Chapter 2
1450 Words
Venus Thane's Pov
"May mga babae rin pong nagtatrabaho dito, Pa?" Bakas ang pagkamangha sa boses na tanong ko kay Papa habang nililibot namin ang tubuhan.
Lumingon s'ya sa 'kin saka n'ya ko inakbayan. His eyes were no where to find as he laughed at my question.
"Hindi sila nagtatrabaho sa mismong tubuhan, iyong iba d'yan ay naghahatid lang ng pagkain sa mga asawa nila." I nodded and smile at him.
That's so sweet of them.
"Susunod ka daw kay Mama sa susunod na linggo sa Thailand pa?" Muli kong tanong nang makabalik na kami sa kubo. I seat myself on a chair made of narra woods. Napangiti ako nang maalala na laging sinasabi sa 'kin na mas matanda pa raw 'yang upuan na 'yan kaysa sa 'kin.
He pour a glass of cold water for himself and drink it afterwards. Tumango s'ya bilang sagot sa 'king tanong na ikinanguso ko na lang.
"But you guys will be back before ? Kuya Ranus will." I mumbled and gave him my sweetest smile. Lumakad ako papunta sa lamesa at kumuha ng isang turon na mukhang bagong luto lang naman dahil mainit-init pa ito.
"I hope so." Nanlaki ang mga mata ko dahil sa narinig? He hope so? He's not sure?
"Pa!" Pahisterya kong tawag sa kanya na ikinahalakhak n'ya naman.
"It's my first time celebrating christmas here—,"
"I'm just kidding, of course we will be home by that, your Aunt Lucy will be here too as well her sons, her husband and his daughter." Agap n'ya. I took a small bite of my food and giggled before I sit up.
Sumulyap ako sa bintana at nakitang bihis na si Ariz. There's nothing special about his looks tho. Binawi ko ang mga mata ko sa kanya nang tumingin s'ya sa gawi ng kubo.
Bumalik ako sa dating upuan at nakitang abala na si Papa sa iilang papeles.
"Sino 'yong namamahala ng hacienda at rancho kapag nasa ibang bansa kayo ni Mama?" I curiously asked. Papa tore his eyes off the papers and bore it at me.
"Si Roberto atsaka 'yong anak n'yang si Icarus." I pressed my lip to prevent myself from laughing, ngunit mukhang napansin 'yon ni Papa.
"Bakit?" Tanong n'ya.
"Nothing, I know that people use Gods and Goddesses names for their children but I haven't heard someone who is named after Icarus...ang cute." Komento ko na inilingan ni Papa saka n'ya muling itinuon ang atensyon n'ya sa mga papeles.
"Bye Ma, Mag-iingat ka po ro'n tsaka video chat tayo kapag hindi ka mas'yadong busy." Kumalas ako mula sa pagkakayakap kay Mama. Everyone says that I look exactly like her and I must acknowledge that.
Wala nga ata akong namana kay Papa, lahat kay Mama.
"Ikaw rin hija mag-iingat ka, iyong bilin ko sa'yo ah." She reminded me like my terror professor on my senior high years in New York.
The airport is one and half hour away from Santiago that is why they leave earlier. Alas-otso ang alis ng eroplanong sasakyan ni Mama pero alas-kwatro pa lang ay umalis na sila ni Papa para ihatid s'ya ro'n.
"Manang—" I paused calling her and smile to that maid I bumped with in the mansions kitche. Pinupunasan n'ya 'yong counter.
"Nasa sentro po si Manang, Ma'am namili sila ng mga kailangan dito sa kusina." Nakangiting saad n'ya. Napatango tango ako saka umupo sa stool bago ko nilabas 'yong aking telepono para icheck ang mga social media account ko.
"May kailangan kayo Ma'am? Nagugutom po kayo? P-pwede ko kayong igawa ng sandwich at juice." I tore my eyes off my phone and darted it to her as I shook my head.
"No, I'm full...itatanong ko lang sana kung anong oras s'ya pupunta ng sentro, gusto ko sanang sumama kaso nakaalis na pala s'ya." I saw her mouth open but she closed it immediately like she has something to say but changed her mind.
"Pabalik na rin po 'yon...kanina pa sila umalis eh." Aniya. Saturn's name popped up on my messenger.
Saturn:
Do you enjoy living a rural life, city girl?
Ngumuso ako saka tumipa sa phone ng screen para sa reply.
To Saturn:
Yes, how 'bout you?
"What's your name?" Muli s'yang tumigil sa ginagawa n'yang pagpupunas saka lumingon sa 'kin.
"Celine po." She murmured and flashed an awkward smile. Magsasalita pa sana ako nang makarinig kami ng mga tawa at yabag na paparating.
