Missing You

I'm walking home, because I don't see some tricycle passing by. While walking on the side of the road a heavy rain suddly pour so I quickly run to the waiting shed to take shelter. " Mabuti na lang naka silong din ako." usap ko sa sarili ko. Dali-dali kong kinuha ang cellphone ko ang tiningnan kung anong oras na. " Hala ka! 5: 26pm na pala." Dali-dali kong denial ang number ni mama. " Hello. Ma. Nandito pa ako sa waiting shed ma." Sabi ko kay mama " Hindi ka ba nakahanap ng tricycle anak?" Tanong ni mama sa akin. " Meron naman pong tricycle ma. Pero hindi nila ako pina pasakay." Sumbong ko kay mama. "Sige. mag hahanap ako ng tricycle dito. Dyan ka lang Indie ha! Lagot ka talaga sa akin pag aalis ka dyan." Sabi nya pa, kaya dito mo na ako baka pag dating ng tricycle wala ako naku! Lagot ako sa mama kung dragon. " Kailan ka ba titila ulan?" Tanong ko sa ulan. Nang may biglang nag salita sa tabi ko. "Miss, hindi ka rin pinasakay ng mga tricycle driver na nasa tapat ng school?" Tanong niya at agad naman akong sumagot. " Oo. Ayaw daw nila na isa lang yong sasakay kasi mahal daw ang gasolina." Ang sarap bombahin yong mga tricycle driver dito sa amin. Iwan ko ba sa kanila. " Ako din. Bago pa naman ako dito sa lugar nato." Sabi niya at agad ko naman iyong kina gulat. " Talaga! As in. Bago ka lang dito?" Tanong ko sa kanya na may mangha sa boses ko. " Oo. Ahmm... Kasi dito naka tira yong kapatid ng mama ko, mag babakasyon lang sana ako dito, then nagustuhan ko ang mga tao dito tsaka yung environment malinis. Walang traffic at malayo sa pollution kaya napag isipan ko na dito na ako magaaral." Mahabang litanya niya. At ngumiti lang ako. " Narinig kita kanina. Ka usap mo mama mo?" Tanong niya pa. " Oo. Sinusundo niya ako pag hindi ako nakasakay ng tricycle." Sagot ko sa kanya. " Talagang bago ka lang dito? Anong kinuha mong track? Senior high school ka pa noh?" Tanong ko sa kanya at tumango sya. " Oo. Taga maynila ako. At Stem yong kinuha ko. Ikaw anong kinuha mo?" Tanong niya balik sa akin. " Ahh..ano, Abm sa akin. Gusto ko kasing maging accountant." Paliwanag ko sa kanya. Tumango lang sya at hindi na nag salita pa. Halos mag iisang oras na kami dito naka tayo. Pareho kaming walang imik. tapos ang lamig pa. " Ah. Nilalamig ka? Suotin mo mona to." Inilahad niya sa akin ang jacket niya. At kinuha ko naman iyon. " Salamat. Ikaw? Hindi kaba nilalamig?" Tanong ko sa kanya at umiling lamang siya sa tanong ko. Hmm.. gwapo na nga gentlman pa. Pasok sa standard ko.. tumawa ako sa naisip ko.. ng may biglang sumigaw sa pangalan ko. " Indie! Anak. Halika na. Bilisan mo dyan." Si mama lang pala. Tumingin mo na ako sa kanya at ngumiti. " Ikaw? Hindi ka na sasakay?" Alok ko sa kanya. " Hindi na. Susunduin na ako ng tita ko." Sabi niya at bumaba na ako sa hagdanan ng waiting shed. Pumasok na ako sa tricycle at lumingon sa kanya na naka tayo parin na naka harap sa akin. Kumaway ako at nginitian sya. " Bye. Mr." Paalam ko sa kanya, at nag simula ng umandar na ang tricycle at hinatid kami sa bahay. Tinanaw ko siya ulit at nakita kung naka tingin parin sya sa amin. Nakarating kami sa bahay at agad akong pumunta sa kwarto ko at hinubad ang jacket na pinahiram niya kanina sa akin. " Ang bango naman ng jacket na ito." Sinisinghot-singhot ko iyon bago dinala sa loob ng c.r para malabhan ko. Habang nilalabhan ko iyon. Napa isip ako kung paano ko ito isuli sa kanya. "Taga saan kaya siya? Hindi ko pa naman