ห้องครัว
“ป้าอรคะ มีอะไรให้ปิ่นช่วยมั้ย” ปิ่นมุกเดินเข้าไปในห้องแล้วเอ่ยถามเสียงใส
“หนูปิ่น หายดีแล้วเหรอคะ”ป้าอรหันมาถามขึ้น
“ต้องหายแล้วล่ะค่ะ เดี๋ยวเขาจะว่าเอาได้” เมื่อนึกถึงคนตัวโต ร่างบางก็ออกอาการหงุดหงิดทันที
“โดนดุมาอีกเหรอคะ นายหัวนี่ไม่ไหวจริงๆป้าต้องคุยแล้ว หนูปิ่นป่วยอยู่นะคะ” หญิงชราพูดอย่างหนักใจกับคุณหนูของนาง
“เออ ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกค่ะ อย่ายุ่งกะเขาเลยนะคะ”ร่างเล็กพูดเพื่อให้จบปัญหา
ขณะที่ทุกคนกำลังนั่งเตรียมอาหารเย็นและคุยกันอย่างสนุกสนานนั้น ก็ต้องชะงักไปเพราะ......
“นี่!! นายหัวเหมอยู่ที่ไหน” ร่างอวบอึ๋มของวิศนีเดินนวยนาดเข้ามาในครัวก่อนจะกระชากเสียงถามเหล่าแม่บ้าน
“ไม่ทราบค่ะ” ป้าอรเป็นคนตอบไปด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
“ฮี๊ยย” คนปากแดงกระแทกเท้าอย่างขัดใจ ก่อนจะชำเลืองไปเจอเข้ากับคนตัวเล็กหน้าหวานที่กำลังนั่งหั่นผักอยู่ จากที่ตอนแรกเธอจะเดินออกไปจากห้องครัว ก็เดิน
