drive sa mesa. "Nakakabit ito sa bouquet."

Isinuot ni Drake ang drive sa kanyang laptop. Isang solong video file ang nag-play—footage mula sa security camera ng gusali ni Desiree, kinuha noong gabi bago siya malason. Ang timestamp ay nagpapakita ng isang tao na pumapasok sa gusali gamit ang isang master key.

Lumingon sandali ang figure patungo sa camera, at napahagikhik si Desiree.

"Iyon siya! Ang delivery man! At suot niya ang isang Lacson Holdings security ID!"

SCENE 9: ANG PAKIUSAP NG ISANG AMA

Bumagsak si Stephen, ang mga taon ng guilt at takot ay wakas na nagpatumba sa kanya. "Sinubukan kitang protektahan! Nagbibigay ako sa kanya ng pera, nagbibigay ng impormasyon—kahit ano para lang hindi niya sirain ang ating pamilya! Ngunit hindi ito naging sapat. Gusto niya ang lahat. At gusto niyang panoorin mo habang kinukuha niya ito."

Tiningnan ni Drake ang kanyang ama—tunay na tiningnan—at nakita hindi isang taksil, kundi isang wasak na lalaking sinusubukan protektahan ang kanyang pamilya sa tanging paraang alam niya.

"Tay," malumanay na sabi ni Drake, gamit ang pang-aliw noong bata na hindi niya binigkas sa loob ng maraming taon. "Haharapin natin ito nang magkakasama. Bilang isang pamilya."

SCENE 10: NAGKAKAISANG HARAPAN

Habang bumababa ang gabi, nakaupo nang magkakasama sina Drake, Desiree, at Stephen, isang nagkakaisang harapan laban sa nagkukumpulang bagyo.

"Kailangan natin ng isang plano," sabi ni Drake, ang kanyang CEO instincts ay nangingibabaw. "Alam na natin kung sino siya. Alam natin kung ano ang gusto niya. At hindi natin siya hahayaang manalo."

Hinawakan ni Desiree ang kanilang mga kamay. "Mayroon tayong isang bagay na wala siya—ang bawat isa. At iyon ang nagpapaingat sa atin na mas malakas kaysa sa kanyang maiisip."

Sa labas, kumikislap ang mga ilaw ng lungsod, walang kamalay-malay sa labanang naghahanda sa penthouse sa itaas. Ngunit sa loob, ang tatlong puso ay tumibok nang magkakasama, handang harapin ang anumang darating.