A familiar man showed up with sets of paper bag in his arms that is full of grocery stock.
Unti-unting nawalan ng kisap ang mga mata n'ya nang mapunta 'yon sa 'kin.
"Mabuti na lang nga at nakasalubong kita sa sentro." Saad ni Manang. Mula sa gilid ng aking mata'y nakita ko s'yang inilapag 'yong paper bag sa ibabaw ng lamesa.
"Dapat sinabi n'yo po sa 'kin, buti na lang may dinaanan ako ro'n, ang dami n'yo kayang pinamili." Saad n'ya. Nakita ko s'yang kumuha ng panyo mula sa bulsa ng kupas n'yang pantalon saka 'yon ipinunas sa kanyang pawis.
"Ariz." Celine called him, my eyes shifted on her as well...there's something in me that jolted as she said his name smoothly.
Nakangiting bumaling sa kanya si Ariz at inalis ang pagkakasangkal ng kamay n'ya mula sa 'ming long table.
"May gagawin ka pa? Tulungan mo naman ako sa thesisi ko oh, medyo nahihirapan ako eh." Aniya saka sumimangot kay Ariz na isang tipid na ngiti naman ang isinukli sa kanya.
"Manang p'wede po ba? Wala naman na 'kong gagawin eh." Untag n'ya kay Manang na maagap naman sa naging pagtayo. I saw how he placed his arms abobe her shoulder and rose to their feet as they find their way towards the garden.
Bumaba ako sa stool saka lumapit kay Manang para tulungan siyang isalansan iyong mga grocery na binili n'ya.
"Nakakatuwa talaga 'yong dalawang 'yon." She murmured, making me stop from moving I froze for a moment.
"Are they in a relationship? Bagay po sila." Ariz is a good-looking man, he may not be blessed with privilleged life but he was so blessed in his physical aspect that exposing him to the public may cause a spark for a modelling career for him, pag-aagawan s'ya ng iba't ibang modelling agency.
While Celine represents a true filipina beauty, straight jetblack shoulder length hair, a tanned skin, pointed nose paired with thin lips her eyes as well is full of emotions, like looking it in means seeing her soul.
Napaka-genuine n'yang tao kung titignan s'ya, like a fallen angel.
Her softness complimented Ariz intense personality, that's why they look good together...halos magka-edad lang rin ata sila.
"Ang sabi naman nilang dalawa magkaibigan lang sila, pero tingin ko'y sa mga susunod na buwan magiging sila rin." She replied full of hope, like she's sure about it.
With a glass of pineapple juice in my right hand, I find myself walking towards them. May mga librong nakalatag sa ibabaw ng lamesa, mga folder at printed bond paper.
Seryoso silang nag-uusap, may itinuturong kung ano si Ariz mula sa libro at seryoso namang nakikinig sa kanya si Celine.
Halos sabay silang nag-angat ng tingin sa 'kin nang maramdaman ang presensya ko mula sa gilid. Mabilis na ngumiti si Celine sa 'kin samantalang ibinalik n'ya lang ang mata n'ya sa libro at nakita kong may mga pangungusap s'yang ginuhitan ro'n gamit ang isang lapis.
"Can I sit here? I won't bother you, I promise." I murmured. Sandaling nagkatinginan silang dalawa saka ibinalik ni Celine ang mata n'ya sa 'kin at tumango.
"Sige po Ma'am." Ipapatong ko lang sana 'yong baso ng juice sa ibabaw ng lamesa bago ko ipaghila ang sarili ko ng upuan kaya lang ay nabitawan ko 'yon at natapon ang laman non sa lamesa.
My eyes widened and I heard Celine gasped as the spill juice reaches her thesis as well as those book that she used as reference.
Maagap na naitayo ni Ariz iyong baso kaya lang natapon na halos lahat ng lamon no'n sa mesa.
"Iyong thesis ko!" Nanlulumo at halos maiiyak na saad ni Celine habang kinukuha ang mga 'yon mula sa ibabaw ng lamesa.
Ariz faced me with his jaw clenched and raw anger in his eyes.
"Anong ginawa mo?!" Asik n'ya. Unti-unting lumamlam ang galit sa mata n'ya nang makitang nabalot ako ng takot dahil sa biglaan n'yang pagsigaw.
"I didn't mean it, I'm sorry...Celine." I mumbled with shaking voice, hindi n'ya ko pinansin at sa halip ay pinunasan 'yong thesis n'ya gamit ang panyo ngunit nasira lang 'yon lalo.
"I'm sorry." Sambit kong muli.
"Just go and leave us alone." Pagtataboy sa 'kin ni Ariz, hindi na 'ko nagdalawang isip pa at tumakbo na lang nga pabalik sa loob ng mansyon.
- Writer