alam pangalan ng lalaking iyon." Pag sa school ko naman isuli sa kanya. Baka tutuksuhin naman ako ng mga barkada ko. Haist! Bakit nakalimutan kong tanongin name niya. . kinatok ni mama kwarto ko." Indie. Lumabas ka na dyan at mag hapunan na tayo." Sabi ni mama ata agad naman ko naman inayos ang mga notebook ko. " Oo ma. Baba ba na ako." Sagot ko kay mama at lumabas na ako ng kwarto ko at dumiretso ako sa kusina kung saan naka handa na ang aming hapunan ni mama. Umupo ako sa silya at sinimulan ko ng kumain.. " Sino yung kasama sa waiting shed kanina? Parang familiar sa akin nak kung sino yun." Tanong ni maa sa akin at sinagot ko naman siya. " Bago daw siya dito ma, transfered student daw siya" sabi ko kay mama. " Taga saan daw siya dito?" Tanong ulit ni mama. " Hindi ko din alam ma. Kasi sabi niya kaya dito daw sya nag aaral kasi nandito daw lola at kapatid ng mama niya." Explain ko sa kanya. Baka anong pumasok naman sa utak nito. " Ahh, pero familiar sya sa akin nak. Sa susunod na mag kikita kayo tanongin mo pangalan niya ha." Tugon ni mama sa akin. Minsan ayaw niya akong palapitin sa mga lalaki ngayon naman inutusan pa akong tanungin ang pangalan ng lalaking yon. Eh, hindi ko nga alam kung saan yon nakatira. " Sige ma. Try ko pag nag kita kami uli." Paniniguro ko sa kanya. at pinag pa tuloy ko na ang pag kain ko. Nandito ako ngayon sa kwarto nag muni-muni kung paano ko isasauli ang jacket na pinahiram ko sa kanya. "Haist! Ano ba ito. Dapat nag babasa ako ng notes ko." Pagalit kong sabi sa sarili ko. Bakit ko ba ito iniisip, eh. pwede namang hindi ko isauli yong jacket niya. " Haist!! Isasauli kasi!! Wag kang OA Indie ha! Naka harap ka lang ng gwapo at gentleman nag kakaganyan ka na." Usap ko sa sarili ko, nag pasya na lang ako na mag basa na lang ng mga notes ko at bukas ko na lang iisipin kung paano ko isasauli sa kanya yong jacket niya... Kina bukasan maadga akong gumising at diretso sa banyo upang maligo. Bumaba ako at agad tumambad sa akin si tita Eve at si mama na nag uusap sa sala. Tumingin sila sa akin at ngumiti si tita Eve sa akin. " Good morning Indie." Bati sa akin ni tita Eve at ngumiti siya. Ngumiti na rin ako sa kanya. " Opo tita Eve. Alam mo naman ayaw kong ma late. Nakakahiya kayang ma late tita." Sabi ko sa kanya at tumawa ng kunti. " Mama, hindi na ako kakain. Kailangan ko ng pumunta sa school ma." Sabi ko kay mama at agad naman siyang nag reklamo sa sinabi ko. " Anong hindi kakain! Kumain ka don dahil maaga pa. Wag ksng OA dyan! Ang payat mo na nga tapos hindi ka pa kakain! Hala. Sige na kain ka kana." Mahabang litanya ni mama sa akin. Hinarap ko si tita Eve at sinimangutan ko siya. " Tita. Sige na. Kumbinsihin mo si mama na hindi na ako kakain. Pleaseeee." Pa awa effect ko sa kanya. Tinawanan lang niya ako. " Kumain ka na don Indie. Baka magalit na naman yang mama mo. Sige na." Patawa niyang sabi. At wala na akong nagawa kundi kumain nalang.. paano na yan, sigurado pag dating ko sa school mamaya madami ng estudyante. Binilisan ko na lang ang pag kain ko. At dali daling lumabas ng bahay. Sinigawan pa ko ni mama. " Umuwi ka ng maaga Indie, kung wala ng activities sa schoo nyo ha!" Tugon ni mama sa akin. " Opo ma." Balik kong sagot sa kanya. At sumakay na ko ng tricycle papuntang school.. Note: hi, sorry for grammatical error. Sana magustuhan niyo. Kung meron kayong reklamo sa story ko, please message me and i will answer your question about my story. Thank you??